Toen ik lang geleden alweer in het autovak ging werken en als eerste terechtkwam bij een dealerbedrijf in het Amsterdamse Zuid vlakbij het Bosplan, stonden daar in de kleine rand tussen onze parkeerplekken en het langslopende trottoir diverse taaie rozenstruiken. Die werden indertijd bijeen gehouden door een oud smeedijzeren hekje dat wellicht dronken (..) of onevenwichtige voetgangers moest beletten niet naar beneden te duvelen. Ons bedrijf lag daar nl. een metertje onder het normale straatniveau, iets wat gold voor het hele industriegebiedje waar wij zetelden. Door de jaren heen groeide niet alleen ons bedrijf (we hadden daar drie afdelingen) maar begonnen die struiken aardig uit te dijen tot een extra vervelend nadeel. Immers, we waren bijna aan het oog onttrokken door dat spul.

En los van de bloemen die er af en toe in te zien waren, zaten er stekels in die als onderdeel van een afbakening van de landsgrenzen of als wolvenhek niet zouden misstaan. Dus besloten we op enig moment om de boel te snoeien. Afstemming met de gemeente (immers groen, wellicht van hen?) leverde niets tastbaars op over onderhoudsplichten van wie ook. Dus dan de beuk er maar in. Knippen, zagen, kortwieken. Het maakte het uitzicht weer veel fraaier. De kans op verwonding aan die verrekte doornen daalde ook. Helaas was na een jaar of twee de oude situatie weer terug.

Dus besloten we om dat spul helemaal weg te halen. Knippen tot aarde-niveau, later wat accuzuur er overheen, en weer later de brand er in. Het hielp voor even. Na twee jaar kwamen de struiken gewoon weer terug. Onuitroeibaar. Gelukkig hadden we intussen voor de meest belangrijke afdeling van ons bedrijf een nieuwe showroom, werkplaats en kantoren gebouwd. Stukkie verderop en zonder vervelende begroeiing. De rozen bleven intussen doorgroeien. Ons toenmalige bedrijf (ik verliet de tent in 1990) bleef daar nog wat jaren actief voor het verplicht moest verhuizen. De Gemeente nam een paar jaar na mijn vertrek de hele grond over en ging aan de slag met sloop van alle bedrijven en neerzetten van grote (half leegstaande) kantoor huurgebouwen. De rozen werden met grote machines uitgegraven. Probleem opgelost. Maar ik ga binnenkort toch eens kijken of ze toch niet ergens weer aan het ontluiken zijn. Onkruid vergaat niet, maar rozenstruiken zeker ook niet…. (beelden: Internet/archief)