In de jaren voor de Tweede W.O. ontwikkelde zich in de auto-industrie een ontwerpgedachte die nog decennia lang in zwang zou blijven. De motor en aandrijving van die toenmalige vehikels kon je ook achterin de carrosserie monteren. Voordeel, de constructie werd er lichter door en de ruimte binnen ondanks compacte vormen toch vaak ruim genoeg voor vier of meer personen.
Door die lichtere constructie kon de prijs ook beperkt blijven, wat de verkoop deed stijgen. Zat er dan geen nadeel aan deze manier van bouwen? Tuurlijk wel. Doordat de motor achterin stak was de besturing vaak licht en gevoelig voor zijwind maar dat speelde voor de oorlog minder dan erna. En zo kwamen er allerlei constructies op de weg die door het publiek op handen werden gedragen. Denk maar eens aan de eerste stroomlijn-Tatra’s, de VW Kever en diens voorgangers, er waren wagens van Zundapp en zelfs Mercedes die deze aandrijfvorm bezaten.
Na de oorlog ging VW onverdroten verder met het bouwen van dergelijke wagens, maar dat deden ook Renault, Fiat, NSU, Simca, Porsche, Sunbeam, Fiat, Autobianchi, Alpine, BMW, en veel van de al eens beschreven dwergautobouwers. Ook het Tsjechische paar Skoda en Tatra kwamen die gelederen versterken net als Chevrolet en het exclusieve merk Tucker om er maar een paar te noemen.
Dat ging zo door tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Toen raakte het ‘alles achter’ principe bij de meeste merken wat uit de gratie. De veiligheidseisen werden strenger en het bleek al snel dat een volle crash zonder bescherming van een motorblok voor je de carrossie flink geweld aan deed. Zodanig dat de inzittenden minder kansen hadden om een crash te overleven. Daarbij zat bij de meeste van deze wagens de benzinetank voorin wat bij een crash extra problemen gaf.
Ook de soms problematische besturing in bochten bij wat hogere snelheden maakte dat het principe langzaam aan uit de showrooms van merkdealers verdween. Dat maakte de prijzen van nieuwe wagens overigens niet lager. De nieuwe opvolgers van auto’s met de motor achter waren toch wel een slag duurder. Moesten veel consumenten aan wennen.
Skoda hield het in de lagere prijsklassen nog lang vol, VW ook. Daar hield men bestelwagens en busjes nog tot in 1990 in productie met die motoren achter. Porsche doet dat heden ten dage nog. Natuurlijk zorgt de hogere prijs van die sportwagens (en er zijn meer merken in dat segment die de motor nog steeds achterin lepelen…) voor verbeterde wegligging en allerlei extra veiligheidvoorzieningen.
Dat is in de goedkopere klassen niet te bieden. De afgelopen 25 jaar is alleen Renault samen met Smart weer uitgekomen met een compact karretje (Twingo 3) waar de aandrijving en motor achterin zat. En bij wat nieuwe elektrische auto’s positioneert men die aandrijving ook vaak weer achter. Het rijdt lichter, dus fijner, en kom je weer terug bij dat oude ontwerp. Alleen flink zwaarder en zeker ook duurder dan die auto’s van een halve eeuw of langer geleden. Het blijft grappig om te zien hoe de wereld van de auto is veranderd. Ook op dit punt. Ik zelf leerde ooit officieel rijden in een VW Kever. Reed later met diverse wagens met die motor achter. Had best iets aardigs? En jullie, ook ervaringen als de mijne??? (Beelden: archief)
Altijdmijnmening 
Zo”n achterwiel aangedreven auto met het blok achterin zwabber de bij gladheid in de winter natuurlijk alle kanten op. Levensgevaarlijk volgens mij.
Ik heb altijd het modernere type auto gereden waar alles voorin zat, maar droom weleens van een oldtimer als de Kever o.i.d. Voor in de zomer….
LikeLike
Het misverstand is dast die wagens die negatieve eigenschappen bezaten die je beschreef. Zeker waren ze zijwindgevoeliger dan een auto met voorwielaandrijving, maar wagens met de motor voor en de aandrijving achter waren net zo wind/slipgevoelig. Daarbij was die motor achterin weer een groot voordeel bij sneeuwval. Dan was alle druk op de aangedreven wielen voelbaar en kwam je tenminste van je plek. Op internet zijn daar heel wat voorbeelden van te vinden…
LikeLike
Ok, weer iets geleerd!
LikeLike
Het is een van mijn specialismen….:)
LikeLike
Zo’n auto met motor achterin was gevaarlijk als de wegen nat of glad waren. Zelf heb ik geen ervaring met zo’n auto.
LikeLike
Misverstand, dat waren ze vaak net niet. Maar je moest wel kunnen rijden. Dat geldt zeker voor hen die een sportwagen kopen met die aandrijfvorm en veel pk’s achter de achterbank….
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn zus heeft begin jaren ’70 een zoveelstehands Fiat 500 gehad met de motor achterin én waarvan de deuren in de andere richting openden.
Deze dus: 1960 Fiat 500 D Tetto Apribile for sale on BaT Auctions – sold for $17,000 on May 17, 2017 (Lot #4,231) | Bring a Trailer
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, die deuren waren vaak aanrijding-gevoelig. Maar dat gold voor dat kleine Fiatje zelf ook.
LikeLike
Toch een leuk karretje hoor. Ik reed toen zelf met een Mini, net zo klei. Ik heb altijd een voorkeur gehad voor kleine auto’s.
LikeGeliked door 1 persoon
Sommige van die wagens met de motor achter, zoals de Tucker Torpedo, Tatraplan of Chevrolet Corvair waren stevige automobielen met een lengte van dik 5 meter. De kleinste modellen stamden veelal uit de jaren vijftig en waren in te delen bij de dwergauto’s. Daar kon je net met twee volwassenen in zitten, een enkeling bood ook nog plek voor kinderen, maar bagage werd dan wel een ding…:)
LikeLike
En ja, die 500 was en is een geweldig leuke klassieker…..Het verbeeldt ook alles wat je kunt verbinden met Italie als land…
LikeLike
Dat klopt helemaal, en dat geldt ook voor mijn zus want zij woont zes maanden per jaar op Sicilië waar ze overigens nog steeds met dat soort Fiatjes rijden.
LikeLike
Italianen zijn er nog steeds gek op…
LikeLike
Nu je het er over hebt…. ik had inderdaad rijles in een Kever en heb daarin ook afgereden. Maar, net als nu, heb ik me toen niet al teveel verdiept in het motorische deel van de auto. 😉
LikeLike
Geen idee van goede of slechte wagens, voor- en nadelen. Mijn ouders konden het niet, en de oudste broer en zus en spraken er niet over, niet met mij;)
Pas door mijn man begon de interesse een beetje.
LikeLike
Voor veel mensen is de techniek ook nog steeds onbelangrijk. Betrouwbaarheid, ruimte, kleur, zijn vaak relevanter onderwerpen tijdens gesprekken met de verkopende partijen… Zelf lang genoeg meegemaakt…
LikeGeliked door 1 persoon
Voor mij was dat altijd wel een dingetje. Gek genoeg ook omdat mijn in auto’s handelende leasepa altijd stelde dat auto’s met de motor achter geen handel waren…:) Hij had het ook best wel eens mis. Mijn officiele lesauto was een Kever. Na 9 lessen had ik het papiertje gehaald….
LikeLike