Kamperen…

Een van de andere gruwelen die ik me kan voorstellen (ik ben even in een wat ironische stemming) is vakantie moeten vieren in een tent of te kleine caravan. Niks voor mij. Nu heb ik dat zeker meegekregen vanuit mijn jeugd toen wij dat als kleine kinderen nog eens moesten ondergaan. De familie hield intens van Zuid-Limburg en op een goede (slechte) dag besloten ze om in een tent bij een boer te gaan overnachten en zo de kosten van een hotel te besparen. Na een hoop geworstel om die tent ter plekke er als zodanig uit te laten zien en ons allen een slaapplek te bezorgen gingen we in de ondergoedjes en pyjama op een opblaasbed (stonk naar rubber) onder een dun dekentje trachten te slapen.

Midden in de nacht ineens heftig onweer met typisch Limburgse regens (ook toen al), dus wakker, nat, koud. Volgende dag pakte leasepa alles in en trokken we in bij een nabij gelegen herberg. Vakantie gered, de tent niet. Een paar jaar later, ik berichtte er al eens eerder over, moesten wij oudere broer Rob redden die met pech in datzelfde Limburg was gestrand op zijn tweedehands brommer. Hij moest dus opgehaald worden. Logeerde met wat vrienden in een tentje aan de rand van een mergelgrot of zoiets. Een en al blubber. Wij waren met een IFA stationcar, een ruime Oost-Duitse pruttelaar en besloten omwille van de tijd maar in die auto te overnachten. Het was afzien. Want weer regen en zo meer. Opgeteld maakten die ervaringen dat ik mij voor heb genomen nooit meer in een oncomfortabele situatie nachten buitenshuis door te brengen.

Een ruime kamer met bad, koffie/thee op de kamer, zithoek, airco, TV, WIFI, alles er op en aan. Dat komt eerst. Anders doe of ga ik niet mee. Ging altijd vrij goed. En natuurlijk weet ik dat er mensen zijn die het ontbreken van juist die comfort verhogende zaken geweldig vinden. Het is ze gegund. Ik kijk soms wel eens naar tv-programma’s over mensen die in caravans of campers de vakantie doorbrengen en zie dan wel dat er qua comfort in die dingen veel is veranderd. Maar dat zal vast ook gelden voor de aanschafprijzen van die rijdende vakantiewoningen. Een ton is zo in zicht als je een beetje leuke wilt benutten. Geldt ook voor boten. In de familie van mijn leasepa zat ook een opa met een botenvoorkeur. Een redelijk ruim jacht was indertijd diens varend onderkomen tijdens tripjes over de Amstel. Wij mochten dan wel eens mee. Niet tot genoegen van mijn moeder en ons kinderen, maar ach….Voor de goede vrede. Het geschommel in die boot als je lag te slapen, het geklots van het water, de ontberingen tijdens het ochtendritueel, allemaal niks voor ons. Nee, het komt nooit meer goed tussen mij en ontberingen tijdens het kamperen….. Maar ik wens iedereen die het masochisme bezit om er van te genieten in de komende weken en maanden alle plezier van de wereld. Het wordt vast weer leuk en de omgeving maakt zeker veel goed. En als ik in het nieuws hoor of zie over hagelbuien, onweer, overdadige regenval, kou, en zo meer hoop ik dat het u als liefhebber niet treft. Fijne vakantie alvast…..(Beelden: archief/internet)

11 thoughts on “Kamperen…

  1. We deden het beide, met de kinderen. Die vonden het spannend, de enorme bungalowtent met drie slaapcabines, later de huurcaravan was ook wel aardig.
    Nog later een campinghuisje in Schoorl, van een zus. Klein, maar al beter dan de tent.
    Naderhand nooit meer gekampeerd en ik zal het ook NOOIT meer doen.

    Geliked door 1 persoon

  2. Van zo’n van alle gemakken voorziene camper kán ik me voorstellen dat mensen zich er vrij in voelen te gaan en te staan waar ze willen en tóch alle gemakken bij zich te hebben. Misschien zóu ik me er happy in kunnen voelen….. ware het niet dat je dan toch kilometers moet maken om ergens te komen en dát is weer niet mijn hobby. Ik ga ook voor het comfort van een hotel áls ik wegga , eigenlijk heb ik totaal geen behoefte aan vakantie. In Nederland kamperen is meestal een vorm van zelfkastijding maar wie wil mag van mij hoor.

    Like

  3. als kind nooit gekampeerd. Dat begon pas veel later, met 2 kleine kinderen. Eerst in een tent, later met een alpenkreuzer. Veel werk vooral en heb geen heimwee naar het invouwen van nat tentdoek. Maar als alles stond op een mooie plek en mooi weer was het leuk. Tot ik er ruim 20 jaar geleden helemaal klaar mee was en gewoon weer, net als vroeger, een huis of appartement huur in dorp of stad. Bij voorkeur in Italië

    Like

  4. Ik had vroeger een dubbelwandige trekkerstent. Ik vond het knus om binnen in mijn slaapzak te liggen terwijl buiten de wind waaide of de regen viel. Een gevoel van veiligheid, van beschutting. Maar het bleef klein natuurlijk en een beetje primitief.

    Like

Geef een reactie op rietepietz Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.