Wat ooit in Amsterdam de Hermitage was en om politieke redenen de banden met dat giga-museum van deze naam in Sint Petersburg verbrak, heet nu het H#art Museum. Nog steeds op dezelfde historische plek in hartje stad en voorzien van de nodige zalen vol interessante zaken. Omdat er begin dit jaar een expositie liep over het 750-jarig bestaan van onze stad en meteen ook wat rand-exposities rond dat thema togen wij er onlangs met onze Museumjaarkaart heen om even te genieten van de cultuur en geschiedenis in onze eigen jarige stad.

Met onze MJK kregen we toegang tot alle actuele exposities binnen het gebouw en zo traden we als eerste binnen in de hal die voorheen zo vol hing met fraais uit de Russische collecties, nu gevuld met een lokaal geleend kunstaanbod. Op zich weinig mis mee. Maar er zijn (waren) wat storende factoren. Zo blijf ik me verbazen hoe men het voor elkaar krijgt om de geschiedenis van onze stad deels te herschrijven en daarvoor in de plaats een stuk multiculturele verrijking in te passen opdat we als geboren en getogen inwoners van Amsterdam niet zullen vergeten dat onze stad pas met dank aan al die import groot werd. Het is natuurlijk niet waar, maar toch. Overal zag ik presentaties, schilderijen, sommige van een bijzondere soort (met waarschuwingsbordjes gezien de specifieke realistische onderwerpen) maar nergens zag of hoorde ik Amsterdamse accenten, verhalen over de Jordaan, over de armoede in de stad die in het verleden vooral arbeiders trof en de enorme jodenvervolging die het hart uit Amsterdam sneed tijdens de Duitse bezetting.

Wat bleef was een cultureel, maar vooral politiek, soort expositie, nog eens aangevuld met randexpo’s over vrouwen van Amsterdam die volgens de organisatoren vooral uit andere culturen kwamen. Het was reden om daar relatief snel aan voorbij te lopen. Feiten horen te domineren, niet dat wat men op het door links bestuurde Stadhuis wil zien als waarheid. Jammer van zo’n toch aardige expositie. Het Amsterdam Museum deed daar nog een schepje bovenop.

Dat museum leent een vleugel van H#art omdat het eigen gebouw aan de NZ Voorburghal wordt gerenoveerd. De nieuwe leiding van dat specifieke museum heeft in haar politieke (on)wijsheid besloten om de term ‘Gouden Eeuw’ uit te bannen. Want…’alleen maar te koppelen aan slavernij en kolonisatie’. Ik word daar bijna boos over. Zoveel feiten uit het verleden zouden dan moeten zorgen voor totale aanpassing van ons culturele erfgoed of dat van anderen. Maar ik zie deze noodzaak niet. Hoe dan ook, we deden weer wat cultuur op, en ik inspiratie om mijn ergernissen hier te uiten. De stad viert haar feestje, maar ik krijg steeds meer de indruk dat men de oorspronkelijke bevolking daarbij compleet wil bijscholen of uitsluiten. Propaganda dus. Past niet in een open en vrije stad als de onze. Maar ja, ik ben of lijk op dat punt een roepende in de woestijn..(beelden: Prive en speciaal uitgezocht)