Aan het begin van deze maand werd in Japan herdacht dat twee grote steden in dat land in 1945 op de betreffende data, getroffen werden door de eerste aanvallen met (Amerikaanse) atoombommen. Experimenten met een nieuw wapen dat zij n vruchten af zou werpen. Hoewel er honderdduizenden doden vielen was dat toch vooral aan Japanse kant en konden de Amerikaanse troepen die in die periode gek werden van de fanatieke weerstand bij de Japanse verdedigers van eilanden in de Stille Oceaan, opgelucht adem halen. De oorlog was afgelopen en Japan capituleerde. De atoombom bleek een vreselijk wapen. Mensen werden min of meer weggevaagd en de ellende voor gewonden en andere overlevenden was dat de straling hen alsnog een leven lang zou teisteren. Atoombommen zijn vreselijk vuile wapens en dat werd al snel ook hun grootste aantrekkingskracht. Niet alleen de Amerikanen bouwde hun atoommacht uit, ook de Russen, Fransen, Engelsen, Israeli, Indiers, Pakistani, en nog zo wat landen beschikten op enig moment over wapens met een kernlading. Er waren jaren dat we de Aarde waarop we leven een keertje of 80.000 volkomen zouden kunnen vernietigen, in het beste geval de komende 20.000 jaren onleefbaar maken. Dat zorgde voor zogeheten stabiliteit.
En juist dat evenwicht willen lieden verstoren die met compacte atoomwapens graag strategische doelen zouden willen vernietigen. Omdat ze haat voelen tegen andere mensen en de gevolgen van die bommen op Japan zien als het beoogde doel. Vernietiging van hen die hun doctrine of geloof niet aanhangen. Maar daarmee ook de kans om via dialoog of gewoon vredelievend naast elkaar bestaan een leukere toekomst op te bouwen. Atoomwapens zijn decennia lang goed gecontroleerd aanwezig geweest bij de grootmachten die ooit de dienst uitmaakten. En de wapensystemen waarmee men die dingen kan vervoeren zijn steeds geavanceerder geworden. Boven Japan moesten er nog speciale uitvoeringen van standaard bommenwerpers aan te pas komen. De B-29’s die deze bommen afwierpen waren ontdaan van hun bewapening, ze vlogen hoger dan normaal en waren voor de Japanse verdediging daardoor niet meer te onderscheppen. De bom moest dan op een bepaalde manier worden afgeworpen, maar wel boven het doel.
Tegenwoordig schiet je die dingen vanaf land of vanaf de zeebodem als een soort hagelstenen af op je tegenstander en weet je met een raket meteen 20 steden uit te schakelen. Het atoomwapen als ultiem vernietigingswapen. Overigens zijn er intussen ook ‘normale’ bommen beschikbaar die enorme krachten kunnen ontwikkelen. De Russen gaan prat op die ontwikkelingen. Hele steden plat gooien zonder stralingsgevolgen. Valt er toch nog iets te veroveren. Ook de Amerikanen bezitten dat soort wapens, de eerste keer dat ze werden ingezet was dat boven Afghanistan waar ze de vermeende schuilplekken van Osama Bin Laden in de bergen bestookten met die dingen. De luchtdruk is zo groot dat je als mens aanvallen met die wapens alleen al door de luchtdruk niet meer overleeft. Wat zijn we toch geraffineerd geworden waar het gaat om de vernietiging van anderen. En wat blijven we toch terughoudend als het gaat om acceptatie van uitgestoken handen. We zullen hopen dat het min of meer gezonde verstand van al die staten die nu zo graag dreigen met atoomwapens, zal prevaleren. Want niemand bij zijn gezonde verstand kan zich een voorstelling maken van de gevolgen die het gebruik van die dingen anno 2015 zou kunnen hebben. Slechts de Japanners kunnen het ons voorhouden. Nog steeds. En dat is maar goed ook!
Recycling atoomwapens houdt de kerncentrales nog aan de praat. Maar alle kernenergierampen bedreigen ons leven. Dat de oorlogen nu vooral achter een beeldscherm gevoerd worden is net zo gevaarlijk.
Hoewel de oorlogsuitvindingen achteraf ook in vredes situaties vooruitgang geven vind ik dat de kwalijke kanten van oorlogen overheersen.
De psychiatrische problemen bij soldaten, vredestichters, vluchtelingen en gewone burgers blijven overheersen zonder erkenning van dit probleem!
Vredelievende groet,
LikeLike
Gekke politici of fanatici die wel eens zouden willen weten hoe zo’n aanval werkt zijn een enorme bedreiging voor de wereldvrede maar zeker ook voor de mensheid. De straling van die geklapte centrale in Oekraine indertijd was via de luchtwegen binnen een paar dagen ook bij ons merk- en meetbaar. En dat was nog per ongeluk. We beheersen een duivels dilemma, en het is te hopen dat we in staat zijn om de geest in de fles te houden. Al zijn er regimes die al duchtig staan te wrijven…
LikeGeliked door 1 persoon
Het is allemaal té afschrikwekkend om me er het hoofd over te breken want uiteindelijk kan ik er niets aan veranderen.
LikeLike
Te ellendig voor woorden, niettemin wordt er (te)veel aandacht aan besteed. Na de plannenmakers van nu komen er weer andere, de wapenindustrie is de lachende derde.
LikeLike
Het was en blijft verschrikkelijk wat er toen is gebeurd. Ik hoorde onlangs dat er nog dagelijks mensen in het ziekenhuis zijn voor behandelingen ten gevolge van die klote bom.
LikeLike