Het is weer de periode van het jaar dat we op het terras of balcon gebruik maken van de omstandigheden om buiten te genieten van zon, temperatuur, sfeer en lekker eten plus drinken. Lekker eten is dan vaak betrekkelijk. Want ik ben er door mijn iets hogere leeftijd door de jaren heen wel achter gekomen dat wat de een lekker vindt voor de ander een gruwel kan zijn. En dat zal ongetwijfeld voor velen gelden. Mijn smaakgevoel is verfijnd. Nou ja, waar het mijn voorkeuren betreft. Niet geplaagd door enige culinaire kennis ben ik wel een gewaardeerde consument. Mits je me voorzet wat ik als ‘echt eten’ beschouw. En dat zijn niet zo zeer liflafjes, gefrituurde brandnetelpuree met slakkensaus of verbrande koteletjes. Ik ben van herkenbaarheid. Nederlands, Italiaans, Grieks, Indisch, Thais, allemaal goed, maar wel herkenbaar graag. En met die herkenbaarheid is soms echt iets mis. De sociale media zoals Facebook maken me duidelijk dat veel mensen voor zichzelf lekker koken.
Naar eigen smaak. Moeten ze vooral doen of zelf weten. Maar als je iemand anders uitnodigt bedenk dan dat die wellicht een andere smaak heeft. En kook dan iets op die smaak ingesteld. Al eerder gaf ik aan dat je voor mij bepaalde groenten niet hoeft neer te zetten. Meestal zijn dat groenten waaraan een barre of boze herinnering kleeft. Dingen die uit de jeugd stammen vaak. Mijn moeder kon aardig koken, ze deed het zelden en richtte zich vooral op de smaak van haar partner, onze lease-pa. En die lustte zaken waar wij van gruwden. Groenten waar we als kinderen echt een hekel aan hadden of kregen. Bloemkool, spruitjes, tuinbonen, raapstelen, rauwe lof, broccoli of de doorgekookte worteltjes die behoorden bij het vrijdagse maal dat uit visproducten moest bestaan omdat je dan geen vlees mocht eten volgens de katholieke leer van toen. Andijvie was er ook zo een, net als spinazie. Maar dat heb ik later goed leren eten.
Want ik had het geluk een vrouw te trouwen die wel kon koken, smakelijk, en met de nodige fantasie. Daardoor leerde ik gerechten waarderen die ik vroeger ook op mijn lijstje van ‘do not’ had gezet. Het kon dus wel. Maar andere groenten zijn nog steeds taboe. Ik heb ook asperges nooit leren waarderen. Maar gun ze mensen die houden van het Hollandse goud hoor. Als ik een keertje in afzondering verkeer, vrouwlief gaat jaarlijks lekker citytrippen en dan moet ik voor mezelf zorgen, doe ik dat wat ik lekker vind. Ik gebruik mijn zelf bedachte receptjes. KISS (Keep it stupid simple). Ik neem een paar grote aardappelen, snij die tot schijfjes of blokjes, kook ze gewoon in de pan tot ze half gekookt zijn en mik dat spul dan in de AirFryer. Daar laat ik ze dan stomen en drogen tot ze krokant zijn. Aanvullen met doperwten, bruine bonen of wat ook, stukje vlees of vegan-vleesvervanger er bij en hup. Zalig maal. Houd ik het dagen mee vol. En geef mijzelf een pluim om zoveel kookkunst. Ik heb het nog niet aangedurft om er anderen mee op te zadelen. Je weet maar nooit. Voor je het weet zegt iemand ‘Getver’ en dat risico wil ik niet lopen. Tegen de rest zeg ik…eet smakelijk. Maar niet voordat je even reageert met wat jij, beste/lieve lezer(es) echt niet lust….ook niet bij anderen….(Beelden: Archief/internet)
Altijdmijnmening 
Een verfijnde gastronomische en/of culinaire smaak heb ik nooit ontwikkeld. Wel heb ik van thuis uit meegekregen al het eten minimaal een keer te proeven.
Van mijn Thaise vrienden leer ik hier noch iets bij. Zij vertellen mij dat zij alles eten dat groeit en/of beweegt. De enige uitzondering maken zij voor iets dat beweegt op 2 benen ( de mens).
Wat eet ik niet? De snelle hap die bij voorkeur op straat of in een auto wordt gegeten. En dat is niet omdat ik niets met auto’s heb …..
Smakelijke groet,
Smakelijke groet,
LikeLike
Ooit, een jaar of 20 geleden had ik veel last van maag en gal. Deels veroorzaakt door onderweg bij de Mac even een hapje te halen en verder te gaan op weg naar een volgende afspraak. Sindsdien kom ik er niet meer en (afkloppen) geen last mee gehad.
LikeLike
Lekker eten is een vaag begrip. Je kan niet voor iedereen goed doen wat koken betreft.
Geef mij maar de goede ouwe gezonde boerenkost.
Trends in voeding volg ik niet.
LikeLike
Niks mis met lekker stamppotten trouwens…met een lekker stukje vlees of zo, zalig…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik lust nogal veel, maar ingewanden dat zal je me nooit zien eten, ook geen kikkerbillen en geen prei. En als het moet, ook geen zalm. Mijn lijstje wordt blijkbaar langer en langer … AirFryer-aardappelen met erwten en vleesje en dan een grote kwak tartaar erbij, dat lust ik wel. Dus ik wacht op de uitnodiging :-p
LikeLike
Als ze weer op stap gaat nodig ik je uit…..:)
LikeGeliked door 1 persoon
deal!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ga in zoverre met je mee dat ik wel wil zien wat ik eet. Maar jouw “smakelijke maaltijd” zou ik toch vriendelijk voor bedanken.Ook scherpe kruiden zijn niet mijn mijn idee van een lekkere maaltijd dus veel voedsel van van andere oorsprong valt af voor mij, net als kip en alle vlees van jonge die dieren, en griezels als slakken en garnalen. Gewoon lekker Hollandse pot als verse spinazie met een kruimig gekookt piepertje en vrijwel alle zomergroenten en de winterstamppotten niet te vergeten.
LikeLike
Een beetje Hollandse meid is op de eigen keuken voorbereid….
LikeLike
Nou echt m’n hobby is koken niet;-)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hou niet van gekruid eten. Ik wil mijn eten proeven dat werkt niet voor mij. Ik lust asperges maar de lucht erna zorgt ervoor dat ik het niet meer hoef. Ik eet liefst Hollands en eenvoudig. Geen varkensvlees, geen doodgekookte troep zoals andijvie en ik vind rijst smerig.
LikeLike
Prachtig omschreven. En ook expliciet….net als ik dat doe…..:)
LikeLike
Behalve mijn voorkeur voor patates en tjap tjoy lust ik veel. Wanneer ik ergens eet proef ik van alles een beetje.
Maar niet alles. Slak, garnaal, paling of aal krijg ik niet weg, daar begin ik niet eens aan.
Verder ben ik dol op broodjes haring-met-ui, heb er net een weggewerkt.
LikeLike
Nou voor zo’n broodje haring ben ik ook meestal wel te porren hoor….:)
LikeLike
Wij moesten vroeger thuis alles leren eten. Jij ook begreep ik uit het verhaal maar bij mij heeft het tot gevolg dat ik eigenlijk alles lust. Misschien kon mijn moeder beter koken 🙂 In de loop van m’n leven heb ik ontdekt dat groenten me echt goed doen omdat ik me na een lichte maaltijd met veel groente beter voel dan na een snackbarhap. Daar word ik moe van. Het enige wat me echt tegenstaat en ik ook nog nooit geprobeerd heb zijn oesters. Heel hypocriet want mosselen eet ik wel maar die zijn gekookt… En orgaan vlees zoals hersenen en hart en pens dat ze in Frankrijk eten vind ik onpasselijk makend vies.
LikeLike
Mijn moeder kon het wel, nam er de tijd niet zo voor en was vooral bezig om onze lease-pa gelukkig te maken. En die had ‘de oorlog mee gemaakt en at alles’. Nou wij niet. Als kinderen vonden we bepaalde gerechten echt niet weg te krijgen. Pas toen ik getrouwd was leerde ik sommige groenten waarderen. Van mosselen en oesters moet ik niks hebben. En Franse gerechten laat ik meestal ook achterwege. Toch te veel een Nederlands/Duitse voorkeur. Afkomst verloochtent zich kennelijk niet….:)
LikeLike
Veel van die groenten werden vroeger vooral doodgekookt tot een smakeloze, slappe hap. Dat maakt al heel veel uit.
LikeLike
Precies!!
LikeLike