Ach, we waren er al een tijdje niet (meer) geweest, het weer was kil en sneeuw zat in de lucht verpakt dus hup, op naar het chique en wat poenerige Gooi. Half uurtje rijden van de woonstek en altijd goed voor bijzondere observaties. In dit geval keken we meteen zijdelings naar de daar woonachtige of voorbij komende lokale mensheid, maar vooral naar uitgestalde kunst. En dat laatste dan weer in het onlangs prachtig verbouwde Singer Museum in Laren.
Met een paar nieuwe uitbreidingen, een fraaie ontvangsthal, dito horeca-gelegenheid (een beetje sterrenrestaurant zou zich niet schamen voor deze inrichting en locatie..), en dus bij toeval (voor ons) een expositie over de Nederlandse kunstenaar Kees van Dongen. Het was alleen daardoor al druk en dus werden mensen die binnenkwamen voorzien van een tijdsslot. Zodat je binnen uberhaupt nog kunst zou kunnen zien. Want heel ’t Gooi van boven de 60 leek uitgelopen om deze schilder te komen bekijken.
Met even oude gidsen die uitleg gaven over wat er te zien was en over de levensloop van deze man die mee liep met de uit de 19e en 20e eeuwse stromingen qua stijl. De man leefde tussen 1877 en 1968, kwam uit Delfshaven en werd een Nederlandse vaste waarde naast Matisse, Braque en Picasso. Hoe zeer ik zijn productie kon waarderen, dat gold niet voor zijn toenmalige blik op vrouwen. Je moet wel een afkeer van het (naakte) vrouwelijke lichaam in je hebben wil je modellen uit die periode soms afbeelden zoals hij dat deed. Het doet je een beetje huiveren, althans dat deed het mij. Nog los van de typische culturele verschillen tussen het vrouwelijk naakt toen en nu. Maar realistisch was het allemaal wel, gelijkend zelden.
Buiten deze expositie om heeft men bij Singer tevens een hele reeks andere schilderijen en beelden in huis en ook die moet je zeker even gaan bekijken als je hier in de buurt bent. Zowel binnen als buiten is er het nodige te zien. Neem er de tijd voor, want je hebt bij dit museum heel wat zalen af te lopen. Is niet iedereen gegeven wellicht, maar voor mij was het een aardige wandeling door de culturele geschiedenis van ons land en daar buiten. Wat zeker ook opvalt is de omvang van de bijbehorende en altijd voor extra inkomsten van een museum zorgende shop. Hier in Laren is die erg fraai ingericht, er zijn heel wat zaken betaalbaar en wie graag een leuk brons van bijvoorbeeld Rodin op schaal wil bezitten kan hier voor een paar tientjes slagen. Uiteraard heeft men ook aardige naslagwerken voor de kunstenaars die men in de belangstelling zet(te) zoals Kees van Dongen. Wie er van houdt moet dat zeker meenemen!
Het museum zelf kent als gebouw een redelijk ruime ambiance, de garderobe is van de self service, de toiletten ruim en schoon. Maar aan de ontvangstbalie/kassa mag het allemaal wel een stukje vriendelijker. Niet iedereen komt uit het Gooi, daar zijn ze verheven norsheid wellicht gewend, wij zijn dat niet. Maar verder? Aanrader. Museumkaarthouders kunnen vrij van kosten naar binnen. Voor gewone bezoekers geldt een tarief van E.18,00 p.p.. En o ja, een ding, kom op tijd, want parkeren rond dit museum is een crime. En je moet goed opletten waar het betaald parkeren is en waar niet. (beelden: Prive)
Altijdmijnmening 
Het is bekend genoeg. Een zus woonde in de buurt maar ik ben nooit in het museum geweest. Voor de liefhebbers is zo’n tentoonstelling interessant, neem ik aan, ik ken alleen de naam.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is een bekend museum, maar wel met een hoge regionale woordwaarde….
LikeLike
Mij onbekend maar interessant genoeg om er eens binnen te wippen.
LikeLike
Zeker doen als de kans zich voordoet….
LikeGeliked door 1 persoon
Toch vind ik het bij het naaktportret op de foto die je publiceert niet aan gelijkenis ontbreken, nou ja, niet helemaal als je het met mij zou vergelijken . Zelfs de door jou zo verfoeide “haardos” is aanwezig. 😉 Het museum ken ik niet, Laren ligt hier nou eenmaal niet om de hoek en ik ben niet genoeg kunstliefhebber/kenner om er speciaal dáárom heen te rijden.
LikeGeliked door 1 persoon
Van mutsen houd ik niet zo, dat klopt, vandaar ook dat ik in de beschrijving ook aangeef dat er nogal een verschil was op cultureel gebied tussen een eeuw terug en nu. Verzorging is nu meer in de mode en terecht… Laren ligt zeker niet bij jou om de hoek, maar daarom schrijf ik er ook over, zie je toch wat er allemaal aan cultuur te vinden is boven Den Haag….:)
LikeLike
Ach ja, ik ben een oude muts. 😉 Ik vind dat driehoekje, mits goed onderhouden, z’n charme hebben.
LikeLike
Dat onderhoud was voorheen nog wel eens een dingetje. Sinds we echt zijn gaan verzorgen zijn schaamluizen vrijwel uitgestorven…dat zegt genoeg.
LikeLike
Precies.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben daar nog nooit geweest, maar ik zet hem op de lijst. Je weet wel, voor als ik ooit weer vrije tijd heb.
LikeLike
Aanrader!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat is de titel van het laatste schilderij in jouw logje? De naakte vrouw met de gespreide kimono. Ik zou er graag informatie over opzoeken maar zie juist dit schilderij niet in overzichten van werk van deze kunstenaar verschijnen.
LikeLike
Ik heb dat helaas niet opgeslagen bij het bezoek. Sorry. Maar het is een van zijn bekendste werken dus zal vast links en rechts op het internet wel te vinden zijn….Hoop dat dit lukt…
LikeLike
Jammer. Het lijkt er eerder op dat ze het verstoppen.
LikeLike
Dan gaan we nog even zoeken…..:)
LikeLike
Kees van Dongen, Tableau (Augusta Preitinger, the artist’s wife), 1913
.
“For all those who look with their ears, here is a completely naked woman.
You are prudish, but I tell you that our sexes are organs that are as amusing
as brains, and if the sex was found in the face, in place of the nose (which
could have happened), where would prudishness be then? Shamelessness is
really a virtue, like the lack of respect for many respectable things.”
Kees van Dongen
– to critics of his painting Tableau (1913), depicting his naked wife.
LikeLike