Ons land is er een dat bestaat uit een vlak maaiveld waarin we voorheen vooral polderden om zo de minderheden ruimte te geven in de wereld van de meerderheid. Maar dit land kenmerkt zich ook door een grote vijandigheid ten aanzien van hen die het wagen de bol boven het maaiveld uit te steken. In bepaalde kringen wordt dan letterlijk of figuurlijk je kop er afgehakt. Figuurlijk overkwam dat velen. Woke, Cancel, de media via eenzijdige berichtgeving en zo meer de wapens om dit te doen. Extreme groepen zorgen er wel voor dat wie niet zwijgt zal moeten voelen. Denk aan Pim Fortuyn of Theo van Gogh. Maar ook zakenmensen krijgen daarmee van doen. Het verhaal van Dirk Scheringa is er zo een, maar er is een nog flamboyanter type die deze behandeling moest ondergaan; Erik de Vlieger. In zijn uit 2015 stammende boek ‘Erik de Vlieger – tot hier en nu verder’ beschrijft hij autobiografisch hoe het hem verging van in/verkoper van tweedehands naaimachines tot icoon in vastgoed, media en luchtvaart. Een man die overal ‘handel zag’ en daardoor zeer succesvol werd. Hij verdiende miljoenen, maar streek ook mensen in de boven- en onderwereld tegen de haren in en dat werd hem op dure wijze te verstaan gegeven.

Op enig moment liep hij tegen de verkeerde ‘vrienden’ aan die hem zijn opgebouwde imperium niet gunden, maar ook zijn relatieve kapitaal niet en dus met justitie onder een hoedje speelden om de Vlieger van de troon te stoten. Dat leidde er toe dat hij zijn grote invloed in de media kwijt raakte, maar ook zijn luchtvaartbedrijven plus grote delen van zijn vastgoed. De schade die werd aangericht was enorm en de Vlieger was genoodzaakt zich vrijwel vanaf nul weer te richten op heropbouw van een zakelijk imago en als het kon weer wat lucratieve investeringen in het buitenland. Met dank aan justitie (hij werd vrijgesproken voor alles waarvoor men hem aanklaagde, behalve een kleine fiscale schuld..) dat kennelijk politiek werd aangestuurd door mensen waarmee de Vlieger vaak in de clinch lag. In zijn prettig geschreven autobiografie (Uitgeverij Kosmos – 288 pagina’s) doet hij zijn op- en ondergang uit de doeken. Neemt geen blad voor de mond en noemt man en paard. En dat is best confronterend voor betrokkenen. Maar als het is gegaan zoals beschreven moeten veel mensen zich diep schamen. Ik doe dat niet na het lezen van dit boek. Ik genoot er van. Komt ook omdat ik wel iets heb met deze types. Doordrammers, enterpreneurs, durfals, en mensen met een scherpe bek. Voor wie dat ook heeft, is dit een aanrader. (ISBN 9789021 558943)