Vorig jaar, op Koningsdag, liepen we ons de blaren op de voeten. Zoals ieder jaar. Vrijmarkten af, en genieten van de sfeer in onze stad. Van de vroege ochtend tot de late namiddag. Heerlijk. Speuren naar die bijzondere zaken die je normaal met een lampje moet zoeken maar nu voor een habbekrats op een kleedje liggen uitgestald. Nou…dit jaar, gisteren dus, was dat er niet bij. Corona houdt ons binnen, een ‘ophokplicht’ wordt een ‘intelligente lockdown’ genoemd. Niet met meer dan twee mensen samen en dan ook nog als je die echt kent. Dus niks drukke straten vol scharrelende en feest vierende mensen. Maar deze situatie heeft meer vervelende zaken in zich. Wij hebben toch een bepaald patroon ingebakken zitten rond onze sociale contacten. Wij bezoeken onze vrienden regelmatig, doen de familie uiteraard in een zelfde schema en houden er ook van om ergens heen te rijden en te genieten van winkels, trekpleisters of horeca. Al weken is dat nu weggevallen.
En dat vraagt gewenning. Want dat binnen zitten is niet alles, al lees ik nu veel en klus af en toe. Vind ik dat leuker dan al die normale zaken? Nee! Maar ja. We hebben geen keuze. Omgekeerd weet ik dat veel mensen die ons na aan het hart gaan onze kant op willen komen. Gaat niet. De geplande tripjes zijn afgeblazen. Leuke evenementen waar we met vrienden heen zouden kunnen zijn uit de agenda gestreept. Sommigen van onze vriendjes maken hetzelfde mee. Smeekbedes komen tot ons….’we willen zo graag’. Maar we doen vol dedain dat wat Rutte ons vroeg. We houden afstand. Niet leuk, maar ook een ‘per ongeluk’ besmetting is er een te veel. Het werpt ons terug op ons zelf. Gelukkig zijn wij dat hier gewend. Gaan ons gang en kunnen samen aardig door de dag heen komen. Voordeel is wel dat we minder geld uitgeven aan terrasjes, benzine, broodjes, etc.
Nadeel, je stompt toch wat af. Ik zoek altijd naar leuke dingen voor de hobby’s, komt nu vrijwel niks meer van. En omdat het zich niet beperkt tot Nederland, zijn onze ritjes Duitsland nu ook even ongewenst. Gelukkig daalden de benzineprijzen wel wat in ons land, die ene keer in de 14 dagen dat ik nu de tank bijvul merkte ik dat wel. Maar wat je toch vooral mist zijn intermenselijke contacten. Geen knuffels, niet even bijpraten over wat anderen meemaken, leuke zaken delen, soms ook de minder fijne dingen. Gelukkig kunnen we er af en toe nog wel even uit. Boodschappen doen. We moeten ook voor een ouder zorgen, en dat maakt dat we de dingen combineren. Het wordt een soort uitje. Alleen al om het steeds veranderende protocol. Je kunt je ergeren aan hen die maling hebben aan het afstand houden. Zou ik normaal niet over nadenken. Kortom, het vraagt gewenning dit gedoe. Of het echt ooit gaat wennen? Ik vrees toch van niet. Maar ja, weinig keuze dus. Voor jullie, lezers en lezeressen, zal het niet veel anders zijn. Ben wel benieuwd hoe jullie door deze dagen heen komen. En wie je zoal mist…..(Beelden: Yellowbird)
Altijdmijnmening 
‘Alles went, hangen ook. Positief of negatief bedoeld, dat hing van het gesprek af. ik heb het nooit uitgeprobeerd. ☻
Ik wacht af wat het virus doet bij versoepeling van de regels, iedereen lijkt er verstand van te hebben.
LikeLike
Dat laatste is zeker een dingetje. Als je dan ook (zoals ik dagelijks doe) de experts met elkaar vergelijkt qua onderzoeken en adviezen, wordt het allemaal best verwarrend.
LikeLike
Ik werk al weken thuis. Dat kan prima met mijn werk. Online trainingen zijn veelgevraagd op dit moment dus ik kan niet zeggen dat ik het rustig heb. Maar toch zal ik blij zijn als we weer wat meer contacten mogen hebben. Ik zie zeker de noodzaak in van de maatregelen, ik denk dat we het best goed doen met zijn allen.
LikeLike
Uit de tijd dat ik zelf nog communicatie/klantvriendelijkheid/verkooptrainingen gaf weet ik nog goed hoe belangrijk dat persoonlijke contact was. Digitaal kan uiteraard ook, maar je mist toch een factor. Omdat in het werk waarvoor het bedoeld was, intensief persoonlijk contact nu eenmaal noodzaak was/is…
LikeLike
Ik ben de laatste weken veel binnen gebleven en daar hoort ook hangen op ons terras bij.
Of ik volgende week weer aan de slag kan weet ik nog niet. Afwachten.
Hoe dat virus zal evolueren weet ook niemand. Experts spreken elkaar tegen.
Het zal chaotisch worden vrees ik.
LikeLike
Ik vrees ook dat als we weer los mogen de chaos aardig groot wordt. Wat daarna nog volgt zal zeker niet veel meer rust brengen in de samenleving. Je ziet nu al dat bepaalde groepen moeite hebben met Lockdown-situaties…
LikeGeliked door 1 persoon
Ja hoor het went, ik leefde al min of meer zo vóór corona maar dat was een langzame gewenning en niet zo plotseling als nu. Bovendien zit ik zeker niet de hele dag in huis al zoek ik wel rustige plekjes op om te wandelen
LikeLike
Wij wandelen ook elke dag en doen onze boodschappen, soms even bij vrienden in de tuin, dan weer het familiebezoek, al is het op afstand. Het helpt wat….Maar ik mis ook veel….Merk nu pas hoe actief ik eigenlijk altijd ben geweest…Noem het maar een rustige pensioenperiode…
LikeLike
Ik kon geleidelijk afkicken omdat er met Henk steeds minder kan.
LikeLike
Jaja, ik kan me er alles bij voorstellen…
LikeLike
Wij hebben eergisteren een nieuwe kleindochter erbij gekregen wij mochten niet komen maar mijn schoondochter !!! en onze zoon kwamen haar showen.Geweldig wat een mooi popje We zijn op afstand
gebleven maar we hebben haar al van dichtbij kunnen zien. Wat een kei van een schoondochter hebben wij he ?
LikeLike
Aan alle schrijvers en lezers hier gezondheid gewenst. Blijf gezond!
LikeLike
Vandaag naar een tuincentrum en 2 kringlopen geweest, beide blogwaardig. Heb een klotetijd er is geen beter woord voor maar ben blij en dankbaar dat vriend en familie nog gezond is.
LikeLike
Ook wij doen die zaken aan, houden ons waar gevraagd aan de protocols. En koesteren de gezondheid van eenieder die ons lief is. Ook de medebloggers wens ik een safe stay at home uiteraard…
LikeLike