Nederland gaat vaak slecht om met bekende lieden die op enig moment het tijdelijke voor het eeuwige verwisselen. Grote namen zijn, mits door een erfgenamenfamilie in ere gehouden of gekoesterd, snel vergeten. Neem nou Pia Beck. In 2009 overleden en eigenlijk totaal vergeten. Toch was dit een grote in haar muzikale verleden. Willem Duys (wie kent hem nog??) was er gek op en Pia was in jazzkringen een fenomeen. Ik vond haar zelf altijd wat glad als teflon en haar lach gemaakt, maar veel Hollandser kreeg je ze indertijd niet terwijl er toch een grandeur van internationaal succes aan haar hing. En dat laatste was niet onterecht want ze had best succes in de VS waar ze o.a. ereburgeres werd van steden als New Orleans en Atlanta. Dat is veel tegenwoordige hitjes met hun klierige stemmetjes niet gegeven.
Pia was lesbisch en maakte daar geen geheim van. Haar partner was ooit getrouwd met de bekende DJ Pete Felleman. Magda, die partner, had uit dat huwelijk maar liefst drie kinderen en die voegden zich bij het verliefde damespaar. Beck verhuisde op enig moment naar het zuiden van Europa en opende aan de Costa del Sol een pianobar. Bij gebrek aan succes daarmee werd ze ook nog eens makelaar. Halverwege de jaren 70 was ze ineens weer terug en vierde de nodige successen. Ze maakte reeksen platen met de van haar zo bekende manier van spelen en zingen. Het aangepaste Engels paste helemaal bij haar optredens.
En altijd die glimlach, Wegkijkend van de toetsen op haar klavier en met die typerende blonde haren omhoog. In haar latere leven ging het kaarsje wat uit. Haar muziek werd niet meer gedraaid en de ‘grote naam’ hielp niet om als gevierde ster richting het einde van haar leven te gaan. In 2003 nam ze nog wel afscheid van haar trouwe publiek. Een jaar na haar geliefde Magda overleed ook Pia Beck. 84 jaar, hartstilstand. En daarna stilte. Vergeten? Niet door mij. Ik was geen echte fan maar vond haar wel een fenomeen. En juist die moet je ook koesteren. Wat ik bij deze deed…..(beelden: Wiki/internet)
In deze tijden van riedeltjes of via wonderlijk gegil wijsjes aan de man of vrouw brengende zangeressen zou een echt goede vocaliste als Letty de Jong vermoedelijk dienst moeten doen in bejaardenhuizen. Maar feit is dat zij ooit een van de grootste talenten van ons land was als het ging om zangwerk voor radio, tv en film. Ze werd geboren in 1936 en kwam pas ergens in de jaren zestig echt in de belangstelling van wat toen de muziekscene vertegenwoordigde. Zoals via de intussen ook bijna vergeten presentator Willem Duys. Die draaide haar consequent in zijn programma’s en combineerde haar met de voorliefde die hij uitstraalde richting Rogier van Otterloo. Ze zong mee op hitnummers als ‘het is weer voorbij die mooie zomer’ van Gerard Cox, maar zong ook het bekende nummer ‘Chanson pour Milan’ in de film ‘Nummer 14’ over Johan Cruyff. Verder was ze te horen op platen van The Skymasters, Chris Hinze, Rita Reys, Conny Vandenbosch en zelfs Drs.P. Ze zong jingles in voor Radio Veronica en o.a. herkenningstunes voor het programma van de zo wreed vermoorde Theo van Gogh.
Naast haar zangwerk acteerde ze ook nog en speelde o.a. rollen in hoorspelen op basis van de boeken van Per Wahloo en Maj Sjowall. Als actrice trad ze ook op in de TV-serie ‘Het Meisje met de blauwe hoed’. Als zangeres bracht ze twee albums uit die in resp. 1974-75 verschenen. Letty de Jong had een gouden keel. Niet het uiterlijk van de grote ster. Ook niet de behoefte om met allerlei kunst- en vliegwerk haar carriere overeind te helpen houden. Gewoon een goede zangeres die paste in het tijdperk van toen. Na de jaren tachtig werd het stil rond haar. Gek genoeg moest ik onlangs ineens aan haar denken. Ik had geen idee of ze nog ergens leefde, maar dat bleek bij nazoeken niet het geval. In 2009, tien jaar geleden dus alweer, in Laren overleden. Toen was ze pas 72 jaar oud. Bepaald te jong zou ik denken. Maar liet wel een mooi oeuvre na. En tien jaar later kreeg uw meninggever de inspiratie om haar even in de herinnering te halen. U wilt me wel vergeven mag ik hopen…toch?! (Beelden: Internet/Wiki)
Altijdmijnmening 