Hoewel ik zowat elk muziekgenre vaak interessant of leuk vind, er zijn maar weinig stromingen waar ik helemaal niets mee heb, wekken de meeste daarvan toch geen nostalgische gevoelens bij me op. Maar er zijn uitzonderingen. Gek genoeg heb ik iets met de muziek en nummers van net voor of tijdens WO2. Vreemd, want ik ben toch jaren na dat conflict geboren en ben me pas een flink eind later bewust geworden van wat goede muziek was. In huis draaien we nog wel eens wat van dat spul. Meer dan genoeg CD’s waar je dat op tegen komt. Jazz, show, crooners, allemaal muziek die me meteen beelden doet opdoemen van een periode waarin charmant nog iets anders was dan meteen met elkaar in bed duiken, stoerheid vooral vast hing aan roken en kauwgum kauwen, maar waarin je ook gewoon je best deed elkaar te verleiden met mooie teksten en niet te veel onzinnig gekrijs. Wie wel eens een showfilm uit die periode heeft gezien snapt wat ik bedoel. Het mocht wat kosten, maar er werd echt in gezongen en gedanst. Andere tijden en andere zeden…natuurlijk. Maar het raakt me op een of andere manier. Zonder dat ik dus ervaringsdeskundige ben. Ooit zond men op de radio op zondagavonden jazzmuziek uit. Het gaf me een gevoel van ‘lekker’ terwijl ik meteen wist dat het weekend afgelopen was. Morgen (..) weer gewoon aan het werk. De Jazzmuziek verdween van de radio, je hebt er tegenwoordig speciale zenders voor, en ik hoef op maandagochtend niets meer gelukkig. Maar toch.. zet een Jazzplaatje op en ik kan meteen terug vallen in die nostalgische overdenkingen. Wat het is? Geen idee. Wellicht vind ik de huidige tijd te rommelig, de kwaliteit van de meeste artiesten matig tot slecht? Kan zijn, maar er zijn er toch nog wel genoeg over die me echt kunnen bekoren. Misschien is dat er dan wel een die ik later (..) nog eens zal beluisteren en me terug zal voeren naar die rommelige jaren 2020 en er na. En ga ik dan koesteren wat was… Maar die kans is niet zo groot vrees ik…. Intussen kweelt een jonge Frank Sinatra zijn liefdesperikelen… Daarom even pauze hier…ik zing mee…. Hebben jullie dat ook??
Altijdmijnmening 
Ik heb dat met muziek uit de jaren ’60-’70. Franse chansonniers zoals Julien Clerc, Claude François, Sylvie Vartan, … Engelbert Humperdinck, Tom Jones, Barry White, … ik had lades vol singeltjes en cassettebandjes. Momenteel geen singeltjes meer maar diverse playlists op Spotify. En luidkeels meezingen!
LikeLike
Mijn smaak is niet zo uitgesproken of het zou de jaren zestig moeten zijn. Ik ben geen kenner, weet niet wanneer iemand een goede zanger of muzikant is. Een paar zussen waren idolaat van dat Noordzeejazzfestival, ik begrijp nog steeds niet waarom.
Ik hoor graag van allerlei genres een paar dingen, tot een enkele opera-aria aan toe. Heel af en toe roept een nummer melancholie op. Teveel, dat draai ik dan niet vaak.
LikeLike
Ik voel mij steeds ouder worden als ik de muziek van tegenwoordig hoor en mezelf daarop hoor uitroepen dat de muziek uit mijn tijd mooier was (en ik was tiener in de tijd van happy hardcore, hahaha). Enfin, laatst toevallig youtube afgestruind naar een popliedje dat ik in mijn hoofd had zitten en zo kwam ik bij nieuwe muziek van Meghan Trainor uit. Zij combineert popmuziek met een jaren ’50 sound – en dat klinkt me toch lekker! Ik kan naar bijna alles luisteren, overigens. Dub step, pop, klassiek, zelfs sommige metalliedjes vind ik leuk, rock… Maar Nederlandse rapmuziek, daar trek ik de grens. Niet aan mij besteed.
LikeLike
Pop, rock, new wave, vroege rap etc. Ik heb een uitgebreide smaak. Daar kan je regelmatig op mijn blog over lezen en luisteren.
LikeLike
Echte jazz heb ik niet mee maar jazz is ook nogalreed en er staat hier ook nog wel iets in die richting. Zeker de grote crooners als Sinatra , Armstrong, Dean Martin enz, waar Henk een groot liefhebber van was . Naast klassiek ben ik echt in de jaren 60/70 muziek blijven hangen. Later zélden nog muziek gekocht
LikeLike
Muziek….. zóó belangrijk voor de mens. Emoties kunnen reflecteren in een compositie is heel wat. Knap van de muzikale mens om dat te realiseren, mogelijk te maken.
Ben van jongs af aan een dankbare consumer van muziek geweest. Waar zouden we zijn zonder deze troost?
LikeLike
Ik vind de muziek van de Sixties en early Seventies veel beter dan die hiphop-troep die je tegenwoordig hoort. Maar ik luister tegenwoordig vrijwel uitsluitend naar Americana van deze tijd: alternative country, blues, en andere subgenres.
Dus nee, de muziek van vroeger, lang geleden is niet zo besteed aan mij.
LikeLike
Het ging mij vooral ook om de verwondering dat ik graag naar muziek luister die niet meteen in mijn jeugd een echte rol speelde, die ik thuis nooit hoorde maar pas veel later begon te waarderen. Verder ben ik ook van moderne muziek hoor. Alleen rap en dat soort gedoe is niet aan mij besteed…
LikeGeliked door 1 persoon