Ware liefhebbers van alles wat rijdt op weg, boerenland of rails kennen het merk vast, maar voor de leek is het een afgesloten hoofdstuk. Hanomag.

Duits merk uit Hannover (Hannoversche Maschinenfabrik AG) dat al halverwege de 19e eeuw actief was met de bouw van o.a. stoomlocomotieven. Daar kwamen in 1925 ook auto’s bij. De eerste een piepklein karretje dat als ‘Kommissbrot’ bekend raakte. Praktisch wellicht, niet mooi. Maar het ding verkocht letterlijk als broodjes. Later bouwde men grotere, modernere en ook duurdere auto’s met goede techniek. Onafhankelijke wielophanging was voor de Hanomag’s van toen gemeengoed.

Iets wat je bij andere merken maar weinig tegenkwam. In 1905 had men al de omslag gemaakt van railvervoer (wat nog jaren zou doorgaan overigens) naar wegvervoer met stoomaandrijving. Trucks trachtte men aan de man te brengen, wat matig lukte. Daarna werden dieselmotoren ingebouwd. En werd men een heel grote naam op dit gebied. Heel wat vooroorlogse transportondernemingen hadden Hanomag’s in gebruik. Tijdens de oorlog moest men aan de bak voor de Nazi-leiding en bouwde men veel voor het vervoer van de Wehrmacht.

Na de oorlog moest men weer even overeind zien te komen, maar dat lukte al snel goed en kwam men weer met een reeks trucks en bestelwagens waarmee men de groeiende markten kon bedienen. Het luxe wagen segment werd nog wel even benaderd, maar na wat mislukte pogingen ook weer verlaten. Goederenvervoer en busjes werden de hoofdmoot naast de traditionele tractorbouw die men ook al heel lang in het gamma had zitten. Ook in ons land waren Hanomag’s veel te zien. Maar ergens in 1969 ging het fout en moest het merk fuseren met een ook al zo grote naam in Duitsland, Henschel.

Onder beider namen ging de productie verder. De vrachtwagenproductie kwam uiteindelijk in andere handen terecht. De grondverzet/tractoren-productie verkocht aan het Japanse Komatsu dat in 2001 na verloop van tijd de traditionele naam Hanomag helemaal schrapte. Gelukkig zijn er musea en clubs van enthousiasten die overgebleven producten van de fabriek uit Hannover rijdend weten te houden. En daarmee deze naam nog een beetje glans weten te geven. Net als ik trachtte te doen met dit blogje…. (Beelden: Internet/Wiki)
Hanomag. Tractoren en grote machines, het eerste – en enige- waar ik aan denk. Ik kan me geen personenwagen herinneren.
LikeLike
Ik denk ook niet dat er veel in ons land hebben rond gereden. De bestellers en tractoren daarentegen waren ook in Nederland breed in gebruik in de jaren na de Tweede W.O. tot pakweg de jaren 70. Ook onder hun dubbele naam Hanomag/Henschel…
LikeLike
De naam Hanomag zegt me niets. Wel weer leuk om lezen.
LikeLike
Daar doe ik het voor….gewoon af en toe een onbekend merk aandacht geven…
LikeGeliked door 1 persoon
Nee zó’n liefhebber ben ik dus niet al vind ik die grijze auto op foto 2 wél een juweeltje. Echt zo’n auto waarbij het protuur eigenlijk door een chauffeur voor je open gedaan moet worden.
LikeLike
Veel Duitse wagens van net voor of na de Tweede W.O hadden deze styling. En waren ook toen al ingericht op de betere middenklasse of hoger…
LikeLike
De naam ken ik zeker. Een klant van een vorige werkgever had een x aantal tractoren ervan in de schuur staan en ook een personenwagen van dit merk. Ik ben wel blij dat dit merk waardig is gestopt en niet zoals MG verkwanseld is.
LikeLike
IK vond stopzetten nog erger dan verkopen met kans op een nieuw leven . MG krijgt een tweede leven, Rover, Volvo, en via een ingewikkelde constructie Opel en Vauxhall eigenlijk ook. Dat het merkenlandschap wel erg mager is geworden sinds een jaar of 20-25 is wel waar. Want Britse auto’s zijn nu vrijwel allemaal Duits, Frans of Japans. Zweden kent nog maar een merk, maar dat is eigenlijk Chinees, de Tsjechen en Spanjolen vooral Duits en wat ooit Amerikaans was is dat nog slechts voor een deel het geval. Kortom, er is veel veranderd in autoland…. En dat zal niet ophouden vrees ik…
LikeLike