
Vandaag precies 45 geleden alweer vloog ik op deze datum samen met vrouwlief in een mooi en kleurrijk gezelschap terug naar Nederland vanuit Istanboel. Daar hadden we een rondreis achter de rug die ons een paar erg fraaie plekken en steden had gebracht, waaronder natuurlijk het sprookjesachtige Istanboel zelf maar ook Bursa, een plaats met ruim een miljoen inwoners en de nodige automobiele industrie.

We bestegen bergen, zagen Troje, de Dardanellen, staken met een veerpont over naar het Europese deel van Turkije, met toch al snel het idee dat men in dat fraaie land over verkeersveiligheid andere gedachten had dan wij in Nederland. Dat zag je ook onderweg. Met een soort doodsverachting reden de bussen waarin wij reisden over de vaak drukke snelwegen van dat grote land. Passeren meer een kwestie van gokken dan rijervaring. Dat de door de organisatie toen gehuurde bussen uiteraard ook de nodige mankementen vertoonden die soms onderweg in de grote leegte van het Turkse land moesten worden gerepareerd, het was zo.

En droeg bij aan die bijzondere ervaring daar. Net als die leuke Turkse mensen die we er tegenkwamen. Het land indertijd twijfelend tussen democratie of militaire dictatuur. Van Erdogan had men nog nooit gehoord. Gastvrijheid was onderdeel van het verhaal. Net als wonderlijke gerechten waar je soms half levend vlees bij kreeg geleverd. Maar ja, kniesoor. Het staat me allemaal nog bij als de dag van gisteren.

We maakten kennis met de oude Ottomaanse cultuur, het Topkapi paleis, de vele, vele moskee-gebouwen. Het ene nog fraaier aangekleed dan de andere. We zagen ook daar zigeuners bedelen, we reden in taxi’s die ik uit mijn prilste jeugd nog wel herinnerde als bij ons ooit modern, kortom het was een schitterende ervaring. En dan ga je weer terug en staat die blauwe vogel op je te wachten. Een verlengde DC-8 van de KLM. Tussenlanding vanuit Saudi-Arabie en met onze groep aan boord best vol gepakt.

De PH-DEG ‘Jan van Riebeek’ bracht ons veilig en op tijd thuis. Turkije als land in het hart, de ervaringen opgetekend en met dia’s vastgelegd. Een van onze reisdoelen, de Skoda-fabriek net buiten Istanboel, wel gezien maar afgesloten voor bezoek. Afspraak geen afspraak in Turkije zo bleek. Zou dat nu nog zo zijn?? Het is niet te hopen. Hoe dan ook, een prachtige ervaring, neemt niemand ons meer af. Net als die vlucht in die DC-8 van KLM. Met 900km/u op 12 km hoogte over Europa naar Nederland terug. Om te kunnen constateren dat ons land toch wel heel georganiseerd, schoon en aan regels gebonden was. Toen nog wel…Nu lijkt het hier soms wel klein-Turkije. En of dat nu een echt fijne ontwikkeling is? Ik twijfel nog… (beelden: Archief)
Turkije bezocht ik nooit.
Hier heb ik in de loop der jaren veel Turken ontmoet.
Gastvrij, plezierig in de omgang en bereid tot hard werken.
De gebruikelijke scheldwoorden m.b.t. Turken begrijp ik dan ook niet. Het stoort mij misschien wel meer dan de Oostindisch dove Turken.
Leuk nostalgisch blog.
Zonnige groet,
LikeLike
Er is inmiddels veel veranderd in Turkije. En dat is bepaald niet allemaal ten goede…
LikeLike
En intussen heb ik na de diverse persoonlijke aanvallen op mijn persoon op jouw blog besloten om er mee te kappen. Extreem-linkse waanbeelden gekoppeld aan persoonlijke verspreiding van leugens deden de deur dicht. Het is klaar. Binnenkort mijn antwoord op al die kwaadsprekerij die moeten verbloemen dat je nooit antwoord geeft op concrete vragen. Mij daarom in een hokje stoppen is mij gewoon te veel van het slechte. Ik laat mij de stemming niet langer bederven. De link met jouw blog is verbroken. Heftig tegen mijn principes in dat de vrijheid van meningsuiting altijd overeind moet blijven, maar als je in je bubbel vol linkse volgers geen behoefte hebt aan tegenspraak en dan zelf durft te beweren liberaal te zijn en open te blijven staan voor andere meningen, dan lieg je dat je scheel ziet. Mijn mening over dat gefrustreerde gedrag volgt nog…. Tussen communisme en realisme ligt een wereld. En jij bent degene die de brug daar tussen hebt versperd, wat zeg ik, opgeblazen! Dus klaar er mee. Knip! Het was me vaak een waar genoegen om je op de kast te krijgen, maar de lol is er nu vanaf…
LikeLike
Mooie herinneringen die ze je niet meer kunnen afpakken!
LikeLike
Nee, en me ook veel doen nadenken over wat het verschil is tussen het toen nog zo plezierige land waar we te gast waren en ook zeer gastvrij werden ontvangen en het Turkije onder Erdogan. Het doet me dan best verdriet dat er zoveel is veranderd…
LikeLike
Dat is ook zo. Anderzijds is het er in andere delen van de wereld op verbeterd.
LikeLike
Zeker!!
LikeGeliked door 1 persoon
Zoals je weet ben ik niet zo reislustig maar áls ik op stap ga zal iéder land waar de vrouwenrechten niet heel veel voorstellen voor mij als vrouw dus nooit een keuze zijn.
LikeLike
Indertijd zagen we grote verschillen tussen het aardig liberale en op het westen georienteerde Istanboel en het deel aan de andere kant van de Bosporus. Inmiddels is door het streng islamitische bewind onder Erdogan ook elders in Turkije de grauwsluier van het geloof neergedaald en staan er meer moskeeen dan stations…
LikeLike
Ik ben 1x naar Turkije geweest. Iets van… 20 jaar geleden ondertussen (yes, ik begin eindelijk ouder te worden). Mooi land, lieve mensen. Nu zou ik er niet zo snel meer heengaan, denk ik.
LikeLike
Ik ook niet, al was het maar omdat die herinneringen van toen de boel zo fraai inkleuren en het dan alleen nog maar kan tegenvallen..
LikeGeliked door 2 people
Daarom doen wij nooit twee keer dezelfde reis (wel vakanties, maar dat is iets anders dan reizen).
LikeLike
Ik kwam wel vaak terug op plekken waar ik het zeer naar de zin had en de veranderingen in de maatschappij of politiek mijn vakantieplezier niet konden bederven. Zoals Schotland, Tsjechie, Duitsland.
LikeLike
Dat speelt ook zeker mee. Iets met niet twee keer in dezelfde rivier kunnen stappen en zo.
LikeLike
Ik deed dat ooit een keer, op heel ander terrein, werk. Was een grote vergissing…..
LikeGeliked door 1 persoon
Dat kunnen ze je inderdaad niet meer afpakken. Of onze maatschappij beter evolueert denk ik niet. Het lijkt of het alleen maar erger kan worden.
LikeLike
De huidige ontwikkelingen in de wereld stemmen niet meteen vrolijk….op alle fronten is er chaos, zo voelt het…
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie herinnering die je natuurlijk koestert.
Het land is veranderd, zoals de meeste landen. De tijd….
LikeLike
Het land maakte een enorme economische vooruitgang mee, maar ook een teruggang naar de tijden van het streng islamitische bestuur. En dat laatste is wel erg jammer…
LikeGeliked door 1 persoon