Je moet al wat langer op deze aardbol hebben rondgelopen wil je je het merk Packard nog ddw kunnen herinneren. Het werd in 1899 opgericht en bouwde onder eigen naam door tot in 1958. Toen fuseerde dit toch wat chique Amerikaanse automerk met het even bijzondere Studebaker om verder in de vergetelheid te verdwijnen. Packard’s waren concurrenten voor o.a. Cadillac en werden voor de oorlog veel gebruikt door filmsterren en gangsters.
Grote en luxe wagens die je aanzien deden krijgen bij hen die het moesten stellen met een veel simpeler model van een goedkoper merk. Tijdens WO2 verdiende men goed geld met de productie van vliegtuigmotoren van Rolls Royce t.b.v. de fameuze P-51 Mustang jagers. Maar op kleinere schaal ging men wel door met de productie van personenwagens, zoals de Clipper die tot na WO2 werd gebouwd en in die naoorlogse jaren in gemoderniseerde vorm met zijn ronde vormen klanten wist te trekken.
Naar gelang de behoefte leverde Packard de wagens met een 6- of 8-cilindermotor en in diverse vormen van uitmonstering en comfort. In 1947 had Packard al haar miljoenste auto gebouwd, best bijzonder in die jaren, en vierde dat met haar nieuwste model, de gladde en mooi aflopende Standard Eight. Een stationwagen had veelal houten bekleding aan de zijkanten en was ook in ons land nog wel eens te zien. In de jaren vijftig begonnen de Packards veel meer te lijken op alles wat de concurrentie bij de grote drie uit Detroit aanboden.
Chroom en wat aardige ontwerpdetails moesten klanten trekken, maar dat lukte steeds minder goed. Tuurlijk bracht Packard ook de bij Amerikanen zo geliefde V8-motoren uit, wat de rustige loop ten gunste kwam, net als het koppel en de topsnelheid. Want met een beetje Packard uit de jaren 50 was de 200km/u snel in zicht, wat je met een Opel of VW uit Europa echt niet lukte. Helaas maakte Packard in die jaren flink verlies. Men kreeg niet voldoende klanten voor wagens als de Clipper, Caribbean of Four-Hundred. Met name die laatste moest klanten weghalen bij Cadillac, maar door de kostprijs die 1,5 keer zo hoog was als een 62 van dat luxe GM-merk lukte dat maar matig.
Wie er een kocht kreeg wel enorm veel auto voor zijn/haar geld. Maar ja, die prijs….anno 1955 best een dingetje… Na de fusie met Studebaker bouwde Packard nog een tijdje wagens van dat fusiemerk met wat kleine wijzigingen aan de carrosserie om een Packardsausje mee te geven. Technisch werd de Hawk, zoals hij werd genoemd, nog wat opgewaardeerd, maar het kon Packard niet meer redden. Het bedrijf verdween. Gelukkig zijn er veel liefhebbers voor te vinden die voor goede exemplaren beste bedragen neerleggen. Want een Packard is niet zomaar een Amerikaanse auto, maar echt iets bijzonders. Vandaar dat ik er ook even aandacht voor had..(beelden: Internet)
Altijdmijnmening 
Tja, ik kan alleen maar zeggen; “zo maken ze ze niet meer….”
LikeLike
Nee, dat is wel zeker….:)
LikeGeliked door 1 persoon
Een van de auto’s die ik alleen ken van films en boeken. Mooi is hij in ieder geval.
LikeLike
In veel vroegere showfilms of verhalen rond gangsters en zo meer reden vaak Packards rond…
LikeLike
Mooie nostalgische beschrijving
Stille groet,
LikeLike
Meninggever kan idd mooi schrijven!
Een Studebaker heb ik als modelletje. Een V8; erg exorbitant tegenwoordig! Waar is die tijd gebleven?
LikeLike
Bij Cadillac hadden ze zelfs 16-cilinders in die periode….ondenkbaar nu….
LikeLike
Dit soort merken moet je ook met enige weemoed behandelen…
LikeLike
Klopt, daarvoor loop ik inderdaad lang genoeg op deze aardbol, herinner me de stationwagen met de houten zijkanten, bezit van de eigenaar van de kleine wasserij die destijds bij ons op de laan zijn brood verdiende. Hij bracht er zonodig de was mee thuis.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was een chique wasserij dan….:)
LikeLike
Nou in die tijd was een wasserij nog redelijk veel voorkomend al was het maar voor de overhemden die toen nog gesteven en gestreken moesten worden.
LikeLike
Ook in onze vroegere woonbuurt zaten van dat soort zaken. Nuttig in een tijd dat overhemden stijf moesten zijn en kraakhelder, pakken een vouw in de broek nodig hadden en zo meer. Maar of ze nu meteen zo chique waren? Ik herinner me dat niet zo….
LikeLike
je was met een auto sowieso al gauw chique in die tijd.
LikeLike
Het was in die jaren dat mijn leasepa zijn boterham aardig wist te beleggen met zijn handel in vierwielers…..:)
LikeLike
Ik heb het over nog net iets eerder, eerste helft jaren 50.
LikeLike
In die periode hadden wij ook al een auto beschikbaar, ik geef toe, waren wel een uitzondering in de toenmalige straat….:)
LikeLike
Ja een auto voor de mensen die niet uit zakelijke overweging een auto hadden was toen nog ver weg.
LikeLike
Uit mijn observaties van toen waren alleen middenstanders geinteresseerd in eigen vervoer. En konden dat ook betalen. De gewone mens had een fiets, brommer of als het een beetje goed ging een scooter met zijspan….:)
LikeLike
Precies. Mijn zwager had als enige een auto en dat was inderdaad een middenstander.
LikeLike
Ik bedoel maar, ik deed even aan juiste duiding…:)
LikeLike
Ik loop hier niet lang genoeg rond op deze planeet om het merk te kunnen herinneren. Wel leuk om lezen.
LikeLike
Zonder kennis van de geschiedenis heb je in de toekomst niks te zoeken…..:)
LikeGeliked door 1 persoon