Nee, ik doe er niet echt meer aan. We doen wel eens een dagje dit of dat, maar lange perioden weg naar een of ander ver oord, het is er niet meer bij. Al was het maar omdat ik het idee dat ik onze drie langharige kinderen alleen moet laten en ik zeker weet dat die niet zonder ons kunnen. Daarbij, ik ben op zoveel plekken geweest. Interessant, warm, mooi, stil of druk, steden, stranden, bergen, ik heb het allemaal gezien.
Tuurlijk is de interesse er nog wel hoor, maar het gedoe van reizen maakt me op voorhand al moe. Zeker nu met al die corona-ellende, dat geplan, het inpakken, de reis op zich, nee, het is niks voor mij meer. Als het op een paar uur rijden ligt van huis is het mij wel genoeg. Daar spreken ze vaak nog mijn taal en eten ook dingen die ik lekker vind. Maar ik koester natuurlijk wel al die reizen en vakanties uit het verleden.
Enige reislust was me in het verleden bepaald niet vreemd en ook tijdens de vele zakelijke trips binnen en buiten Europa wist ik van de meeste momenten ook aardig te genieten. Het begon allemaal trouwens al in de jeugd. Mijn moeder was erg reislustig. Met de beperkte middelen van toen en laten we wel zijn, wonend en werkend in de hoofdstad, genoot zij intens van tripjes naar Limburg, Belgie of (hoogst illegaal want geen paspoort) Duitsland. Wij moesten als kinderen natuurlijk mee, want je kon niet vroeg genoeg beginnen met om je heen kijken.
Ze kon er vaak weer een jaar tegen als we weg waren geweest, en dat was dan vaak toch een dag of wat, net zo lang het budget het kon dragen. Later, we hadden vrijwel altijd een auto uit de ‘voorraad’ beschikbaar, werden die trips wekelijks. De Veluwe, Betuwe, bedenk het en er werd even heen en weer gereden. En met de toenmalige wegen waren dat soms best lange ritjes. Ik nam die gewoonten naadloos over. Verkende Nederland, de omringende landen en ontdekte toen dat het elders ook mooi was. Mijn interesse in de luchtvaart en carriere deden de rest.
Vliegen naar hier en daar, en altijd die verrassing van wat je nu weer aantrof of zag. De wereld is prachtig. Maar ik hoef niet zo nodig naar landen waar het volgens mij vies is of vijandig. Enige controle en regelmaat, maar zeker ook veiligheid op gebied van voedsel en water maar zeker terrorisme of criminaliteit wil ik graag in het pakket hebben zitten. Maar neemt niet weg dat ik nu dus niet meer zo nodig hoef. Al laat ik hen die dat wel zo willen graag vrij. Ga je gang, geniet er van en doe wat je wilt of kunt zolang het nog kan of mag. Enige vliegschaamte of reisvoorbehoud is mij in dat kader totaal vreemd.
Niet voor niets dik 55 jaar keihard gewerkt, dus moet kunnen. Meer iets wat in mijzelf zit tegenwoordig. En dan heb ik nog iets meegekregen van vroeger, ik heb niks met tenten, caravans of dat soort overnachtingsmogelijkheden. Ook niet met boten…Laat maar. Kortom…ik word wat saaier….vast de leeftijd. Maar ben wel nieuwsgierig, wie herkent dit?? Zonder politieke insteek, maar gewoon omdat je al zoveel hebt gezien. En geef eens aan wat je het meest imponeerde in dat opzicht? Waar was het extra mooi, kom je nu nog graag, of was het eten zo heerlijk dat je dat zelfs thuis nog wel eens tot je neemt!? Ik ben benieuwd….wie weet kan ik er iets van opsteken…(beelden: Archief)
Altijdmijnmening 
Mijn buren geven mij een inkijkje in de mooie plekken over de hele wereld. Reizen blijft voor mij bij een dagje treinen in Nederland. Genieten doe ik dan volop!
Zonnige groet,
LikeLike
Treinreizen zijn zowel nationaal als internationaal best een leuke afwisseling voor een jachtig bestaan. Helaas troffen wij het zelden rond op tijd rijden of de juiste aansluitingen halen. En dan is het ineens handiger om met de auto te gaan…:)
LikeLike
Het jachtige leven blijft bij sommigen in het bloed zitten.
Ik geniet vaak van het kijken naar overspannen, nerveuze en jachtige wachten en gaan bij haltes en stations.
Ik ga rustig op pad.
Een wachttijd is op vele manieren ontspannen door te brengen.
Filerijden daarentegen lijkt mij vreselijk. Om nog maar te zwijgen van het zoeken naar een parkeerplaats.
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Leeftijd hè, die speelt ons ook parten.
Ik kreeg mijn man niet mee, anders zou ik graag naar Afrika en andere ‘moeilijke’ landen zijn gegaan. Juist het primitieve had ik willen meemaken al waren de diverse Europese plaatsen ook mooi.
Hygiëne en dergelijke vind ik thuis ook.
LikeLike
Het idee dat er allerlei vreselijks in mijn nek of broekspijpen zou kruipen of in mijn voedsel een verwoestende uitwerking zou hebben deed mij dat soort landen of continenten mijden als de pest. De derde wereld was niet aan mij besteed…
LikeLike
Een eeuw geleden was reizen nog leuk.
LikeLike
Zeker, per stoomboot en postkoets…:)
LikeLike
En stoomtrein… en die ging best ver.
LikeLike
Historische tram- en treintochten, maar ook boottochten met historische boten zijn zeer populair.
Vreemd genoeg staan er ook velen in vakantiefiles of wachtrijen op vliegvelden.
Ik blijf de wandelschoenen en mijn fiets gebruiken.
Zonnige Floriade groet,
LikeLike
De tijden van de geroeide (slaven) galeischepen, de koetsen getrokken door ossen of paarden, of de draagkoetsen is voorbij en naar ik hoop voorgoed. We vervingen ze door zaken die in paardenkrachten of KiloWatt’s worden uitgedrukt. Dat heet de moderne tijd. En ik ben blij dat ik daar een belangrijk deel van mijn leven onderdeel van heb uitgemaakt op professionele wijze. Het heeft me veel en overal gebracht. Overigens, fietsen en lopen zijn nu ook passies hoor…..:)
LikeLike
Door dat gedoe met corona trekt reizen me niet meer aan. Wel ben ik van plan om mijn eigen landje te ontdekken met de wagen of met openbaar vervoer.
LikeLike
Het corona-gedoe is vrijwel overal verdwenen. Dat maakt dat de massa reizigers weer aardig is gegroeid. Maar ik ben zelf niet van ‘gedoe’ meer. Dus laat het nu maar wat aan me voorbij gaan..
LikeGeliked door 1 persoon
Bij mij zeker géén leeftijdkwestie, ik had het altijd al , vakantie is gedoe, huis schoon achter laten koffers pakken reizen, het is allemaal niet zo mijn ding. Uiteraard toch wel wát vakanties gedaan want je hebt dan ook man en kinderen die wél graag willen maar voor mezelf vind ik af en toe een dagje op stap genoeg. Of als het langer moet dan toch graag naar de waddeneilanden, mooier is het nergens.
Gewoon lekker in het eigen bed slapen, de eigen hap eten enz.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat laatste maakt het voor mij ook steeds lastiger. Maar komt ook omdat mijn honger naar den vreemde wel wat is ingevuld….zonder dat ik er meteen geen nieuwsgierigheid meer naar heb hoor…
LikeLike
Ik blijf in Nederland. Want als je in de Randstad woont zijn plekken als de Achterhoek, Drenthe of Friesland mooi genoeg…
En de honden gaan altijd mee, ook daarom ga ik niet ver weg.
LikeLike
Een hond is zeker beperkend voor al die vakanties. Dan is het eigen land met bijpassende voorzieningen mooi zat….
LikeLike