Als je wilt weten hoe relatief het leven is op onze Aarde moet je eens een kilometertje of 250 omhoog reizen en om je heen kijken.
Oneindig zwart en diep is het Heelal om ons heen. Zo groot dat wij er als nietige mensjes niet eens een echt goede berekening op kunnen los laten om het totale volume te delen met elkaar. Lichtjaren zijn een slap aftreksel van de afstandsmeting benodigd om in te schatten hoever sommige objecten van ons af staan. En wat we zien is soms tienduizenden lichtjaren verderop als puntje te zien. En die tienduizenden lichtjaren zeggen dus iets over in welk tijdvlak wij dat Heelal om ons heen beschouwen. We kijken naar het verleden van dat enorme Heelal. We zouden dus best voor verrassingen kunnen komen te staan als we nu in staat waren op reis te gaan, de snelheid van het licht te verslaan en eens een kijkje te nemen op die uitgezochte plaatsen.
De kans dat we bij leven ons eigen Melkwegstelsel zouden kunnen verlaten is overigens relatief klein. De mens ook te kwetsbaar van gestel voor die reizen. Onze technologie momenteel daarbij absoluut ontoereikend. Al dromen we via series en films dan van onbeperkt door die ruimte reizen en nieuwe beschavingen tegenkomen, de kans dat dit lukt is miniem en wat we daar zouden kunnen ontmoeten vermoedelijk ook niet meteen reden om op stap te gaan. Omgekeerd is het ook zo dat die natuurwetten en afstanden ook gelden voor geleerden die nu op dit moment onze kant op kijken vanuit een van die stelsels elders in het heelal. Ook dan ziet men 10.000-en lichtjaren terug in de tijd, en dat men dan leven zou constateren op het op dat moment van constateren geldende niveau is klein. De mensheid is pas een paar honderd jaar van invloed op dat wat hier op Aarde gebeurt, slechts enkele decennia in staat zelf de ruimte om ons heen te betreden. En dat betreden is buitengewoon bescheiden. We liepen ooit op de Maan, we schoten wat satellieten naar omringende planeten, en lieten een gerobotiseerde ruimtesonde ons eigen zonnestelsel verlaten, waarover dat ding overigens 45 jaar deed.
De technologie aan boord dus in onze ogen al zeer ouderwets, laat staan hoe geavanceerde UFO-bezitters er naar zouden kijken als ze dat door ons afgeschoten ding ooit gaan ontleden. Dat Heelal is zo groot dat wij het niet kunnen bevatten. Ook niet als we het door geleerden uitgelegd krijgen. Iets als een peuter die hoort dat Oma heel ver weg woont. Voor die kleine is de volgende straat al ver. Perspectief nog niet echt ingedaald. Intussen draait die Aarde van ons zijn rondjes om de trouwe zon. Die naar verwachting nog een jaar of anderhalf miljard in staat is om de boel te verwarmen en verlichten hier. De Maan zien we vooral als een leuke bijkomstigheid voor ons leven, maar zonder dat ding waren de getijden op Aarde van een wat andere orde en zou onze baan om de zon ook wel eens niet zo stabiel kunnen zijn. Met alle gevolgen van dien. Kortom, dat kleine bolletje in dat enorme zwart is ons aller thuis. Waarom we er dan altijd en eeuwig zo’n puinhoop van maken is mij een raadsel. Geloof in een of andere profeet? Het zal wel! Maar het wat netter omgaan met wat de Aarde te bieden heeft lijkt mij een beter advies. Anders moeten we op enig moment wel die ruimte in, en geloof mij, dat wordt geen pretje. Nu al weten we dat met de huidige stand der techniek een ritje Mars (nieuwe toekomst) er ook een wordt van enkele reis en aju paraplu. Wellicht om daar nog even goed over na te denken. En ook dat een beetje ruimtesteen op botsingkoers ons leven wel eens totaal op zijn kop kon zetten. De dinosauriers gingen ons voor op dat punt. En er is er geen een overgebleven om dat verhaal door te geven. U bent gewaarschuwd…(Beelden: Internet)
Altijdmijnmening 
Dit is inderdaad dat zo’n onderwerp waarbij ik denk; “hoe meer ik weet ,hoe minder ik begrijp”.
Dat ik ooit in de ruimte zal reizen is ondenkbaar, ik heb al problemen met een snellift. š Laat mij maar met beide benen op de grond.
LikeGeliked door 1 persoon
De kans dat wij mensen veel verder dan de Maan gaan reizen is in de komende decennia geen vraag meer maar een feit. Ons fysiek is helemaal niet geschikt voor dat soort trips…
LikeLike
Ik zag vandaag op televisie dat je over niet al te lange tijd voor *maar* iets van $45.000 jezelf aan een soort weerballon kunt laten knopen en zo een rondje atmosfeer (of is dat stratosfeer? Serieus, ik heb 0 kennis op het gebied van ruimte) kunt maken. 6 tot 9 uren hang je dan in de lucht.
Nou… Ik pas even, dacht ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat klopt. Men wil dat als alternatief voor de commerciele raketvluchten van o.a. Musk en zo meer. Ik zie de lol van dat hoge vliegen helemaal niet. Vond de vluchten in grote verkeersvliegtuigen op pakweg 11km hoogte met een glas in de hand van iets lekkers of een goed boek, prima te doen. Hoger hoeft niet,.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat de mensen zich vooral vervelen en dan bijzondere nieuwe dingen bedenken om te doen… Nou ja, ik zal niet snel aan zo’n ballon hangen, vermoed ik. Het idee alleen al.
LikeLike
Exploratie van onze en andere werelden zit in Homo Sapiens verpakt via het DNA. Mij ging het vooral ook om de relativering die soms wel eens nodig is als we weer menen dat alles oplosbaar is en ook uitvoerbaar en vooral dat er maar een waarheid zou bestaan…..
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het altijd bijzonder dat het begint met iets willen ontdekken en eindigt met het commercialiseren ervan.
LikeLike
Omdat iemand het ook moet betalen. Ruimtevaart kost miljarden. Dan zoek je naar mogelijkheden om dat geld terug te verdienen. De ruimtevaart in de vroegere Sovjet-Unie kostte zoveel geld dat de bevolking deels in armoede leefde daar. En men op enig moment de ruimtevaartrace maar liet voor wat het was. De VS financierden alles met schulden. Tegenwoordig wil men echt zien wat het oplevert en daarom krijg je nu al die private ondernemingen die mensen meenemen die dik betalen…Een businessmodel..
LikeGeliked door 1 persoon
Tsja, als ondernemer geef ik ze geen ongelijk, hoor. Maar al zou ik graag de ruimte in willen (wat gelukkig niet zo is), dan is het als uitje niet aan mij besteed.
LikeLike
De grootste hoogte die ik ooit in een vliegtuig bereikte was 12 km. Dat is al best hoog…10x keer zo hoog en dan ook nog met alle ongemakken van G-krachten en gewichtsloosheid is ook voor mij een brug te ver (hoog..) š
LikeGeliked door 1 persoon
Er zijn gewoon grenzen, vind ik. Sowieso vind ik vliegen onnatuurlijk, maar ja… Het is wel een fijne manier om snel ergens te raken.
LikeLike
Zonder vliegtuigen zaten we nu qua ontwikkeling nog op het niveau van eind 19e eeuw. We zouden niet te veel weten van mensen of culturen elders. Maar kregen ook onze al dan niet dagelijkse behoeften aan medicatie, voedsel en kleding niet binnen normale tijden hier. Bedenk maar eens dat o.a. de huidige containerschepen in een vaart 25.000 containers meenemen. Daar had je vroeger tientallen schepen voor nodig. En die voeren op kolen of stookolie. Vliegtuigen nemen gemiddeld 250-450 passagiers mee over langere afstanden en overbruggen de afstand Amsterdam-New York (voorbeeld) in minder dan 8 uur. Een beetje schip nam vroeger 1000 passagiers mee en deed er 8 dagen over. Vliegen is een normaal facet in een moderne samenleving. Geldt ook voor de ruimtevaart. Hoewel ik zelf geen behoefte voel mee te reizen, is het wel zo dat we veel meer inzicht kregen rond hoe onze aarde in het heelal functioneert en overleeft dan we ooit hadden kunnen bedenken als we die ruimtevaart niet hadden gekend. Ook ons internet was zonder satellieten ondenkbaar. En het heelal is grenzenloos. Vraag is wel of wij mensen daarvan de grenzen ooit zullen kunnen opzoeken. Ik vrees van niet…
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zal allemaal best, maar als ik in een vliegtuig zit, voel ik me alles behalve natuurlijk. Je kunt maar Ć©Ć©n kant op als het verkeerd gaat. Ik heb geen vleugels net als een vogeltje. In wezen is dat met elk vervoermiddel natuurlijk zo, dat het niet echt natuurlijk is, maar ik spring liever uit een brandende auto dan uit een brandend vliegtuig. Dat het ons veel goeds heeft gebracht: ja, mee eens. Maar alles heeft een keerzijde. En de mens wil vaak alleen maar meer, meer, meer totdat het te veel (en te laat) is.
LikeLike
Ik heb hetzelfde met schepen of boten. Niks voor mij, zelfs op een veerpont heb ik geen lekker gevoel. Vliegen is overigens niet zo tegennatuurlijk, veel mensen dromen er van. Te kunnen vliegen. Ik deed het vaak en met veel plezier, nu eigenlijk nooit meer. Uitgevlogen…
LikeGeliked door 1 persoon
En bedankt. Nu heb ik dat dus ook, want ik bedacht me dat je op een boot natuurlijk ook niet echt ergens heen kunt als het misgaat… :p Maar goed, uiteindelijk doe ik het allemaal gewoon, dus eigenlijk moet ik niet zeuren. En op dit moment doe ik feitelijk helemaal niet zoveel, want de wereld gaat weer steeds meer op slot. Dus ach. Moet je mij eens een vliegtuig in zien huppelen straks als het weer allemaal een beetje kan.
LikeLike
Ik heb nooit angst gekend in vliegtuigen. Wel eens oncomfortabel gevoeld tijdens zwaar weer, maar dat was het dan. Op boten en schepen ligt dat heel anders….ik heb er niks mee en stap er liever niet op. Alleen als het echt niet anders kan…. Kwam ooit eens door de TomTom van toen uit bij een pontveertje over de zeer snel stromende IJssel in december. Zag die stroming, dat pontje en besloot om te keren en 35 km om te rijden naar de dichtstbijzijnde brug. Nee, dat water leek me niks….:)
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, ik kan me dat voorstellen met dat pontje š Ik ben eigenlijk nooit snel bang, maar er was een moment waarop ik in het vliegtuig zat en dacht: en nu gaan we allemaal dood. Het was mistig, we waren al aan het landen maar buiten zag je niks anders dan GRIJS Ć©n… de steward liep al zwetend en panikerend door het gangpad. Toen heb ik wel even een schietgebedje gedaan ja (overigens was de landing zo zacht dat ik hem amper voelde – typisch).
LikeLike
Ik heb weinig last van angst aan boord van vliegtuigen en maakte best wel bijzondere dingen mee. Maar altijd vertrouwen gehouden in het concept en de bemanning…
LikeGeliked door 1 persoon
Uiteindelijk dacht ik: als ik ga, dan ga ik in ieder geval niet alleen dood.
LikeLike
En toch ben je op zo’n moment alsnog alleen….
LikeGeliked door 1 persoon
Nou, dat weet ik niet. Ja, je wordt alleen geboren en je gaat alleen dood, maar toch ben je dan met 200+ zielen die tegelijk gaan. Ik zeg: dat schept wel een beetje een hemelse band.
LikeLike
Het is bekend dat we niets voorstellen.
En dat we wat zuiniger op ons eigen wereldje moeten zijn, iets wat door veel mensen als onzin wordt afgedaan.
Maar wat is het spannend om te dromen over andere werelden.
LikeLike
Als we echt zuiniger op onze wereld willen zijn moeten we nu meteen eenkind-politiek invoeren in alle landen. Gaat dat ooit gebeuren denk je??
LikeLike
Nee..
LikeLike
En dan heb je het grootste probleem van onze mensheid meteen te pakken. Al die klimaatredders en milieu-extremisten willen over alles praten, maar niet over juist dat thema. Ook in NL is de samenleving en alles wat daaraan is gekoppeld niet ingesteld op 19/20 miljoen mensen. Wel op 11 miljoen. Dan kunnen wel onszelf voeden en is er ook water genoeg voor iedereen. Nu gaat dat scheeflopen. En als je dat niet wilt zien heeft protest tegen wat ook in het milieu/klimaatdebat geen enkele zin….
LikeLike
Zag at van die ‘luchtballon’ en vond dat ze mij het dubbele moesten betalen om mee te gaan. Van mijn lang zal ze leven niet dat ik de aarde anders dan de dood zal verlaten.
LikeLike
De toenmalige astronauten die naar de Maan vlogen waren zeer onder de indruk van de donkerte van de Ruimte en het idee dat ze wellicht nooit meer terug zouden kunnen naar die blauwe planeet die zo ver weg leek op die dode metgezel van onze Planeet.
LikeLike