De klaagcultuur…

Weet je wel dat wij als volk echt over alles klagen?? De regering doet alles fout, de buren zijn lawaaiig, we verdienen te weinig, het is hier te warm of te koud, kortom we zijn zelden tevreden. Althans zo lijkt het als je de al dan niet sociale media of gesprekken om je heen wat volgt. Uit onderzoek binnen de Europese Gemeenschap of zelfs de wereldbevolking blijkt dat in de praktijk toch heel anders te zijn. Dan geven wij ons land en onze samenleving een vrij hoog cijfer en vinden best dat we hier als volk aardig gelukkig zijn en wonen. Tuurlijk er is veel gedram, de criminaliteitscijfers dalen niet maar stijgen, de inflatie en kosten rijzen de pan uit, maar toch wonen of werken we hier naar eigen idee plezierig. Maar er blijken ook beroepsklagers te bestaan. Mensen die om een of andere reden altijd het gevoel houden dat zij er niet voldoende toe doen of dat aan hun persoonlijke (ego)belangen te weinig aandacht wordt besteed.

Sommigen daarvan zijn bijna religieus in het uitdragen van hun boodschap. Denk aan de halve zolen die zich vastplakken aan kunstewerken in musea of gevels van gebouwen waarvan zij vermoeden dat alle kwaad daar achter huist. Vaak klagen ze dan achteraf over de matige kwaliteit van de lijm of over het gedrag van het wettelijk gezag dat via haar overheidsdienaren deze klagers losweekt van hun zelf verkozen protestpositie. Je hebt mensen die naast een vliegveld gaan wonen en dan klagen over de lawaaiige vliegtuigen, of zoals nog wat vaker, zij die menen dat de moderne tijd alleen maar nadelen in zich draagt en je dus over alles wat je niet bevalt mateloos moet gaan zitten miauwen. Vaak mensen met de te veel vrije tijd en te weinig echte hobby’s. Baseer je al dat geklaag op feiten of historie kunnen alle klachten meteen de prullenbak in, maar in ons land nemen we ze nog serieus ook. En als die lui hun zin niet krijgen wenden ze zich tot de rechter die door al dit soort klaagzaken niet toekomt aan het berechten van echte misdadigers. En dan klagen andere mensen weer over de lage straffen of zelfs het heenzenden zonder straf van verdachten.

Een voorbeeld van dit soort mafkezen las ik laatst bij het Amsterdamse AT5 (stadszender) op hun nieuwsite. Ergens in Amsterdam-West woont een man op twee hoog die zich gek ergert aan trams die over een aanpalende brug heen rijden. Die bewuste tramlijn bestaat al van ver voor de oorlog, hij zelf was daar onlangs komen wonen. Die trams doen via hun rails op die bruggen dus gedoeng gedoeng en dat een paar keer per uur. Hij vond het maar niks en maakte het vervoerbedrijf GVB bijna gek met zijn klachten. De trams moesten maar wijken vond hij, want hij wilde rust in de tent. Het GVB bleef netjes en onderbouwde haar afwijzing van die klachten op basis van de feiten. De moderne trams zijn vele stiller dan de vroegere, de brug moet nu eenmaal worden genomen en elke dag maakten duizenden mensen gebruik van dit vervoermiddel op juist deze lijn. De wet van de gemenedeler dus. Nou daar was de klager het niet mee eens. Hij wilde zijn recht en deed aangifte van overlast tegen het trambedrijf. En die aanklacht ging leiden tot een rechtszaak. Ik viel zowat van mijn stoel toen ik het las. Ik ben al wat gewend rond Schiphol van dit soort extremistische types, maar deze was er een uit de Eredivisie. Ik ga volgen hoe dit afloopt uiteraard. Want als je moet toegeven aan minderheden die steeds weer iets nieuws bedenken om over te klagen staat op enig moment dit land gewoon stil. Mooie cijfers over tevredenheid of niet. En daarover wilde ik in dit blogje even klagen….(Beelden: archief)

18 thoughts on “De klaagcultuur…

    • Ik snap de redenatie van die lui nooit. Want vaak zijn ze in hun redenering heel eenzijdig en komt veel van het geklaag voort uit het idee dat het hele leven, de samenleving en de planeet draait om hun persoontje.

      Like

  1. Afgelopen zomer was ik net als in de 15 voorgaande jaren op een zaterdag in augustus uitgenodigd op een zorgboerderij aan de rand van Amsterdam Osdorp. We zaten vanaf 11:00 met een grote groep mensen uren buiten om te genieten van zon en natuur voor zo ver die natuur daar nog aanwezig. Het was me/ons nooit eerder zo opgevallen maar er kwamen op niet al te grote hoogte achter elkaar vliegtuigen over, echt enorm veel lawaai. Het was wel degelijk zo dat er meer overlast was, veel meer dan in voorgaande jaren. Kan me goed voorstellen dat als je daar woont last van hebt. Hetzelfde hoorde ik van een vriend die al jaren in Oegstgeest woont, ook daar veel meer overlast dan toen hij daar kwam wonen. Het vliegverkeer is wel degelijk toegenomen. Niet iedere klager is een psychopaat, soms mag je best klagen. Vanzelfsprekend heb ik het dan niet over die “tramklager”…..

    Like

    • Schiphol ligt al sinds 1919 op die plek. In 1948 verscheen het plan voor Schiphol, waarin het nieuwe vliegveld zijn beslag kreeg zoals dat in 1967 werd opgeleverd. Met alle start/landingsbanen die daarbij hoorden. Met omliggende gemeenten werd afgesproken dat men geen woningbouw zou ondernemen op de plekken waar de toenmalige straalluchtvaart overheen zou komen. Maar omdat de magneet Schiphol veel werkgelegenheid bood werd er alsnog driftig gebouwd door die gemeenten, waaronder juist ook Amsterdam. Met als resultaat dat mensen de er gingen wonen uiteraard lastig hadden van overtrekkende vliegtuigen. En geen enkele gemeente kan zich beroepen op ‘we wisten het niet’ want in 1961 hadden ze allemaal getekend voor het nieuwe vliegveld en dat banenstelsel. Bedenk ook maar dat de toenmalige vliegtuigen 120-125dB geluid produceerden, waar we nu net der 85dB halen. Maar zij die dus later zijn komen wonen naast Schiphol gedragen zich vaak als die man die klaagt over de trams in Amsterdam of die mensen die spoorbanen waar zij langs gingen wonen weg willen hebben. De beste oplossing is en blijft zelf verhuizen naar een stiltegebied. Het is niet anders.

      Like

      • Deze vriend was nooit economisch gebonden aan Schiphol en is zeker geen klager, als je ergens last van hebt dan mag je dat best zeggen zelfs als het over jouw geliefde Schiphil gaat. De situatie is veranderd en het vliegverkeer erg toegenomen. Ik vind jou opmerking om dan maar naar een stiltegebied te verhuizen nogal getuigen van weinig begrip en de wil om oplossingen re zoeken. Daar is zelfs Schiphol mee bezig. Nederland is klein en iedereen doet haar/zijn best om met elkaar in dit mooie land te leven en met alle situaties om te gaan. Volgens mij heet dat polderen.

        Like

      • Feiten zijn feiten. Niks aan te veranderen. Mijn verhaal ging in de breedte over klagers (over alles en nog wat) en met name over een man die de GVB voor de rechter haalt omdat hij van de trams af wil die hem storen. Ook daar geef ik het advies om te verhuizen. Naar een stiltegebied of wijk waar geen trams rijden. Dat in een land waar de bevolking elk jaar groeit (vaak klappen die klagers die net daarvoor in hun handen..) ook de luchtvaart en het verkeer meegroeien is een logische verbintenis van feiten. Een ding weet ik wel ten aanzien van Schiphol, zij die na 1967 zijn gaan klagen hebben daar geen reden toe als ze na dat jaar in de buurt van die luchthaven zijn gaan wonen. Heel simpel. Wie daar al woonde en ineens vliegtuigen boven zich ziet of hoort zal wellicht enig gelijk hebben bij dat geklaag, voor al die anderen heb ik weinig tot geen begrip. En dan blijft ook daar het advies, ga verhuizen. Want elke andere oplossing is rampzalig voor de economie en werkgelegenheid. Of telt dat niet mee?? Tuurlijk wel….

        Like

  2. De meneer waar jij het hier over hebt is natuurlijk gewoon op zoek naar aandacht of heeft dit als een soort hobby geadopteerd omdat hij een sneu leven leidt/lijdt. Ik denk dan ook dat hij niet helemaal goed in het hoofd is. Maar een terechte klacht moet gedeponeerd én serieus behandeld worden.
    Toch zou ik graag zien dat mensen eens wat meer iets vertelden over de zaken die wel goed gaan. Dat wordt vaak vergeten.

    Like

Geef een reactie op meninggever Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.