Zij die zo oud zijn dat ze zich pakjesvervoerder Van Gend & Loos of de eigen vloot van Coca Cola nog kunnen herinneren hebben er wellicht nog een beeld bij; Commer. Brits bestelwagen- en truckmerk dat heel lang belangrijk bleef op de markt van juist dat soort vervoer. Het merk startte al in 1905 als onderdeel van het toenmalige CCL-concern dat zich vooral richtte op logistiek vervoer. Daarnaast bouwde men bussen en brandweerwagens. In 1920 werd het beschreven als de eerste echte onderneming die wagens produceerde met een interne verbrandingsmotor. Terwijl heel wat Britse truckmerken van toen vooral bezig waren met door stoom aangedreven voertuigen. Later zette men de eigen dieselmotoren in elkaar die opvielen die doordat ze driepitters waren met een 3,3, liter grote inhoud en ook nog eens van het tweetaktprincipe. Best uniek. Al in 1931 trad Commer toe tot de Rootesgroep waar je ook veel andere merken vond. Denk aan Hillman of Sunbeam.
En zo werd Commer een tegenhanger voor het bij ons ook bekende Bedford, wat weer toebehoorde aan General Motors/Vauxhall. Veel wagens die men in de kleine bestelwagenklasse leverde hadden direct een gezicht dat ze herkenbaar Hillman maakte, maar dan met een bestelwagen-opbouw en andere aanpassingen. Dat zorgde er voor dat je ze ook in ons land nog wel eens tegenkwam.
Met de 1,5 tons FV uit 1958 kreeg Commer ook vat op de echt bestelwagenmarkt en zie je al snel dat bedrijven als Van Gend & Loos in beeld komen. Dat bedrijf had al BF’s en kocht in 1969 ook de moderne Walk-Thru, ook bekend als KC. Wagens die slim waren ontworpen met diverse schuifdeuren waardoor chauffeurs zo van de ene kant van de wagen naar de andere konden lopen waardoor uitleveren van pakketjes veel efficienter ging dan bij andere bestelwagens.
Ze bleven heel lang een vertrouwd gezicht. Intussen was in 1964 Commer overgenomen door Chrysler dat daardoor ook meteen datgene fout ging doen wat men elders met personenwagenmerken ook deed, ontmantelen en vervangen door iets anders. Ineens werden Commers Dodges en bouwde men dat oude Britse merk helemaal af. Zeer jammer natuurlijk. Het duurde allemaal niet te lang, want 15 jaar later was het voor Chrysler en Dodge over en uit en verkocht men de boel aan Peugeot. En dat Franse merk mikte de naam Commer in de vuilnisbak en had maling aan de rijke geschiedenis. Gelukkig bleven er ook in ons land nog wat oude Commers over die na een lang en zwaar leven bij Van Gend & Loos of andere bedrijven werden omgebouwd tot camper of rijdende voedselkraam. En bleven er genoeg op de weg om zelfs een eigen rijdersclub op de been te krijgen. En dat is maar goed ook. Want zo’n merk moet je koesteren. Niet vernielen. (Beelden: Internet)
Commer, echt nooit van gehoord, waarschijnlijk gezien zonder te weten.
Bedford wel, rode vrachtwagens, niet echt groot. Van Gend & Loos natuurlijk ook.
Van Coca Cola Cola ken ik alleen de kerstmisreclames.
Intussen maken alle merken onderdelen voor alle merken. 🙄
Alleen de herkenbaarheid verdwijnt.
LikeLike
Ook indertijd werkte al (net als nu) met batches die moesten doen lijken op separate merken, maar in feite niet meer waren dan afgeleiden van elkaar. Ook voor Commer gold dit. Zo had je naast Commer het Britse merk Karrier dat gebruik maakte van platforms bij Commer om haar eigen bestel- en vrachtwagens te bouwen, die o.a. ook bij CocaCola in Nederland dienst deden. Je moest een kener zijn om ze van elkaar te onderscheiden. Anders dan tegenwoordig gebruikelijk was de bedrijfskleur van CocaCola indertijd geel trouwens….
LikeLike
Dat merk, daar had ik nog nooit over gehoord. Wel leuk stukje geschiedenis.
LikeLike
IK doe mijn best om af en toe wat achtergronden te belichten bij meer bekende of soms totaal verdwenen automerken….
LikeGeliked door 1 persoon
Het merk zegt me niets al ben ik wél van de van Gent & Loos generatie. Het zegt waarschijnlijk meer over mijn interesse in automerken voor zover ze niet voor prive gebruik waren;-)
Het enige vrachtwagentje dat een belletje laat rinkelen is de driewielige Tempo , wat waarschijnlijk een type naam was en niet het merk, mijn zwager bezat er 2 voor zijn besteldienst.
LikeLike
Dat Tempo was wel een bijzonder merk. Kwam uit Hamburg en bestond tussen 1936-1968. De driewielers werden vooral net na de oorlog goed verkocht omdat je er mee kon rijden met een minimaal rijbewijs. Later brachten ze nog een reeks ‘normale’ bestelwagens als de Matador. IK kom er nog wel eens op terug. Tempo werd opgenomen in Hanomag, wat op zich weer samenging met Henschel en later bij Iveco onderdeel werd van een meer Europees truckmerk…
LikeLike
Of wellicht zelfs Daimler-Benz….
LikeLike
Klopt mijn zwager kocht er later inderdaad een Matador bij ter vervanging van een van de twee tempo’s.
LikeLike