Alweer zo’n Duits merk dat allang geleden verdween omdat moeder Borgward de concurrentie met de grote Duitse fabrikanten van toen niet langer kon volhouden en ten onder ging.
Maar tijdens de hoogtijdagen van de Duitse na-oorlogse heropbouw mateloos populair was. Lloyd bouwde na de tweede W.O. vooral kleine auto’s. Als je goed keek zag je een te heet gewassen Isabella in de Lloyd 300/400/600 reeks en trok mede daardoor de compacte auto veel kopers die ook in de markt waren voor een BMW Isetta of Messerschmitt Kabinenroller. De eerste Lloyds nog gemaakt van triplex dat werd overtrokken met leerdoek. Voorin een 2 cilinder tweetaktblokje dat door de jaren wel iets groeide, maar toch niet veel meer snelheid te bieden had dan 75 tot 85km/u.
Qua indeling waren het zeer compacte maar min of meer volwaardige autootjes, al zal een VW UP! van nu er als een reus uitzien als je die er naast ziet staan. Lloyd was wel zo slim om ook een soort tegenhanger voor de Fiat Multipla uit te denken, die als LT500/600 reeks in de showroom te vinden was. De techniek kwam van de kleine sedans maar de vormgeving bood ruimte aan zes personen. Hij was er zelfs met een verlengde carrosserie en ook als besteller werd het ding aangeboden. Een leuk autootje al moest je dan geen enkele haast hebben als je er mee reed. In 1957 verscheen de volledig stalen Alexander. En dat was toch iets meer auto.
De vormgeving nog steeds sterk gelijk aan de grotere Borgwards, technisch nog steeds een tweetakt, nu met 19pk en goed voor 100km/u. Die Alexander was een goed ding en bleek ook sterk. Een opgevoerde (..) versie werd als TS aangeduid en had zomaar 25pk onder de korte motorkap. Daarmee was 110km/u haalbaar. Een ander onderstel hield al die pk’s (..) in bedwang, maar er was ook een automatische bak leverbaar op de 600cc grote Tweetaktmotor. Een combi was bij de kleine Lloyd’s ook nog een leuke optie. Best bijzonder in deze klasse. Een erg exclusief ding was de door Frua uit Italie ontwikkelde sportcoupe. Een wagen die iets weg had van een gekrompen Renault Floride, allemaal rood gespoten, maar in zeer beperkte aantallen gebouwd.
Wie er nu een zoekt moet diep in de buidel tasten. Een Arabella was dan een betere optie wellicht, een echte vierzitter die door Borgward wat overhaast op de markt werd gezet in de nadagen van het concern. De wagen oogde zeer elegant, had een viercilinder motor voorin, haalde 130km/u maar barstte van de kinderziekten. Daardoor alleen al verkocht de grote Lloyd matig. Echt de tijd om de fouten te corrigeren en de markt nog wat extra te bewerken kreeg Lloyd niet meer. Moeder Borgward gaf er de brui aan, zoog dochtermerken als Hansa en Lloyd mee in de ondergang. Einde oefening! Intussen zijn er wel wat liefhebbers voor de wagens van het merk te vinden. Meer in Duitsland dan in Nederland, maar toch. En als je er een ziet, weet je ook weer waarom we in de huidige tijd toch maar een stuk meer gewend zijn geraakt aan veiligheid, ruimte en prestaties. (Beelden: archief)
Altijdmijnmening 
Mijn buurvrouw kocht een nieuwe auto. Ik ben benieuwd of daar over 100 jaar ook een enthousiaste blogpost over geschreven wordt.
Optimistische en nostalgische groet,
LikeLike
Vast niet. Want auto’s zijn niets bijzonders meer tegenwoordig. 50/60 jaar geleden nog wel, en er waren toen ook veel en veel meer merken om uit te kiezen…
LikeLike
De eerste fiets, auto, vliegtuig, elke noviteit heeft iets bijzonders. Maar het doorontwikkelen is ook een kunst.
De wet op de remmende voorsprong is een hobbel die uitvinders en/of ondernemers soms moeilijk kunnen nemen.
Juist daarom is voor mij geschiedschrijving en visionair naar de toekomst kijken aan elkaar gekoppeld.
Optimistische groet,
LikeLike
Voor echte ontwikkelingen is veel geld nodig. Geld dat bij de vroegere fabrikanten vaak ontbrak. En zo zie je dat veel oude namen zijn opgegaan in nieuwe. In autoland zijn er nog maar een paar concerns die er toe doen. En is het focus verschoven van de VS naar Europa, Japan en Korea. Maar komt zeker ook China op als een toekomstgerichte producent van voertuigen die vooral qua betaalbaarheid voldoen aan de wensen van de wereld. Het zijn de strenge Europese veiligheidsvoorschriften die ze hier nog wat beperken in hun volumedrang…
LikeLike
Tussen al het andere wereld nieuws lees ik dat een Nederlander wereldkampioen is geworden in een Electrische Mercedes. Het lijkt er een beetje op dat daar veel investeringsgeld
voor nodig is. Maar de meest innovatieve uitvindingen gebeuren nu in de schuurtjes van Nederlanders. Zoals ook al jarenlang teams van Nederlandse universiteiten Internationale wedstrijden winnen door hun ontwikkelde en gebouwde voertuigen. Ontdekkingen, uitvindingen van en door Nederlanders die het transport gebeuren een nieuwe impuls geven.
Nederland mag trots zijn op haar vernieuwende en verbeterende technologie!
Optimistische groet,
LikeLike
Zonder kennis van de geschiedenis, zeker op autogebied, heb je in de toekomst uberhaupt niets te zoeken. Voor de goede orde, de elektrische auto dateert van het begin van de 20e eeuw. Er werden er ook toen de nodige verkocht. Alleen bleek de praktische bruikbaarheid toen net zo lastig in te schatten als nu. Zwaar gewicht aan mee te zeulen accu’s, weinig rendement. Is nu nog zo. Nog los van de prijs, het dubbele van een meer normale auto. DAF vond eind jaren vijftig de Variomatic uit en zette die meteen in haar nieuwe personenwagens. Het kwam best aan, maar het imago van de auto was ook gevestigd, een beetje man reed er niet in. De Super Bus van Wubbo Ockels was een monsterproject voor een bus die tot 300km/u zou kunnen halen op milieuvriendelijker brandstoffen. In de praktijk te duur en onpraktisch. Ockels maakte enig succes daarvan niet mee. De uitvinding van DAF werd doorontwikkeld door andere fabrikanten. Met name Japanse autobouwers zijn er gek op, DAF is als personenwagenbouwer al decennia geleden verdwenen. Ook elders vindt men van alles uit hoor. Denk maar aan meneer Tucker die in 1948 miljoenen dollars besteedde aan een auto die je nergens bij een grote onderneming kon kopen. De Torpedo. Prachtig ding, veel innovatie, maar helaas, Tucker ging failliet en een stuk of 65 van die Torpedo’s gebouwd. Denk aan Spyker dat ooit een alternatief was voor Rolls Royce. Redde het niet. Fokker, fantastische vliegtuigbouwer, zijn onderneming redde het niet. Met uitvinden alleen redt je het niet. Het moet ook verkoopbaar (lees betaalbaar) zijn. Ik volg met belangstelling de ontwikkeling van elektrische autobussen voor het OV. Het blijft pionieren. Al was het maar door die enorme last aan accu’s die je nodig hebt om ergens te komen. Binnenkort vervallen deels de belastingvoordelen t.b.v. de elektrische leaserijders. Dat zal zeker leiden tot afname van de vraag. Immers, als je ineens 22% bijtelling krijgt op een Tesla is dat milieu minder belangrijk. Dan toch liever een BMW of Audi. Ik snap dat, want ken de handel. En de argumentatie. En in de herhaling, mijn geliefde merk had al een elektrische auto op de RAI staan in 1993! Fijne auto, maar beperkte (200km) actieradius en twee keer de prijs van de benzineversie. Net als nu, niks veranderd.,..
LikeLike
Zullen wij samen in 2030 in volle gezondheid een goed glas drinken en deze reactie van jou nog eens teruglezen?
Nee, een rijbewijs zal ik ook dan niet hebben net zo min als een auto.
Maar het vervoersmiddel dat jij dan gebruikt om naar het terras te komen om een glas te heffen zal ons beide allicht verbazen.
Optimistische groet,
LikeLike
Laten we eens 30 jaar terug gaan in de tijd. Dat zegt meer. Naar 1991! De Muur net gevallen, de westerse wereld nog steeds in schok. De auto-industrie dacht na over een milieubewuster toekomst. Want zelfs de gemiddelde kleine auto verbruikte nog Superbenzine met 98 octaan, tegen 1 liter op 12 km. Op Schiphol vlogen nog vliegtuigen met een geluidsniveau van 120dB. Zure regen was nog actueel en de immigratie verliep in gestaag tempo maar lang niet zo heftig als nu. De randsteden als Almere en Purmerend werden opvangplekken voor gevluchte Amsterdammers. En groeiden zodanig dat er constant files stonden tussen daar en de stad waar men bleef werken. Een verkeersinfarct het gevolg. Links meende ook toen alles beter te weten en bedacht kilometerheffingen om de automobilisten te straffen voor hun keuze met de auto op en neer te rijden (gelukkig nooit gekomen), de mallotige carpoolstrook tussen Almere en Amsterdam zorgde voor nog veel meer ellende en files. (Gelukkig afgebroken) In de Bijlmermeer woonden (chargeer) 200 nationaliteiten samen, veelal illegaal. Pas na de crash van de ElAl Boeing daar ging het stadsbestuur weer eens aan de gang om van die wijk iets leefbaars te maken. Kortom, een andere wereld, pre-internet ook. Nieuws kwam nog per telex op ons af en computers waren nog vooral tekstverwerkers die af en toe verbinding maakten met elders in de wereld. Via telefoonlijnen. Zet daar nu eens 2021 tegenover. Een ambitieus plan van aanpak (VVD) voor het wegverkeer liet het aantal files tussen de randsteden en Amsterdam afnemen met een enorm percentage. Almere groeide dusdanig dat daar nu dezelfde woningvraag ontstaan is als voorheen alleen in Amsterdam. De auto-industrie kwam met hybrides, EV’s, maar ook met schone brenzine/dieselmotoren die verbruiken laten zien waaraan die zgn, milieuvriendelijke EV’s niet aan kunnen tippen. Verbruik van 1:30 voor diesels en 1:20 voor benzinewagens meer normaal dan uitzonderlijk. Euro6b/c goedgekeurd en rijdend op Euro10 benzine of soortgelijke diesels. De uitstoot van het verkeer nam derhalve af, die van roetdeeltjes ook. BIj een groeiend wagenpark. En die groei komt deels ook door de enorme immigratiegolf die Nederland al een jaar of wat teistert. Hetzelfde beeld doet zich voor bij de voedselvoorziening. Een bevolkingsgroei van 5 mijoen mensen in 30 jaar waarvan het grootste deel uit de immigratie komt, zorgt ook voor enorme problemen op dat terrein, maar zeker ook op gebied woningbouw. De ogen niet sluiten, we zijn op weg naar 20 miljoen inwoners. En die gaan ook over 30 jaar niet per trekschuit of paardentram naar hun werk. Kortom, de meeste toekomstvoorspellingen kwamen en komen niet uit. Hoe zeer we ook wensen en via dwangmaatregelen drukken op verandering. De markt bepaalt, niet de schrijver van sprookjesboeken. Het zou goed zijn je de verhalen van de Gebroeders Das eens tot je te nemen. Allemaal toekomstgericht. Decennia geleden geschreven. Niets van terecht gekomen. Omdat we wel kennis zouden kunnen hebben rond de geschiedenis, nooit over de toekomst. Ware dat wel zo zouden veel mensen de loterijen van die land overspoelen met winnaars…
LikeLike
Mijn uitnodiging blijft staan: in 2030 een goed glas naar jouw keuze op een terras naar jouw keuze.
Waarbij ik jou natuurlijk ook een uitstekende gezondheid toewens.
Optimistische groet,
LikeLike
Die gezondheid zal nodig zijn, want over pakweg tien jaar…..best lang….:)
LikeLike
Sorry Leo, alleen de naam ken ik. Met een W erin. ☻
LikeLike
Juist dat onbekende maakt dat ik er graag over schrijf….toch een stukje industriele geschiedenis…
LikeLike
Dit type auto doet me geen lichtje branden. Wie weet vind ik er ene terug bij groepen oldtimers.
LikeLike
Zeker in Duitsland zijn er genoeg liefhebbers van deze soort wagens. In de jaren 50-60 daar mateloos populair geweest dus vol van nostalgische gevoelens koestert men dan zo’n mini-autootje…
LikeGeliked door 1 persoon
De Borgwards ken ik nog wel uit de tijd dat auto’s voor gewone arbeiders nog bijzonder waren. Gelukkig woonde ik op een laan met overal winkels dus zag je daar al wat meer auto’s , de cafehouder reed met een prachtige groene Borgward,
LikeLike
Borgward was een Noord-Duits alternatief voor Mercedes of BMW. Wie dat reed had best een beetje geld. Maar het leidde niet meteen tot grote winsten. En dat weer tot het einde van het Bordward-concern dat toen al diverse submerken in zich verenigde. Zoals dit hier beschreven Lloyd.
LikeLike