
Een fysieke scheiding tussen culturen is iets wat we allemaal kunnen bekijken als we eens in onze al dan niet directe omgeving rondkijken. Niemand zal zich verbazen over het feit dat er heel andere mensen wonen in Wassenaar dan in pakweg Oude Pekela, maar dit soort scheidingen der geesten kom je ook al tegen in de grote steden. Tijdens de afgelopen Koningsdagen aan het einde van april maken wij dwars door de stad lange wandelingen om zo de feesten en vrijmarktjes te bezoeken maar ook te zien hoe groot het onderscheid is tussen hen die in bepaalde buurten wonen.

Zo is er een Amsterdam-Oost een enorme scheiding tussen wat er zoal in de Watergraafsmeer woont en de letterlijk hoger gelegen arbeiderswijken van oud-Oost. In de ‘Meer’ wonen veel Yuppen in fraaie huizen en appartementen waarvan de waarde veel ver boven de miljoen euri uitstijgt. De manier waarop men hier het oranjefeest viert is altijd sfeervol, beetje alternatief, maar ook echt gezellig. Kom je boven de Ringvaart loop je door Klein-Marrakesh en is het lastig om nog een Nederlands gezicht tegen te komen. In het chique Zuid gaat het net zo.

De daar woonachtigen spreken een andere taal, en dan bedoel ik dat ze veelal met meel in de mond Nederlands praten. Daarnaast hoor je veel Engels, Japans, en zie je aan de ‘handel’ dat men zichzelf vooral antiekhandelaar waant. Vuilnis wordt hier niet verkocht. Daartoe ben je in Oud-Zuid in die oude buurt van de Pijp en zo meer welkom. Waar je weer vooral Surinaamse, Marokkaanse of Turkse mensen tegenkomt. Andere mensen, andere sfeer, maar zeker niet minder gezellig. Oranje verbindt de culturen. Ook als er veel onderscheid is in inkomen en studie. En ik ga er zonder meer vanuit dat dit voor ons hele (kleine) land geldt. Mensen zijn een product van hun afkomst, opvoeding of opleiding. De een koopt een huis voor een miljoen, de ander is blij de huur van deze maand te kunnen betalen voor een appartement van 50m2. Maakt niemand minder hoor. Leuk was ook dat ik in die dure Watergraafsmeer twee aardige jonge vrouwen hoorde praten met elkaar. De een had vroeger in deze buurt gewoond. Maar zou er nooit meer terug willen. Want die straten…. Ze woonde nu in het Gooi, was goed getrouwd en had vrij uitzicht op alle groen daar. Ze oogde als knap, jong, blond en reed vermoedelijk in een Tesla. Normen en waarden, het gevoel dat je je kunt verheffen boven je oude woonbuurt. Ook al zijn de huizen in haar oude buurt vrijwel net zo duur als in datzelfde Gooi…. Het kan verkeren…(Beelden: Prive)

Koningsdag laat ik altijd voor wat het is, de verjaardag van de Koning en dus niet mijn feestje. Althans sinds het feest ontaard is in een grote rommelmarkt, ik heb er niéts mee. Als ik veel oude rommel zien ga ik wel een uurtje op zolder zitten.
LikeGeliked door 1 persoon
Voor mij als echte Mokummer is het een jaarlijkse traditie. Een feestje zoals de zuiderlingen carnaval ervaren. De sfeer is geweldig, al feest ik niet mee met de meute, maar ik geniet wel van dat specifieke dat de Koningsdag toch is voor velen…
LikeLike
En vooral doen als je dat leuk vindt natuurlijk.
LikeLike
En dat vind ik…:)
LikeLike
Hier is het verschil in rangen en standen gelukkig niet zo groot. Alleen rond het Sterrebos wonen mensen die denken dat de straat van hen is zodat het bijna verboden is om er door te rijden.
LikeLike
In onze streken is er groot verschil tussen arm en rijk, maar opvallend genoeg zijn veel rijken ook zgn. progressief links…..dat snap ik dan weer niet…
LikeGeliked door 1 persoon
‘Verschil moet er zijn’ heette het en waarschijnlijk blijft dat zo. We leven dan ook naast elkaar in plaats van samen.
LikeLike
En dat is meteen het grootste probleem bij de zo gewenste ‘integratie’…..
LikeGeliked door 1 persoon