Wat dat toch is, het gevoel dat je echt bij een stad hoort? Geen idee. Maar veel echte en geboren Amsterdammers verliezen dat gevoel nooit. Zelfs niet als ze in pakweg Denemarken wonen of Nieuw-Zeeland. Het gevoel dat je krijgt van verhalen of liedjes die over jouw stad gaan, het maakt ons Mokummers al snel week en gevoelig voor tranen. Westertoren, Dam, de grachten, de Jordaan, de vroegere haven. De geschiedenis van de stad is oud. Het verhaal over de Tweede Wereldoorlog die deze stad zo hard trof. Je krijgt het mee vanuit de ouders, de genen, maar ook je eigen ervaringen doen er natuurlijk toe. Een stad is geen dorp en een dorp wordt zelden een stad. Al is dat in het geval van veel grote steden ooit wel eens zo geweest. Meestal niet veel meer dan ooit een vestiging van wat handlieden of boeren aan een rivier, kust of twee huizen langs een doorgaande weg.
Zo verging het Amsterdam ook. Men dankte de ontstaansgeschiedenis aan vissers die vanuit het iets verderop aan de rivier de Amstel gelegen dorpje Ouderkerk afzakten tot de toen nog aardig in het Noord-Hollandse landschap spoelende Zuiderzee. Daarna bleven vissen en soms iets agrarisch opstartten. Zo ontstond een veelal gelovige gemeenschap die telkens verder uitbouwde. De waterwegen bleken prima geschikt voor vervoer van handel en personen en al snel bouwde de gemeenschap die nu Amsterdam heet zich uit. Tot de stad die het nu is. Bijna 1 miljoen zielen groot, met een geweldig vliegveld om de hoek, een aardige industrie en haven, werk voor velen en ooit benoemd tot hoofdstad. Zeer terecht overigens. Amsterdam speelde in de geschiedenis een belangrijke rol. Veel bestuurders en chique zakenmensen kwamen uit deze hoek vandaan. Maar Amsterdam is ook een stad van anarchisme en oproer.
In het verleden diverse malen bewezen dat de bevolking niet houdt van knechting of onderdrukking. Dan komt men in opstand en dat ging of gaat er vaak heftig aan toe. In de recente geschiedenis zijn o.a. de studentenopstand uit 1968 bekend, maar ook de latere krakersopstanden. De relletjes die door linkse lieden werden opgebouwd tot een stedelijke revolutie rond de kroning van Beatrix, het was allemaal mogelijk in Amsterdam. Ook de ontruiming van op zichzelf prima woningen voor de metro-aanleg in de jaren zeventig leidde tot zware inzet van politie en andere overheidsdienaren toen de bevolking zich niet liet weghalen uit die huizen. Amsterdam is daardoor alleen al een bastion van zelfverzekerdheid. Daar doet geen Groenlinkse egalisatie of Dedain66-achtige bestuurslaag iets aan. Al is een deel van de oorspronkelijke bevolking dan intussen verdwenen. Verhuisd naar plaatsen rondom de hoofdstad, als Purmerend, Almere, Hoofddorp.
Men moest wel. Betaalbare woningen zijn schaars in Amsterdam en men lijkt slechts te bouwen voor de bovenlaag van de bevolking en de vaak snel verpauperde nieuwe inwoners. Voor middengroepen is geen plek meer. Dus die mensen verhuisden. Maar namen wel hun gevoel voor de stad mee. Net zoals het mij verging. Van het centrum naar de buitenkant, maar nog steeds aan de oever van die prachtig slingerende Amstel.
Ooit een zijtak van de Rijn, later gekanaliseerd tot niet veel meer dan een belangrijke maar niet meer echt stromende waterpartij. Maar o jee, als je langs die oevers loopt of fietst overvalt je als Amsterdammer al snel de nostalgie. Wat een fijne stad. Wat een schitterende historie. Maar wat is er door de jaren heen ook veel verpest door bestuurders die er weer een dorp van trachtten te maken. Tijd voor een nieuwe opstand. Zoals het Amsterdammers betaamt…..Inmiddels heb ik ene eigen Facebookgroep opgezet die sinds juni jl draait met dezelfde naam als dit verhaal. Genieten! (Beelden: Eigen archief)
Altijdmijnmening 
Het Amsterdams van mijn grootouders klinkt vooral verder weg.
Waarbij het mij opvalt dat in hun ongezouten woorden er vooral een minachtig klinkt naar die Amsterdammers die de laatste 50 jaar in Amsterdam zijn geboren.
Diezelfde minachting hoor ik in de opmerkingen over het huidige Amsterdam.
De nostalgie is in mijn oren vooral een haat naar het huidige Amsterdam.
Gelukkig is dat Amsterdamse bloed dat ik heb meegekregen positiever en optimistischer! Ik voel mij dan ook thuis in Amsterdam.
Vredelievende groet,
LikeLike
De gemiddelde Amsterdammer is zeer cynisch ten aanzien van bestuurders die de stad niet snappen en haar inwoners met dedain behandelen. Dat verschil tussen het een of het ander zie je nu bij Halsema versus haar voorganger v.d. Laan. Die laatste was een geboren Amsterdammer en begreep de bevolking en de taal die daar werd gebezigd. De eerste is een politica die werd geparachuteerd en vooral een politieke agenda wil volgen. Dat valt altijd verkeerd in deze tegenstrijdige stad die zowel voor de Yup en nieuwe rijke als de nieuwkomer van elders of armoedzaaier onderdak en veiligheid moet bieden. Zodra je de een voortrekt t.o.v. de ander heb je de Amsterdammer als tegenstander en dat wil je niet. Zeker niet als die massaal te hoop gaan lopen….
LikeLike
Mijn reactie heeft geen enkele politieke ondertoon. En heeft zeker niets met de Amsterdamse politiek, politici en of benoemde bestuurders te maken.
Het Amsterdams van mijn grootouders klinkt niet meer in Amsterdam. Wel wordt deze taal vanuit omliggende gemeenten gebruikt om hel en verdoemenis uit te spreken over de Amsterdammers die de afgelopen 50 jaar in Amsterdam zijn geboren. Deze Amsterdammer leven nu in Amsterdam en maken het huidige Amsterdam. Deze Amsterdammers bouwen nu ook aan de toekomst van Amsterdam.
Als voorbeeld schreef ik langer terug dit blog: https://robalberts.wordpress.com/2018/08/20/3861/
Amsterdamse groet,
LikeLike
Naar ik begreep kent het platte Amsterdams een mix van Gelders accent en dat wat in de omliggende plaatsen als Ouder-Amstel of de Noord-Hollandse polders werd gesproken. Het ontwikkelde zich door de jaren (750) heen tot wat het nu is. En dat er veranderingen plaats vinden als een grote groep nieuwe bewoners deze stad zien als hun thuis is natuurlijk niet zo gek. Als je mensen trekt die de taal helemaal niet omarmen maar vrolijk blijven doorkwaken in hun eigen landstaal en ook die culturen vast houden is dat de bijl in de wortel van de Amsterdamse samenleving. Die altijd open stond voor hen die het lastig hadden elders. Lijkt nu niet meer te kunnen. Omdat veel nieuwkomers verwachten dat onze cultuur zich aanpast aan de hunne. En dat moet een goed stadsbestuurder inzien en voorkomen…..
LikeLike
Met Amsterdam als tussen station vetrokken er velen naar overzeese gebieden.
De Nederlandse plaatsnamen her en der over de wereld getuigen hier nog van.
Evenals het vasthouden aan de Nederlandse taal.
Tot eind vorige eeuw werd er in Noord-Amerika nog in de kerken in het Nederlands gepreekt.
De familieleden die in AmsterdaM / Nederland achterbleven klagen echter steen en been dat Nieuwe Nederlanders hun eigen taal in ere houden.
Met een mooi wetenschappelijk woord noemen we dat Xenofobie.
Ik ben van een andere Amsterdamse groep.
Positief, enthousiast en optimistisch.
Mijn nieuwe buren ervaar ik als een verrijking in mijn leven.
Ik zal daar snel weer eens een blogpost aan wijden.
Vredelievende groet,
LikeLike
Emigratie is van alle tijden. Maar ik sprak laatst iemand die drie maanden in de States had gewerkt en die had al een accent. Nederlanders integreren veelal buitengewoon goed. Opdat ze een succes van hun emigratie kunnen maken. Ik heb zelf nu een Iraanse tandarts. Schat van een kind. Vakkundig. Vloeiend Nederlands sprekend. Waarom? Anders kwam ze niet aan de bak. Nu heeft ze een succesvolle praktijk. Taal blijkt dus essentieel en juist d e houding dat het niet zo belangrijk is maakt mensen afhankelijk van uitkering en subsidie. Cijfers bewijzen het gelijk. Een klein deel van die nieuwkomers werkt ook echt. Het gros hangt aan de mem van de samenleving en lurkt zich vol op kosten van anderen. Is dat de bedoeling? Is dit de verrijking van de samenleving dan? Nee toch?
LikeLike
Het is een mooie stad maar ik heb het gevoel eigenlijk met geen enkele stad meer.
LikeLike
In mijn Facebook-groep over de stad laat ik zien hoeveel kanten (rust en drukte) deze omgeving te bieden heeft…:)
LikeLike
Mooi als je je zo een met je stad voelt, ik ken Amsterdam niet goed genoeg of “de Amsterdammer” bestaat, Misschien ben ik wat minder “stadsgericht” want eigenlijk zou ik als geboren en getogen Haagse ( tot aan 45 jaar) me verbonden met Den Haag moeten voelen, en dat heb ik toch niet in het bijzonder.
LikeLike
Reken maar dat er echte Amsterdammers bestaan. Vaak uit een familie van mensen die er al generaties doorbrengen, vaak van elders kwamen, maar zich integreerden en de taal eigen maakten. Wie dat niet wil loopt als vreemde rond of verblijft in wijken waar men alleen gelijkgestemden tegenkomt en niet integreert met de bevolking. Dat geldt voor rijken of nieuwkomers, voor Nederlanders of mensen uit een ver ander land.
LikeLike
Mooi hoor maar het is natuurlijk vooral persoonlijk.
Hun minachting voor buitenstadsen konden we niet altijd waarderen: we waren allemaal boeren maar dat merk je bij meerdere stedelingen.
Sommige Rotterdammers denken zo over hùn stad, Zaankanters hebben een groots industrieel verleden en de historie van Nijmegen gaat nog veel verder.
LikeLike
Ach…veel is een houding. Bedenk maar dat veel voorouders van de Amsterdammers (of inwonders van andere steden) veelal van alders zijn gekomen omdat ze wilden profiteren van de welvaart in die steden. Daar was werk, dus inkomensgarantie voor de kinderen. Ik beschreef al dat mijn oer-oer-oergrootvader burgervader was in Oosterbeek en Zelhem, en dat nazaten van hem in Amsterdam neerstreken. En die wortels zodanig in de bodem sloegen dat ze met wat ‘ironie’ keken naar hen die achterbleven in de provincie.
LikeLike
Ik ben er nog nooit geweest maar wie weet. Mijn vrouw spreekt om in het najaar misschien enkele dagen er op uit te trekken. Haar even Amsterdam voorstellen of anders iets in de vlaanders alhier.
LikeLike
Een paar dagen Amsterdam is voor jullie wellicht net zo leuk als voor ons die daagjes Gent of Antwerpen waren….
LikeGeliked door 1 persoon