Lang geleden schreef ik al eens dat in onze woonomgeving heel wat vliegende vrienden voorbij komen (en nee dit keer ging of gaat het niet om die blikken vogels die het zwerk ook hier nog wel eens bevolken..) maar dat de elders zo bekende huismus nauwelijks kan worden gespot. Terwijl je ze een paar straten verderop in hele zwermen voorbij ziet en hoort trekken. Wij hebben wel koolmeesjes, duiven, spreeuwen, roodborstjes, halsbandparkieten, kraaien, eksters, merels, meeuwen, soms een verdwaalde reiger, maar echt musjes?

Nee! Je zou toch denken dat die diertjes het in een relatief rustige straat met de nodige heggen, bomen, leuke dakgoten en zo meer prima naar de zin moeten hebben, maar in al die jaren dat we hier nu vertoeven zijn ze zelden of nooit verschenen. Tot recent. Getjilp dat het een lieve lust had in onze dakgoot maar ook in de struiken van de tuin. Een stelletje deugnieten van deze soort speelde er verstoppertje, wat de katten in ons huis aardig van de leg bracht. Die renden op en neer om het fenomeen vanaf een van de vensterbanken in ogenschouw te kunnen nemen. En wij met hen…want een mus, een stel mussen, een heel volk….Zouden ze dan toch terugkeren?? Of uberhaupt keren, want terug zou inhouden dat ze er ooit waren geweest, maar dat mag zo zijn, wij maakten dat hier nooit mee. Terwijl we ze in onze oude (en toen nieuwe) stad Almere wel overal zagen en nu nog zien als we daar te gast zijn.

Mussen houden van een bepaalde leefomgeving. Misschien dat ze niet gek zijn op de steeds verder oprukkende meeuwen of die uitheemse parkieten die zich in groepen en al schreeuwend een weg richting ons binnenland banen? Op drie minuten lopen van ons huis is een flatgebouw te vinden waar men voor de bewoners op de begane grond een tuinafscherming heeft gemaakt via een dikke haag van een plantensoort die zijn bladen niet verliest. Daar is het echt een en al gekwetter. Een grote stad vol mussen is daar actief en kennelijk zitten ze er zonder al te veel onheil voor hun welzijn. Ze kwetteren dat het een lieve lust heeft en dat is leuk om te horen. Maar zien doe je ze niet. Een enkele uitvlieger…maar daar blijft het wel bij. Blijft bijzonder om dit fenomeen te beleven. En dat je als mens opgewonden kunt raken als een in huis levende adelijke huispoes of kater rond het zien en horen van deze simpele doch aantrekkelijk vogelsoort. Ik heb dat…..En dus beschreef ik die opwinding voor jullie. En stel meteen de vraag….hoe zit het met de mussen of andere vogelsoorten in jullie omgeving?? Dank bij voorbaat voor het delen… (Beelden: Internet)