Wie in een relatief kleine woonomgeving vertoeft zal het wel herkennen. Het elkaar groeten bij tegenkomen. Gewoon even gedag zeggen, goede morgen, middag of avond wensen. Heel normaal en welopgevoed gedrag. Althans voor de generatie waar ik toe behoor. Maar dat geldt niet voor veel jongeren. Of mensen uit de grote stad. Men loopt je strak en weg kijkend voorbij, kennelijk totaal oninteressant voor die ander. Wellicht is groeten not done want als je het per ongeluk doet wordt je vaak meewarig of zelfs vijandig aangekeken. Wantrouwen is groot in de stedelijke omgeving. Zelfs in de eigen buurt kom je die types tegen.
Terwijl de meeste mensen in onze woonstraat over het algemeen aardig, vriendelijk of domweg beleefd zijn kom ik er nog steeds tegen die zelfs na 25 jaar wegkijken als ze je tegenkomen. Niet dat we die ooit onheus hebben bejegend of zo hoor, maar je bestaat vermoedelijk niet voor hen. Ik blijf dat toch bijzonder vinden. Ben, hoewel ik wel eens wat anders nagewezen krijg, best een sociaal mens met de inschatting dat iedereen gewoon min of meer gelijk is en dat rangen en standen een ramp zijn voor de burgerlijke middenklassemaatschappij waarin wij toch leven.
Zelfs de koning en zijn Max maken gebruik van douche en toilet en echt niets menselijks is hen daarbij vreemd. Zouden ze dan op een hoger plan moeten staan? Nee toch zeker! Doe maar gewoon en zo. En dus, zeg mekaar bij tegenkomen gewoon gedag. Wees hoffelijk, beleefd, domweg aardig! Helpt mee om de maatschappij ook wat leuker te maken. Kleur speelt daarbij geen rol, persoonlijk geloof ook niet, maar wel ons aller gedrag. En dat laatste kan op simpel niveau een rol spelen bij beoordeling. Wie niet groet ziet zichzelf vermoedelijk als het centrum van het heelal en denkt dat andere mensen geen recht van bestaan of erkenning hebben. En nou weet ik wel dat er culturele verschillen bestaan, soms mag je anderen niet aankijken omdat dit als belediging geldt in de herkomstcultuur, maar ja, we zitten in Nederland, in onze ooit zo liberale stad en samenleving. Dus…zeg mekaar tenminste gedag en doe eens aardig. Maakt een best verschil! (Beelden: Yellowbird archief)
Altijdmijnmening 
Gelukkig woon ik in een kleinschalig gebied waar groeten nog normaal. Maar inderdaad, een bezoekje aan de Haagse binnenstad levert een ander beeld op. Het is er natuurlijk ook mega druk waardoor groeten eigenlijk niet meer te doen is, het is niet altijd onwil of onverschilligheid denk ik.
LikeLike
Het is een kwestie van beleefdheid. Saamhorigheid wordt er ook beter van. (H)erkenning van de ander. Even een glimlach en groet….maar ja, als geschreven, in de stad met heel andere mensen en culturen wordt je meteen gezien als een idioot of bedreiging…
LikeLike
Hier valt dat nog mee vind ik. Ik ben dan ook weer een type dat mensen aantrekt. Zo komen wildvreemden tegen me praten op de dinsdagmarkt. Ook groeten ze me maar dat zal zijn omdat ze me reeds enkele malen gezien hebben. Met zijn 63.000 Inwoners is mijn stad dus zo groot nog niet.
LikeLike
IK ben zelf een kwekkerd en ga een gesprek zelden uit de weg. Amsterdammers hebben dat van nature, hart ook op de tong. Helpt, mits herkenning daar is. Ligt bij veel mensen een stuk genuanceerder merkte ik,..
LikeGeliked door 1 persoon
Op het platteland hier en een paar andere streken is het juist gewoon, zelfs kinderen roepen ‘Hoi’ naar grote mensen. Eerlijk gezegd deden wij het vroeger ook niet behalve mijn vader maar die kwam dan ook van een boerderij in de omgeving van Graft/De ijp. Was toen ook platteland en misschien nog.
LikeLike
….De Rijp…
LikeLike
IN de zuidelijke provincies is men opener naar mekaar. Merk ik ook vaak als ik bij medeblogster van ooit, Thamar, op bezoek ben. Zelden dat iemand de bol omdraait of weigert gedag terug te zeggen. Veelal komt initiatief daar zelfs van andere mensen. Plezieriger omgeving toch…
LikeLike
Ik woon in zo’n dorp dat als je met mensen staat te praten de langslopers wel gedag zeggen en dat de dag erna niet doen omdat je alleen bent. Geef mij de stad maar, dan weet je tenminste dat ze je geen gedag zeggen omdat ze geen zin hebben in plaats van dat ze je niet moeten omdat je niet in dat gat geboren bent.
LikeLike
In sommige wijken van de stad weet je niet eens wie er naast je woont. Geen enkele cohesie….:)
LikeLike
Ik woon in een dorp in de Noordoostpolder en ja daar is het heel gewoon om op straat elkaar gedag te zeggen. het maakt het net wat vriendelijker. men kent elkaar zonder die verstikkende controle. of ik nu alleen loop of met mijn vrouw en of met de kinderen, maakt niet uit
LikeGeliked door 1 persoon
Precies dat is wat ik bedoel. Zonder controle, wel even gedag zeggen en aangeven dat je mekaar ‘ziet’….maakt het zoveel fijner….
LikeLike