Onlangs las ik bij iemand een pleidooi om ons van de beste kant te laten zien en de verhoudingen met hen die van verre komen te verbeteren door gewoon een stapje terug te doen. Huh…? Doen we dat dan niet al jaren? Het idee beviel of bevalt me niet. Wil je een leuke verhouding met andere mensen moet je gewoon allebei een stap vooruit zetten tot je neus aan neus staat en dan mekaar omhelzen en kussen desnoods(nu even af te raden i.v.m. dat coronagedoe). Maar als een van de partijen achteruit moet om de ander ruimte te geven is het al mis. Ik denk dat als we echt en oprecht zouden mengen met elkaar alles een stuk leuker werd. De mens is in principe op elk gebied gelijk. Fysiek in ieder geval. Kleur onderscheidt wellicht, maar zou je van alle werelddelen en rassen baby’s vanaf moment een bij elkaar brengen en die op dezelfde wijze (heel humaan en zonder geloof) opvoeden ontstond een mensensoort die deze aarde vermoedelijk zonder oorlog of ellende zou laten voortbestaan.
Het is juist dat we zo prat gaan op onze eigen normen en waarden of ons ‘heilige geloof’ dat zorgt voor de ellende. Integratie was niet nodig als we ook zouden trachten macht uit te schakelen en te vervangen door respect. Ondenkbaar natuurlijk in een wereld waarin elke fractie meent dat de tenen worden betreden door anderen of dat wat ik heb bereikt niet voor anderen bestemd of omgekeerd. Er zijn wel eens experimenten geweest op dit punt, veelal niet op prijs gesteld door de grote kerken of machthebbers van andere orde. Het idee alleen al. We hebben behoefte aan jij en zij denken, aan onderdrukking van minderheden (geen onderscheid daarin, want komt overal voor) van vooroordelen en zo meer. Vrouwen (helft van de wereldbevolking) minder waard dan mannen.
Dat humanistische beeld van onderlinge verhoudingen die zouden kloppen was ooit ook een ideaal van Baghwan of hippies. Geen vaste partners meer, maar gewoon diegene uitzoeken die je leuk leek of wellicht kon zorgen voor mooie kinderen. Een maatschappelijke chaos, want zeker in ons land moet alles in vakjes passen, maar toch! Juist vakjes maken het lastig om je te richten op hen in andere vakjes. De ingebakken vooroordelen doen verschillen tussen geloofsculturen telkens oplaaien. Heilige boeken als uitgangspunt voor de haat. Zou het niet mooier zijn als we die konden afschaffen en de blik naar buiten richtten? Triljoenen sterren in het heelal, nog meer planeten. Ze zijn er echt. En wij maar denken dat we uniek zijn. Komt dat? Slechts door geloof. Naar binnen gericht, navelstaarderij. Ieder voor zich en god voor ons allen. Ik droom nog even verder. Maar zou het prachtig vinden als we de grenzen op elk terrein eens wat zouden kunnen verleggen. Liefdevol, respectvol, maar ook met open ogen. Weg met die vooroordelen, de afkeer, die wensen en verlangens die vooral door kleinzieligheid en wonderlijke opvoeding vaak worden veroorzaakt. Corona maakte geen enkel onderscheid. Aids doet dat ook niet, kanker niet, tbc niet en voor een krokodil maakt het ook niet tot welke god je bidt als toevallig in zijn weg loopt. Waarom doen wij dat dan wel?? Leg het mij maar uit…Ik ben toevallig door al die zwart/wit-ruzies aardig in de stemming. (Beelden: Internet archieven)
Altijdmijnmening 
Stille groet,
LikeLike
Groet terug…..:)
LikeLike
De mens is een ingewikkeld zoogdier dat altijd een reden vindt om zich anders en beter te voelen dan andere groepen mensen of individuen. Nu we met 7 miljard op deze planeet rondrennen wordt het steeds moeilijker om overeen te komen.
LikeLike
Het gaat natuurlijk in een voller wordende wereld ook om grondstoffen. Olie, gas, water, vruchtbare grond. Hoe groter de bevolking hoe meer de sterken de zwakkeren zullen domineren. Zo wordt Afrika langzaam aan leeg gezogen door de Chinezen. En dan dacht men in dat continent dat de Europese kolonialen erg waren….
LikeGeliked door 1 persoon
‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf.’ Bond zonder Naam.
Wee zouden op zijn minst een klein stapje kunnen proberen.
LikeLike
Mits die stappen niet achteruit zijn. Want dat hebben we nu vijftig jaar lang geprobeerd. En het leidde slechts tot even zovele stappen vooruit vanuit andere kanten en weinig tot elkaar komen…
LikeLike
Ik ben jaren geleden al eens met mijn neus op de feiten gedrukt. Een hele leuke vriendelijke en poddomme knappe Surinaamse meid wilde wel een praatje maar ik zat blijkbaar in iemands tuin aan het water. Ik had het hekje wel gezien maar die stond al heel lang open gezien de groei van gras en onkruid. Ik had haar al gegroet in de supermarkt en nu wilde ze het hekje niet voorbij want zei ze, als de eigenaar van de grond me ziet bellen ze de politie. Ik geloofde haar niet maar haar weigering deed me beseffen dat ze ervaring had die ik me niet voor kon stellen. Ik heb een hele tijd met haar zitten praten maar wel ergens anders. Van mijn kant was het een vooroordeel maar ze wees me erop. Ga eens in gesprek zeg ik tegen mensen, zoek de gelijkenissen.
LikeLike
Open stellen moet je over en weer. Niet met een eis vooraf dat men eerst respect moet tonen, geld moet betalen of spijt moet betuigen. Gewoon met open vizier. Overeenkomsten zoeken en niet altijd de verschillen. Dat er vooroordelen bestaan? Vast! Niet altijd onterecht. Want bepaald ingebakken gedrag zorgt daarvoor. Zelfreinigend vermogen is soms niet te vinden…
LikeLike
Dit logje pik ik er even uit om, na mijn leesachterstand, op te reageren omdat het me het meest aanspreekt. Helemaal mee eens en in dit verband kom ik even terug op een herhaling van een interview van WA & Maxima op TV van kort na vóór hun huwelijk. Prachtig hoe twee nog vrij jonge mensen de essentie begrepen hebben. Maxima zwoor niet “even ” haar geloof af om dat van WA aan te nemen maar stelde dat zij bij hun gesprekken ontdekt hadden dat zij beiden in hun opvoeding dezelfde normen en waarden hadden meegekregen, ieder vanuit een ander geloof.
Ik heb het zelf altijd vreemd gevonden dat iemand die zeer gelovig is op grond van ” als je genoeg van me houdt doe je dat” iets denkt af te kunnen dwingen , en zich niet realiseert, of niet wil zien dat dat dan ook de partner dit liefdesoffer zou kunnen vragen. Naar mijn idee zou je , als gelovige, blij moeten zijn dát de partner gelooft , op welke manier lijkt me dan minder belangrijk. Maar vreemd genoeg heeft men minder moeite met een ongelovige omdat het dan makkelijk lijkt hem/haat tot het geloof te brengen.
LikeLike
Geloof is als het godsdienst wordt en zich vertaald in sociale eisen en culturele aspecten, gif! Overigens is het logisch dat Maxima haar katholieke geloof niet afzwoor. Dat is immers de moederkerk en alle protestanten zijn slechts afvalligen….:)
LikeLike
Ach dat vinden alle gelovigen van welke religie dan ook. het geloof in mezelf is voor mij het enige ware geloof. en heel diep in mijn hart vind ik alle andere gelovigen dus eigenlijk een beetje zwakkelingen dat ze zoiets nodig hebben als “een soort geweten”.
LikeLike
Geloof in jezelf is ongeveer het meest belangrijke aller geloven…..:)
LikeLike