Onlangs kwam in een gesprek weer de situatie naar voren van een jong mens die geen benul had wat ze in haar verder leven moest kiezen als vakrichting. Herkenbaar, want ik denk dat meer dan de helft van de jongelui geen benul heeft van mogelijkheden en obstakels op weg naar een nieuwe toekomst die inkomen garandeert of een gelukkig leven. Als je niet als prinses van dit land geboren bent is de kans groot dat je ook niet meteen met een afgeronde studie aan je nieuwe leven kunt beginnen. Bij prinsessen toch vaak iets voor de vorm, minder voor het geld. Normale jongens en meisjes moeten er vaak heel hard voor knokken of blokken om nog iets van een diploma te halen. En als ze dit dan hebben behaald is de keuze voor de volgende stap vaak een heel lastige. Niet iedereen kan bankmanager worden, kunstenaar of iets waarbij je weinig hoeft te kunnen en toch rijkdom genereert zoals BN-er of Vlogger. Voor de meeste mensen is het toch een kwestie van wie je kent, welke tips je krijgt of waarheen je hart uitgaat.
Ik zelf zat ooit in dezelfde situatie. Leuk hoor die successtories, maar zoals u al hebt kunnen lezen uit mijn vervolgverhaal kwam de autowereld pas op mijn pad door de keuze van een bepaald merk terwijl ik zelf in die jaren nog mijn hart volgde bij een bedrijf op Schiphol. En daarheen was ik ooit gegaan toen ik was uitgekeken op het toch wat saaie werk bij eeen grote bankinstelling. Waar ik dan weer was geronseld toen ik nog op school zat. Ben je slim en katholiek?? Ja? Dan willen we jou graag een carriere bieden. Het gaf me een paar jaar onderdak, ervaring, goede leerschool maar maakte ook eerzuchtig. Het zal niet iedereen overkomen. Je hebt mensen die meteen in de voetsporen van hun vader of moeder willen treden. Zijn die dokter of advokaat willen of moeten zij dat als erfopvolgers ook worden. Geldt tevens voor dierenartsen en je ziet het vaak bij artiesten. Ik heb in de autowereld heel wat zoons hun vaders zien opvolgen in het door pa of opa opgezette bedrijf.
Niet altijd met groot succes. Dezelfde naam hebben wil niet zeggen dat je ook hetzelfde talent bezit. Wie het echt niet weet zou trouwens eens moeten denken aan oude vakgebieden die nu langzaam aan een beetje aan het uitsterven zijn. Stoelenmatter, visser, naaimachinemonteur, touwslager, zeilmaker of ambachtelijke houtbewerker. Wie weet wat de gemiddelde mkb-er op dit punt verdient en aan klanten krijgt zou de wens om een modecarriere te volgen of kruidenier te worden nog eens moeten heroverwegen. En toch zie je dat weinig jonge mensen trek hebben in hard werken met de handen. Nee, op kantoor achter een computer trekt meer. Gek genoeg zie je ook dat wat vroeger een droomberoep was, nu aardig uit de mode raakt. Stewardess bijvoorbeeld, verpleegster, buschauffeur of trambestuurder.
Niet voor niets zie je zoveel nieuwkomers in dit land juist op die handmatige beroepen afstevenen. Geldt ook voor overheidsbanen. Die geven zekerheden, goed pensioen, rustige werktijden. En voor piloot moet je een lange weg afleggen die nog duur is ook. Alleen weggelegd voor hen met rijke ouders. Of jongelui die al vaders of moeders kennen die achter het volant zitten of zaten. En als je het echt niet weet….het leger kan ook nieuwe mensen gebruiken. Mag je ook met je handen werken of met de voeten in de modder. Tis een keuze….wellicht de juiste?! (Beelden: Internet/Yellowbird archief)
Altijdmijnmening 
Het begon al met de schoolkeuze na de Lagere. Waarheen?
Meestal besliste vroeger de onderwijzer(-es), soms bemoeiden de ouders zich er ook mee.
Het blijft de hamvraag: wat wil je worden.
LikeLike
Dat herken ik wel hoor. Indertijd koos men voor jou wat de beste richting was. Mijn oudere broer, die altijd de kantjes afliep van school, moest naar een technische (Ambracht)school. Ik naar vervolgonderwijs onder katholieke paraplu. Dat zorgde voor die al beschreven carrierestart….Richting kantoor. Opvallend, mijn broer kwam in de antiekhandel terecht, ik in de marketing en verkoop….
LikeLike
De toekomst moet nu te vroeg en te snel gekozen worden. Maar weinigen komen door de vroege schoolkeuze en de te vroege beroepenkeuze terecht op een plek waar zij grote mogelijkheden, kansen en vaardigheden hebben.
Een verlengde brugklas of gewoon het principe van de oorspronkelijke middenschool geeft een kind de mogelijkheid om de eigen talenten te ontdekken.
Bezuinigingen en het moeten scoren van scholen voorkomen dit nu.
Een enkel kind weet maar te ontsnappen.
Je beschrijft mooi de ouderwetse kruiwagens van ouders of kerk. Het benauwd mij om daar weer aan herinnert te worden …
De schoonmakers uit verre landen, die wekelijks van hun karig loon naar huis toe sturen, waardeer ik daarom des te meer. Zeker gezien hun vaak afgeronde universitaire opleidingen maken dat ik deze noeste arbeiders respecteer!
Vredelievende groet,
LikeLike
Dat er voor je gekozen wordt is mij ook nog steeds een gruwel. Ik ben zelf later betrokken geraakt bij beroepskeuze-begeleiding en dan vanuit wat het hart ingeeft en gelukkig maakt. De kandidaten die we binnenkregen waren vooral gegaan voor carriere of geld dan wel status. En dat zorgde voor veel ongeluk in het dagelijks leven. Een advies op maat bleek een nieuwe maar o zo bevrijdende wereld te openen voor veel van hen. Dwang is niet goed. Kansloosheid ook niet waar het mensen betreft die hierheen komen omdat ze iets willen bereiken. Die willen werken. Maar dat vaak niet kunnen of mogen omdat we de diploma’s niet accepteren. Morgen ga ik voor het eerst naar een nieuwe tandarts. Nam de praktijk over van de oude t.a. die al 40 jaar hier om de hoek zetelt en mij altijd zo keurig hielp. Nieuwe dame komt uit Iran. Haar man is assistent (..) en was uiterst vriendelijk. Nu maar hopen dat ze me ook zo lief en goed helpt als mijn eerste indruk was…
LikeLike
Sommige ouders bemoeien zich nog teveel met de opleidingkeuze van hun kroost. Iedereen wil voor zijn kinderen het beste in de toekomst maar vergeten dat hun visie niet altijd die van hun kinderen is.
LikeLike
Dwang werkt zeker niet. Maar jongelui zijn aan de andere kant ook meestal niet in staat om rond hun 16e/17e levensjaar al te kiezen voor een richting die de rest van hun (werkzame) leven bepalen zal. Soms hebben ze daarbij wel enige begeleiding nodig.
LikeGeliked door 1 persoon
niet eenvoudig om zo’n keuze te maken….
zelf heb ik ook niet ( en andere voor mij) de goede keuze gemaakt..
maar professioneel heb ik uiteindelijk een gans ander beroep uitgeoefend en dat is me best bevallen
jammer dat handenarbeid vaak onderschat wordt,tracht maar eens een bekwame loodgieter te vinden…
een niet te onderschatten vak trouwens..
groeten
LikeLike
De jongelui worden veel te lang op school gehouden omdat men denkt dat alleen scholing zaligmakend is. Ze “studeren” ( je studeert tegenwoordig al gauw) in richtingen waarin al op voorhand waarschijnlijk geen werk zal zijn. Voor beroepen waar een opleiding in de praktijk beter zou werken is geen belangstelling want die hebben geen aanzien.
LikeLike
En dat is precies mijn betoog ook. Maar wat is aanzien als je wel lekker verdient en elke dag werkt hebt. En de wereld ziet er over pakweg 10/15 jaar vast weer helemaal anders uit…
LikeLike
Ik kan me er ook goed in vinden, heb al eens een logje geschreven over het feit dat scholing nu wel erg óverschat wordt, een kind dat makkelijker in de praktijk leert hoort niet tot z’n 18 jaar op school, daar leert het weinig waar hij/zij later iets aan heeft.
LikeLike