Morgen gedenken miljarden mensen dat precies 2024 jaar geleden een echtpaar onderweg naar Bethlehem uiteindelijk terecht kwam in een oude schuur voor het vee van toen en dat de vrouw van dit stel in die omstandigheden het leven schonk aan een klein kind dat tot in onze tijden zijn naam en verhalen zou blijven uitsturen. Jezus Christus zijn naam en Maria diens moeder. Vanuit het Bijbelse verhaal weten we dat die Maria bevrucht was zonder ontmaagding, een wonder op zich, hoewel tegenwoordig nog wel eens wat vrouwen met allerlei medisch/technische hulp op dezelfde wijze zwanger weten te worden.

Het is en blijft een prachtig verhaal natuurlijk en het raakt mij nog altijd meer dan het ge-hohoho van die door Coca Cola bedachte neef van Sinterklaas in zijn arrenslee die door de lucht vliegt. Die past meer bij de traditie van cadeautjes geven en zo meer, behorend bij de familie waartoe ook onze eigen Sint wordt gerekend. Dat wat heiliger verhaal wordt uiteraard in landen met een christelijke traditie uitgebreider gevierd dan die latere variant, al moet gezegd dat je tegenwoordig in sommige kerken ook kerstbomen ziet verschijnen. En die stammen veel meer uit een Noord-Europese traditie waar het Midwinterfeest al vele eeuwen lang werd en wordt gevierd. Bomen met stalletjes er onder, ook dat is passend bij onze manier van Kerstmis vieren.

Dat we meteen vieren dat de dagen weer langer worden en over enkele maanden de duisternis van deze periode weer plek maakt voor het nieuwe licht van de zon is wederom mooi meegenomen. En past ook volgens de kerkelijke traditie bij dat nieuwe licht dat Jezus als verlichte profeet zou komen brengen. Waarbij zijn dood, op jonge leeftijd, uiteindelijk zou leiden tot de verlossing waarnaar de toen zo geplaagde wereld indertijd volgens de Bijbel snakte.

Maar dat is niet iets voor deze Kerstdagen. Die gaan over die geboorte van dat Kerstkind en de mare van de onbevlekte ontvangenis. Als kind kon ik er aardig over peinzen, hoe is dat dan gegaan? Maar ja, nu het geloof niet echt meer een rol speelt bedenk ik maar niet hoe Maria aan die zwangerschap gekomen is. Immers, haar zuiverheid is weer van groot belang voor hen die juist haar een warm hart toedragen. En wellicht terecht. Hoe dan ook, morgen is het weer Kerstmis en gedenken we dat evenement van 2024 jaar geleden. Ik neem aan dat jullie dat allemaal op je eigen en persoonlijke wijze zullen doen. Vier ze, eet ze, en geniet. (beelden: archief)