Juist na mijn vorige verhaal over de gekwetste voet is dit verhaal van deze donderdag er een om te waarschuwen tegen al te veel enthousiasme waar het medische verhalen betreft door patienten of leken. En helaas is er een kluwen lieden die meent dat juist ik interesse voel om alles te weten over hoe het andere mensen vergaat met hun klachten of ziekenhuisopnamen dan wel behandelingen. Als men niet tot mijn nabije kringetje behoort laat ik de kleppen over de oren vallen wanneer men over al die ellende begint.

Reden; ik kan er gewoon niet tegen! En soms heb ik dat wel eens gezegd (en ik spreek zelden diplomatiek op dat punt) maar gaat de uiter gewoon door. Want men wil (moet) zijn/haar/hun verhaal kwijt. Terwijl ik zelf ..(en die gekwetste voet was meer een sfeerbeeld dan iets anders..) Dat snap ik nog wel, maar ik wordt er helemaal onrustig van. Onlangs troffen we zo iemand. Tuurlijk, lijst met kwalen en ellende, maar om daar nu de hele avond over te praten?? Er is nog wat meer te doen in de wereld. Daarbij, die omstanders kunnen vaak niks doen aan de ellende die jij meent te moeten ondergaan.

Zeker niet wanneer je als prater weet dat je de omhorenden nooit meer zult zien of tegen komen. Je komt het zelfde tegen bij mensen die zodanig op zichzelf zijn ingesteld dat ze je duidelijk maken hoe zij een relatie ondergaan, een scheiding, de kinderen, de banen van die nakomelingen en zo meer. Sommigen kunnen daarover uren aaneen babbelen en hebben geen idee dat die toehoorders wellicht zelf ook nog iets te vertellen hebben. Maar dan nog vind ik als meninggever dat nog minder erg dan al die onnodige medische informatie. En dan ook vooral van mensen die mij gaan uitleggen hoe zij hun dokter hebben moeten corrigeren op het gebied van medicatie of zo. In de praktijk van alle dag zie ik dan mensen die bij die dokter juist hun mond niet open doen. Heel anders dan deze meninggever. Die veel vragen stelt en als het niet bevalt gewoon wegloopt. Die ook geen vaccinaties accepteert zonder uitleg over oorzaak of gevolg. Watjes gebruik je maar om bloed weg te vegen…. Maar ook daar ga ik het niet over hebben. Voel me nu al wee in de bol….. Maar even serieus….ben jij wel van de medische informatie richting anderen? Of kan je dat toch goed bij je houden?? Ik ben benieuwd naar de verhalen, maar je kent nu mijn grenzen…… (Beelden: Internet/archief)