Corona

Corona

Terwijl je dit leest is het al weer even geleden dat de meninggever en zijn dame geveld werden door een meer dan heftige griep. Komt wel eens meer voor in onze stede, maar deze had wel heel vreemde kenmerken. Koppijn, pijnlijke gewrichten en hoestbuien die de longen zowat uit het lijf joegen. De eerste nachten na opsteken van dit monster waren niet fijn. Koortsachtige dromen en door het gehoest steeds wakker. Vermoeidheid was ook zo’n dingetje. Alsof er gewichten hingen aan onze handen en voeten. Het was dus een lastige periode, maar we gedroegen ons man/vrouwmoedig. Al was het maar omdat we ook nog poezenkinderen in huis hebben die gewoon aandacht en eten wilden ontvangen op de daartoe bestemde tijden. Kortom…we sloegen ons er doorheen. Piepend en krakend. Nou ja, ik als man was vooral van dat laatste.

Vrouwlief was een stuk taaier en ook sneller dan ik weer in staat tot volwaardig functioneren. Ik daarentegen was ‘echt ziek’, kon mijn armen nauwelijks optillen, en hoestte vele dagen lang als een roker die twee pakjes sigaretten per dag verwerkt. Na een paar dagen toch maar eens een coronatestje gedaan….en verdraaid, een van ons eindelijk ook aan de beurt gekomen. Positieve test! In die hele periode dat dit virus ons aller Nederlandse leven in de war schopte raakte het ons nooit. Zelfs niet verkouden, met dank aan al die afstandsmaatregelen en het consequente gebruik van gel om de handen te reinigen. Maar nu, Corona is een griep geworden en je hoeft er niet meer voor in quarantaine, komen ook wij een keer uit de kast… Ach, het maakte mij niets uit. Al behoorde ik wel ineens tot de grote groep mensen die dit allemaal een keer doormaakten. We steunden mekaar, maar deden ook wat nodig was om de gezondheid weer terug te krijgen.,. Medicatie, wandelen in de frisse wind van de periode, en elkaar beklagen. Want medelijden is ook een soort van medicijn…. Intussen zijn we weer een stuk verder in de tijd en is het een herinnering aan wat een mens zoal kan overkomen. Kijk, vrouwen klagen wel eens over de pijn van bevallingen, maar een mannengriep (of soortgelijk..) is echt een stuk erger….Maar dit terzijde…

Hatishjoehaaaaa

Verkouden....2319538916_faf4ed8523_mWas een aardige vrouw die ik onlangs tegenkwam in een modewinkel waar ik even zat te wachten voor de pashokjes waarin vrouwlief was verdwenen met de potentiele aankopen van haar keuze op die dag. Nou ja, tegenkwam, ze liep me bijna voorbij. Maar omdat alles aan beschikbare hokjes bezet was bleef ze even vlakbij me staan met haar potentieel nieuwe jeansbroek en bijpassend shirt (of zo) over haar armen. Door die houding kon ze wat haar overkwam niet tegenhouden, ik snapte dat wel, maar toch…. Ze moest namelijk niezen, en dat werd een heel stevige. Zo een die oplucht, maar ook de neus van binnen reinigt. Tienduizenden bacteriën vlogen in het rond, want ze deed geen poging die neusinhoud tegen te houden. Kon ook niet, want haar handen vol, en geen kans meer om even naar de zakdoek te grijpen. Ik wenste haar met afgewend gezicht (bang voor een van die vliegende ziektekiemen) ‘gezondheid’ toe. Het bleek niet te helpen, er volgden nog twee enorme niesorgasmes die zijn met een opgelucht ‘he he’ afrondde. Als je daar de griep niet mee verspreidde dan niets. Ze verdween al snel in een van de pashokjes. Ik ging maar even naar buiten.

SpuitJe weet tegenwoordig maar nooit waarmee je aangestoken wordt. Een paar dagen later zat ik op mijn knieën bij een bak vol potentiele aanwinsten voor mijn minimuseum in een rommelwinkel. Een tweede verzamelaar wilde in dezelfde bak kijken, we deelden onze eventuele aanwinsten. Aardige vent, dus waarom niet. Kostte weinig en op een bak zo vol geladen mist men een, twee modellen niet. We spraken wat over de specialisaties en meer. Gewoon prietpraat. Tot ook hij ineens een niesbui kreeg. Hij bleek verkouden, had hij me vooraf niet gezegd en ik ontdekte ook geen echte neusklank bij het praten. Maar de klodders vlogen wel in het rond. Jemig de peemig, had ik dat?!  Als door een adder gebeten stond ik op, en ging een half metertje opzij. Was voor hem het teken om nog een extra duik te nemen in de door mij los gelaten bak. Was dit strategie, kon hij een niesaanvaL gepland op een concurrent los laten? Al eerder schreef ik over het onhygiënische gedrag van veel mensen op dit punt. Geen zakdoek gebruiken, geen rekening houden met anderen, de handen niet wassen. Het is ook logisch dat we met zijn allen griep krijgen of andere besmettelijkheden aan elkaar doorgeven. Is weinig meer voor nodig dan maling hebben aan je medeburgers. Voorlopig blijf ik uit de buurt van verkouden exemplaren. Of zal ik een pakje papieren zakdoekjes meebrengen voor iedereen die zo’n aanval krijgt. Altijd beter dan zelf met een Japans monddoekje om door het leven te moeten. Toch?