Een jaar of twintig geleden hadden maar weinig mensen gehoord van het merk Tesla. Wie iets beter was geinformeerd wist soms nog wel dat er in Centraal Europa ooit een man is geweest met deze naam die iets met elektriciteit van doen had gehad, maar met auto’s was die nooit verbonden. Tot ene Elon Musk, voor velen ook 20 jaar geleden een totaal onbekend type, ineens elektrische auto’s ging bouwen onder juist deze naam. Met veel geld en de nodige pretenties kocht hij overgebleven voorraden sportwagens bij het Britse merk Lotus en liet die door zijn dik betaalde technische staf uit elkaar halen en voorzien van een zelf bedachte elektrische aandrijflijn.

Verrassend, revolutionair wellicht, maar in de praktijk onverkoopbaar. Musk had de markt van dat moment verkeerd ingeschat, zijn ingenieurs waren niet voldoende bezig geweest met de kwaliteit van die eerste wagens en dus bleef er een aardig voorraadje van die bolides onverkocht staan bij de fabrikant, sneeuwde het garantieclaims van eerste gebruikers bij importeurs en dealers. Musk zette echter door, geld voor zijn nieuwe merk haalde hij binnen via durfinvesteerders en zo ontstond op enig moment het nu bekende en voor de grachtengordel best aantrekkelijke Tesla. De eerste auto, de Model S, was een slanke, fraai afgewerkte limousine met de nodige zaken aan boord die je bij andere fabrikanten tevergeefs zocht. Zelfs een automatische piloot.

Goedkoop waren de Model S-en overigens zeker niet om het over de technische kwaliteit maar niet eens te hebben. Er kon best veel aan stuk en de service was niet meteen om over naar huis te schrijven. Maar overal gratis kunnen laden bij Tesla-laadstroompalen, de in ons land zo belangrijke aftrek van belastingen, plus het imago dat jij als berijder bezig was ‘de planeet te redden’ zorgde voor veel belangstelling van o.a. taxi-chauffeurs, fleetowners en wat rijkere types die zich een soortgelijk elektrisch speeltje konden veroorloven.

Na de S volgde de X, de zeer populaire 3 (met name in de groenlinkse grachtengordel populair, al was het maar omdat die wagen grote financiele/fiscale voordelen bood) en de Y. Een echt goedkope Tesla moet nog komen. Wordt al jaren aangekondigd maar is er nog steeds niet. Wel een soort bouwvakkers-Pickup die als Cybertruck door het leven gaat en wiens ontwerper vermoedelijk uit de tinmijnen van Oost-Afrika is gehaald, naast een truck die met een zware lading accu’s aan boord zo’n 500 km ver kan komen. Want dat ver kunnen rijden op stroom is wel een dingetje. Belofte maakt schuld en wie netjes omgaat met zijn Tesla kan op een lading zeker ver komen. In de praktijk zie je op de weg dat gedrag nu net niet. Teslarijders blijken vaak drammers, voelen zich wat verheven en zijn bezig met van alles maar niet met verkeersregels. Zo lijkt het althans…

De baas van het hele spulletje, Elon Musk, is intussen in ongenade gevallen. Zijn grilligheid gekoppeld aan een volgens linkse mensen verkeerde politieke keuze voor Trump deed veel Tesla-rijders overstappen op een ander merk. De nieuwverkopen stortten in en een kleine 20% van de teruggekomen gebruikte Tesla’s werden bij ons de grens over gemikt omdat de restwaarde buitengewoon laag bleek. Daarbij zijn ex-leasewagens van dit merk vaak gevoelig voor allerlei verborgen gebreken. En dat is niet goed voor een automerk. Ondanks alle innovatie, de betrekkelijk jonge geschiedenis en de volumes die Tesla zichzelf beloofde staat het merk nu op de rand van een kruispunt. Wordt het een echte autofabrikant (Musk zelf vindt van niet…) of blijft het zoeken naar de jonge IT-ers en klimaatredders om in de wagens met de gestileerde T te blijven rijden. Ik zal er zelf niet snel voor kiezen. Het imago is mij te besmet. En ik wil daarnaast gewoon een kleine 1000km actieradius zonder samengeknepen billen. En dat is nu net wat ook Tesla me niet kan bieden. (beelden: Archief/internet )