Voor veel hedendaagse autokenners is het Amerikaanse merk Stutz een volslagen onbekende grootheid. Toch was het heel lang actief, zelfs tot en met 1989 en lagen haar wortels v.w.b. de autoproductie al in 1911 toen het merk door naamgever Harry C. Stutz werd opgericht. In eerste instantie bouwde Stutz slechts zeer sportieve auto’s die bedoeld waren voor o.a. de 500-mijlsraces van Indianapolis en werden er van de als ‘Bearcat’ bekend geworden racewagens ook uiterst potente civiele versies gebouwd. Maar die waren ook duur en dat ging allemaal goed tot de financiële crisis aan het einde van de jaren twintig in de vorige eeuw keihard toesloeg en Stutz failliet ging. Dat was aan het begin van de jaren dertig en daarna werd het even erg stil rond Stutz.

Maar een naam met eigen klank heeft ook een grote aantrekkingskracht (denk aan Bugatti) en zo werd Stutz aan het begin van de jaren negentig weer opnieuw gestart, haar eerste model was de grotesk aandoende Blackhawk. De auto was ontworpen door de befaamde ontwerper Virgil Exner en de wat bijzondere carrosserie zat vastgeschroefd op het chassis en de techniek van een Buick uit die tijd. Het hele verhaal werd in Italië geassembleerd. De opvallende verschijning van de Blackhawk mag dan voor ons Europeanen wat ‘over the top’ zijn geweest, heel wat bekende lieden uit sport- en showbusiness wilden er wel eentje bezitten.

Zo had Elvis Presley er ooit een, net als bokser Mohammed Ali, en de Duitse acteur Curt Jurgens. Toch bleef het een auto voor heel rijke lieden, en die hadden ook de keuze uit meer normale merken met bredere mogelijkheden. Al was Stutz niet terughoudend als klanten een bijzondere uitmonstering wilden. Zo zat in de auto van Curt Jurgens zelfs een verguld interieur. De Blackhawk bleef in productie tot en met 1989, daarna ging het licht opnieuw uit bij het merk. Sindsdien zijn het vooral in de VS wel gewilde klassiekers geworden, maar in ons land zijn ze niet geliefd en helemaal niet bekend. Vandaar dit verhaal….(Beelden: Internet)