Mijn oudere broer Rob is overleden. Onlangs, na een heel akelige en best lange periode van ziekte en pijn. Mijn broer verdwenen van deze aarde. Het is bijna niet te geloven. Ook al was het contact in de afgelopen jaren niet meteen dagelijks om het netjes uit te drukken, we wisten van elkaar’s bestaan en als we dan samen waren was het allemaal direct goed. Zijn leven door het verschil in leeftijd en de andere wijze waarop ons ouderlijk gezin vroeger functioneerde, verschillend verlopen dan het mijne. Hij koos al snel en op jeugdige leeftijd voor zelfstandigheid, werkte zich daarbij van baan tot baan, ontwikkelde intussen een behoorlijk grote kennis op het gebied van antiek en curiosa. Verdiende daar zeker later goed de kost mee. Werd onderdeel van een veilingbedrijf maar had ook zijn eigen handel in wat je maar denken kunt. Zijn persoonlijke leven was er een met flink wat up’s en downs wellicht maar hij kwam er altijd beter uit.
In 1988 was daar ineens een bijna-dood-ervaring. Open hart operatie bleek nodig die hem uiteindelijk het leven redde. Een wonderbaarlijk herstel daarna. Liefhebber van Franse vakanties in caravan of camper. Oog voor schoonheid om zich heen en familievader en later zelfs grootvader. Op enig moment wrongen onze levenslijnen zich uit elkaar. Oorzaak en gevolg onbekend maar zo ging dat nu eenmaal in onze familie. Geen verwijten, geen reden, maar gewoon….een keer per jaar desnoods contact. Als we dan weer eens samen iets aten of dronken was het goed. Terugkijkend naar die wonderlijke jeugdjaren, de beschadiging die we opliepen door dat wat in de jeugd allemaal speelde en hoe we dat totaal verschillend beleefden. Hij bleef mijn oudere broer, en bleef me daardoor alleen al wijzen op dingen die ik anders zou moeten doen of waar ik van moest leren houden. Zoals bridgen, wat hij geweldig kon samen met zijn echtgenote maar waarin ik geen enkele aantrekkingskracht vond.
Hij was van de spelletjes, ik totaal niet. Ooit schaakten we veel, hij kon schaakmat staan maar moeilijk verwerken. Nog een partijtje….soms tot diep in de nacht. Ook bij Monopolie door gaan tot het nachtelijke gaatje. Ik lag dan al in bed. Rob, oudere broer, leermeester (ik leerde door hem steppen, fietsen en brommen o.a.) soms raadsman, dan weer gewoon maatje in de strijd tegen de in onze en vooral zijn ogen al te autoritaire ouders. Of tegen de Katholieke kerk. Hij hielp me met loskomen van die wonderlijke instelling. Altijd lag er wel een nieuw avontuur voor hem, en vaak zag hij daar dan weer de handel of zeker de lol in. Verhalenverteller, avonturen beleven in binnen- en buitenland. Auto’s, zijn gezin, de dieren in huis, want familiemensen als we zijn houden we daarvan, altijd was er wel een mooi verhaal te vertellen. Die gave deelden we zeker. Corona zorgde voor onverwachte ellende. Niet direct maar indirect. Die andere ziekte trof hem als een mokerslag, onverwacht, de hoe en waaromvraag. Uitgestelde zorg door dat verrekte virus, dus te laat op controles, en dan het oordeel. De beul sloeg toe. Maar Rob gaf niet meteen toe. Paste niet bij zijn karakter. Knokken, verzet, net als hij vroeger deed bij werkgevers of mensen die hem te na kwamen. Nooit toegeven aan je verlies. Maar uiteindelijk toch verloren. Het lot keerde zich tegen hem. En wij bleven achter. Koesteren wat was en hopen dat hij in eigen kring altijd zal worden herinnerd. Wij doen dat zeker. Al was het maar door dit blogverhaal dat ik toch vol emoties uitwerkte. U wilt me wel vergeven…..
Mijn oprechte deelneming, en heel veel sterkte bij dit verlies❤
LikeLike
Dankjezeer…..
LikeLike
Gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst.
LikeLike
Dankjewel!
LikeLike
Innige deelneming voor jou en je familie.
Je zag hem graag, dat kan ik opmaken uit deze post, zo warm en liefdevol.
Hou hieraan vast en je broer zal samen met deze mooie herinneringen verder leven in je hart.
Sterkte.
LikeLike
Daar werken we aan. Het blijft confronterend…..
LikeGeliked door 1 persoon
Sterkte 💫
LikeLike
Thanks dear!
LikeGeliked door 1 persoon
Het is prachtig en je de emoties voel je als het het leest en daarom nog mooier. Sterkte!
LikeLike
Dankjezeer!
LikeLike
Heel mooi geschreven over je broer.
Veel sterkte met dit verlies.
LikeLike
Dankjewel!
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn oprechte medeleven met dit verlies. Vooral het gedeelde verleden als kind brengt natuurlijk heel veel herinneringen boven, koester ze . Heel veel sterkte voor de komende tijd.
LikeLike
Het waren barre tijden en een redelijk onevenwichtige periode….En dat deel je dan tot pakweg het moment dat we beiden uitvlogen…
LikeLike
Aj, mijn mailbox door ploeterend kom ik deze persoonlijke blogpost tegen.
Alsnog wil ik jou condoleren met het verlies van jouw broer!
Meelevende groet,
LikeLike
Dank! Het was een lastige periode. En nog….
LikeLike
Sterkte!
Stille groet,
LikeLike
Dank!
LikeLike