Hij wist het zeker….Zij was de enige waarop hij verliefd was, al kon hij dat gevoel niet zo goed benoemen. Dat paste niet bij hem. Hij hield ook van zijn moeder, van zijn pa wat minder, maar wel weer van de frisdranken die zijn pa verhandelde. Hij hield ook van lekker eten, vakanties, voetbal en ook een beetje van die hond van de overburen die altijd zo lief met hem wilde spelen als hij hem mocht uitlaten. Ja, zijn leven was echt op orde. Maar die ene, die mooie en vooral lieve jongedame. Met haar blonde haren, blauwe ogen, die leuke stem, die graag spelletjes met hem speelde. Die hem liet winnen als het moest, graag stoeide als het mocht. Hij had haar in de kerk ontmoet. En wist na een blik genoeg. Zij was de vrouw voor hem. Daarmee wilde hij zijn leven delen. Haar aanstekelijke lach maakte hem warm en vrolijk tegelijk, al kon hij die gevoelens dan nog geen plekje geven. Hij wist intussen wie haar familie was, ze kwam uit een wat duurdere wijk van het kleine stadje waar ze woonden en haar vader was bij de politie. Dus hield hij zich in als hij met haar buiten liep. Want je wist immers maar nooit….voor je het door had kreeg je een slechte naam en werd je nagewezen in de straten en mocht hij haar niet meer ontmoeten. Het leven is best ingewikkeld als je twaalf bent en jouw toekomstige vrouw intussen 14 geworden……
Verliefd…
Posted on by meninggever •
Geplaatst in Verhalen
•
Getagd jongen, liefde, meisje, omgeving, onbekend, pubers, verlangen
•
24 reacties
Altijdmijnmening 
Of dat het ingewikkeld was! 🙂
Precies zo.
LikeLike
Herkenbaar he…:)
LikeGeliked door 1 persoon
Andersom maar toch hetzelfde.
LikeLike
Dat bedoel ik maar….het is klein leed voor de een, maar een goede leerschool voor de ander….:)
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi beschreven, het viel inderdaad allemaal niet mee.
LikeLike
Nee, ik herinner me dat ook zo, al had ik al snel heel wat meiden van toen waarop ik verliefd was ooit…Tot die ene kwam….:)
LikeLike
Ik herinner mij nog goed het gedoe.
Toen naar voren kwam dat ik niet Rooms Katholiek en ook niet gedoopt was.
Prompt werd ons het samenzijn door de vader verboden!
Schande werd er over gesproken, een Heidense jongen uit een verderfelijke familie.
Stille groet,
LikeLike
Wij woonden in een katholieke wijk van de stad. Een paar straten verderop woonden de ‘afvalligen’, oftewel de protestanten….. Daar ging je niet mee om. Verkering zocht je in eigen kring. Ik deed dat op het werk, zonder bezig te zijn met de achtergronden op godsdienstig gebied….Komt later nog wel eens langs…
LikeLike
Mijn hele jeugd heb ik in een streng conservatieve Rooms Katholieke omgeving door gebracht.
Het oordelende, veroordelende en het superieure van Katholieken begrijp ik nu nog niet.
Ik proef het nu nog steeds bij generatiegenoten en ouderen.
Al wordt het steevast in alle toonaarden ontkend.
Stille groet,
LikeLike
Het is simpel uit te leggen. Volgens de katholieke leer was dit het enige ware geloof van Christus. Uitgedragen door de Apostelen en vertegenwoordigt door de Kerk van Petrus, gezeteld in Rome. Alles wat daar van afweek was ‘afvallig’. En alle andere godsdiensten niet veel meer dan heidense barbarij. Indoctrinatie op jonge leeftijd deed haar werk. Vandaar dat ik altijd een stellige mening heb over al dat indoctrineren door geloven en sektes. Want door haat te planten in de geest van kinderen krijg je later extremisme gratis en voor niets geleverd. IK herken veel van dat superieure denken bij orthodoxe Joden en Moslims. Hoewel de ene groep wat vredelievender optreedt dan de andere….
LikeLike
Vanaf dag 1 in de Bijlmermeer ben ik door elke bewoner geaccepteerd en gewaardeerd om wie ik ben.
Daarom zeg ik dat ik hier Wereldburger ben geworden. Afkomst, cultuur, religie en/of opleiding is weg gevallen.
Niet voor niets dat ik hier nooit meer weg wil!
Stille groet,
LikeLike
Mijn ervaringen in de BIjlmer zijn duidelijk anders. 12 jaar wonen daar deed me elk geloof in integratie verliezen. En later in Amsterdam-West werd dat beeld nog eens bevestigd. Acceptatie is vrijwel onvindbaar, men houdt vast aan de eigen cultuur, het geloof, en de normen en waarden van het herkomstland. Dus nee, niet optimistisch over de polcor-gedachte dat het allemaal wel goed komt als we wat inschikken. Blijven inschikken leidt uiteindelijk tot verdwijnen….De geschiedenis vertelt daar vele verhalen over….
LikeLike
Mijn Bijlmermeer ervaringen zijn in 1988 begonnen. Het nu grotendeels gesloopte Echtenstein was mijn flat, het oude Ganzenhoef mijn winkelcentrum.
Als nieuwe deelnemer aan allerlei verschillende bewonersactiviteiten ben ik door mijn buren opgenomen in diverse culturen. Feesten en eten op de meest bizarre momenten en plaatsen.
Andere tijden, andere mensen wellicht ???
Vriendelijke groet,
LikeLike
Ik begon er als pionier in 1970. Zand om de flats heen, een enkele buslijn die elk halfuur via Duivendrecht naar het Amstel Station reed. Een soort kampeerwinkel op het toenmalige Bijlmerplein. Daar ook een mini-kantoortje van de Burgerlijke Stand. Pioniers waren we en we betaalden een huurprijs die 45% van ons inkomen bedroeg. Maar daar had je veel voor, een warme flat, Centraal antenne-systeem en toen nog ingebakken veiligheid. Na 1975 veranderde dat in rap tempo. De situatie in Suriname, de halve bevolking vluchtte naar NL i.v.m. onzekerheid in het thuisland en de financiele zekerheid hier, en groot deel streek met subsidies en uitkeringen neer in de Bijlmer. Binnen een paar jaar verloederde de buurt. De auto opgesloten in een soort bunker met tralies en zo meer, de opslagboxen beneden in het flatgebouw leeggeroofd, zelfs de opslagruimte naast onze flat werd gebruikt voor proletarisch winkelen. Drugsgebruik, overlast, ongedierte, maar geen huurverlaging. Wanhoop maakte zich van ons meester. De meeste oude (Nederlandse) buren verdwenen naar elders. Er voor in de plaats kwamen heel andere mensen. En dat was geen verbetering. In 1982 gaven we het op en verhuisden naar het nieuwe land. En sindsdien hebben wij geen contact meer met de wijk. Al onze toenmalige vrienden in de wijk wonen ook elders, allemaal met hun eigen verhalen en gruwelen. Nee, die Bijlmermeer was een mislukking na 1975. Jammer, want concept was op zich best goed, maar achterhaald door de realiteit van toen.
LikeLike
Je omschrijving is helder.
Sinds 1982 is voor jou de tijd stil blijven staan.
Je blijft de huidige bewoners bekritiseren voor jouw ervaringen. Een open blik krijgt bijvoorbeeld ook jouw oude flat met oude, nieuwe bewoners en oude, tweede en derde generaties uit Nederland, Suriname en nog veel meer landen jammer genoeg niet van jou.
De archieven van de pioniers en de opvolgers liggen in jouw oude flat ter inzage. En elke woensdag is daar de Senioren Salon waar oude herinneringen worden uitgewisseld. Wellicht kun je daar die vreselijke Surinaamse buren ontmoeten? Of gewoon eens ervaren wat er is geworden van jouw flat? Er wordt door een gerenommeerde gepensioneerde topkok een gratis lunch geserveerd.
Vriendelijke groet,
LikeLike
Blijft toch bijzonder dat je meent mijn verhaal af te doen als niet relevant omdat het niet past in jouw polcorvisie over de wijk die ooit ook de mijne was. Mijn boosheid van toen, mijn wanhoop, de dreiging, de ellende, het niveau, allemaal niet relevant kennelijk. Auto leeggeroofd, boxen leeggehaald, inbraken bij mijn schoonmoeder in de flat, haar overval, allemaal niet ter zake doend, want het is zo leuk nu in de Bijlmer. Rob, kijk eens met een wat meer ongekleurde bril svp, want dit is een zinloos verhaal steeds weer. Realisme versus polcordenken. We komen er niet uit zo…
LikeLike
Je vergeet dat ik in 1988 naar de Bijlmermeer verhuisde. In de statistieken was Ganzenhoef toen op haar slechtste moment. Jij was toen al lang weg.
Ik ben gebleven.
Waarbij ik de slechte verhalen en herinneringen lees of aanhoor. Maar blijkbaar een meer ingebouwd optimisme bezit?
Heel af en toe beschrijf ik misdadige momenten in mijn beginperiode in en rondom het verdoemde Ganzenhoef. En soms beschrijf ik vreselijke situaties in en rondom Kraaiennest van nu.
Maar mijn ogen zagen en zien ook mooie, warme en vertederende mensen en momenten.
Optimistische groet,
LikeLike
Mijn optimisme werd daar gesmoord door de zaken die plaatsvonden tussen 1975-1982. Dat wat wij persoonlijk meemaakten, wat de vrienden in de Bijlmer ondervonden. De onveiligheid, elke dag om je heen kijken, nee, dat nooit weer. Vast wonen er mooie en leuke mensen. Na de ElAl ramp nam de gemeente eindelijk weer eens de regie en pakte de wijk aan. Verbeterde huizen, andere bewoners, mooier winkelcentrum, groen gepakt. Maar is het nu optimaal? Nee! De statistieken en inzet politieheli bij het zoveelste steek/schietincident in de K-Wijk of anders zeggen genoeg. Ik wil graag geloven dat de Bijlmer nu een prachtwijk is. Net zoals ik dat had in Amsterdam-West. Maar ook daar was het Stadsdeel totaal de grip op de samenleving kwijt. Met alle gevolgen van dien. En elders in NL zie ik hetzelfde. Ik kijk, luister naar de mensen die ik ken er ergens wonen waar het al dan niet leuk is of veilig. Veiligheid is ook ontspannen, geen stress, je kinderen buiten kunnen laten spelen. In sommige vroegere oude wijken van de stad kan dat weer. Wellicht is er ook voor die probleemwijken van nu een toekomst. Maar ik ziet het somber in. In dromen valt niet te wonen of te leven. Realisme is dan handiger….
LikeLike
Oh zo was het vroeger … wat een mooie tijd toen toch!
LikeLike
Ja, smachtend kijken naar de jongen of meisje waar je wel mee verder wilde, en dan ontdekken dat het eigenlijk niet wederzijds was allemaal….zo verdrietig soms….:)
LikeGeliked door 1 persoon
Op dié leeftijd inderdaad nog een onoverkomelijke barrière. Jongens van 12 zijn nog echte jongetjes terwijl meisjes van 14 al kleine vrouwtjes zijn.Mijn ouders hadden datzelfde verschil maar leerden elkaar pas kennen toen het twintigers waren, dan is het verschil al minder erg en nog later valt het helemaal wel.
LikeLike
Ik herinner mij ook de nodige (pre)puberale verliefdheden. Meiden toch best een mysterieuze mensensoort voor 12-jarige jongens…
LikeLike
De jongens kijken naar die meisjes als mooie en onbereikbare vlinders. Kortom, het is het leven.
LikeLike
Dat is bepaald zo…..en soms kijken meisjes naar meisjes en jongens naar jongens…het leven bepaalt de keuzes….
LikeGeliked door 1 persoon