Een tamelijk indringend gesprek met een goede en gewaardeerde vriendin die ons een tijd geleden bezocht voor een lekker drankje in ruil voor haar vriendschap en gezelligheid, zorgde voor wat denkwerk. Denkwerk waarbij het onderwerp best diepgravend is. In hoeverre lijken wij op onze voorouders, nemen wij bepaalde fysieke, maar vooral karakteristieke elementen over van hen die ons door hun samensmelten creëerden. En dit al speciaal bij hen die door welke omstandigheden ook niet door een of beide natuurlijke ouders zijn opgevoed. Wat ligt vast in de genen, wat wordt toegevoegd aan de mens die je bent door tussentijdse scholing en opvoeding? Het was een zeer interessante discussie, filosofisch ook. Als ik het even naar N=1 mag terugbrengen, mijn karakter toont heel wat trekjes die ik bij zoonlief ook zie, maar gelijktijdig ook dingen die ik ken van de verhalen over mijn pa en zelf soms verafschuwde als kind bij mijn moeder. En ik kan u verzekeren zodanig vroeg uit huis getrokken te zijn dat de meeste aangeleerde vaardigheden van buiten kwamen en mijn reizen door de wereld om ons heen. Ook werk en scholing maakten dat ik van de ouders afwijkend gedrag ging vertonen.
En toch is niets zeker, ook al weet je dat bepaalde zaken in de genen zijn of worden doorgegeven. Denk maar aan erfelijkheid bij ziekte of andere ellende en in sommige gevallen talenten of juist gebrek daar aan. Maar de filosofie van de vriendin, kan ik goed volgen. Zij is afkomstig uit een gezin waarin een van de ouders geen enkele rol speelde bij haar opvoeding. Zij herkent dus (naar eigen zeggen) niets van het karakter van die bewuste ouder in zichzelf. Wel van anderen die haar van kind af aan hebben opgevoed. En toch waren wij er van overtuigd dat ergens iets van die genen in je lijf en karakter zijn opgesloten en dat je daar mee te maken krijgt op enig moment. Nu zijn wij niet Meneer en Mevrouw Freud dus wat is zeker, maar net als je de blauwe ogen van je vader en de flaporen van je moeder zou kunnen overnemen, geldt dit vermoedelijk ook voor karaktertrekken. De fles wijn die we nuttigden tijdens de argumentatie over en weer maakte samen met de discussie over het onderwerp dat de wangen gloeiden en de vragen bleven. Maar gelukkig kon ik me het intrigerende onderwerp de volgende ochtend nog voldoende goed herinneren om er een blogje aan te besteden. Want ik ben erg benieuwd of jullie als lezers over dit onderwerp een mening hebben.
In hoeverre lijken jullie op je ouders, ook al speelden een of twee van hen niet een directe rol in je leven? Wellicht helpt het ons om het raadsel van het leven op te lossen. Waar komt toch dat driftige vandaan? Van wie heb ik het gevoel voor humor. Ik zelf heb uit mijn verleden zeer opvallende voorbeelden van zaken die direct te linken zijn aan mijn voorouders, die ik van mijn kant niet of nauwelijks heb gekend. Mijn leven ging via een totaal ander spoor en toch………..herkenning! Hebben jullie dat ook? Laat me eens weten dan……..(Het oorspronkelijke verhaal schreef ik in 2009 ook al eens…maar is er veel veranderd??)
Altijdmijnmening 
We hebben er vroeger en naderhand in eigen gezin vaak over zitten filosoferen, ook over de vraag waar vreemde eenden vandaan kwamen, een neef die qua uiterlijk nergens bij paste, bijvoorbeeld. Avontuurtjes in de fatsoenlijke gezeinnen??
Vermakelijk familieplezier, vooral toen de grote landverhuizingen bekend werden (voor zover ze waarheid bevatten). We zagen al aboriginals opduiken als kleinkind. ☻☻
LikeLike
Dioor de vermenging van rassen krijg je idd wel andere mensen. Zo was er ooit een scheiding tussen blond/blauwe ogen, lang van stuk in het noorden en kleiner van stuk met zwart haar en donkere ogen in het zuiden. Kwam door de bezettingen van Spanjaarden en Fransen zo werd ons geleerd. Ook de echte scheiding tussen katholiek en protestant had daar iets mee te maken. Maar of dat nu echt zo is???
LikeLike
Wat genen betreft kun je natuurlijk kenmerken uit meerdere generatie meekrijgen, ook van voorouders die je niet gekend hebt. Behalve mijn ouders ken ik geen andere voorouders dus wat ik van hen heb? Ik zou het niet weten. Wat ik met andere ouders anders gedaan zou hebben, ik heb werkelijk geen idee. Sommige dingen heb ik bewust niet over willen nemen van één van de ouders sommige andere dingen kreeg ik gewoon mee, er was geen reden om ze te bevechten. Maar héél diep heb ik daar nog nooit over nagedacht.
LikeLike
Het is op zich niet erg als je op een van de ouders lijkt. Het is pas lastig als je wellicht lijkt op een van die ouders die je verder niet gekend hebt. Of als je eigenschappen of fysiek dingen hebt geerfd van iemand die geen rol speelde in je verdere leven. Blijft toch een zoektocht…
LikeLike
Je hebt altijd wel iets mee van je ouders, soms is het een klein detail. Soms is het de hele houding van één van hen. Wat betreft karakter lijk ik het meest op mijn vader. Toch zijn er verschillen.
LikeLike
Bij mij is dat ook hoor. Qua lichaamsbouw moet ik veel hebben van mijn natuurlijke vader. Zakelijk inzicht ook, drift, en mijn voorliefde voor alles wat met vervoer van doen heeft. Maar mijn moeder voegde ook wat toe. Mijn weinig vergevingsgezinde karakter als het om diepgaande belediging of zeer slechte behandeling betreft. Dat weten mensen uit het verleden nog wel….
LikeGeliked door 1 persoon
Ik sluit me helemaal aan bij de reactie van Rietepietz.
“Gedrag is deels erfelijk, deels door de omgeving bepaald en voor een groot deel onverklaarbaar.
Onderzoek van de VU heeft uitgewezen dat:
angstig, depressief, teruggetrokken gedrag bij jongens voor 65 procent erfelijk is en bij meisjes voor 47 procent.
Agressie en regeldoorbrekend gedrag bij jongens voor 73 procent erfelijk is en bij meisjes voor 62 procent.
Gelezen bij : https://www.jmouders.nl/opvoeden/gedrag/erfelijkheid
Bepaalde karaktereigenschappen zijn epigenetisch bepaald, dit is wetenschappelijk bewezen. Dus je erft van je ouders en zelfs van je voorouders, niet alleen hun lichamelijke gesteldheid en bouw maar wel degelijk ook karaktereigenschappen. Je kunt googlen op epigenetica”.
LikeGeliked door 1 persoon
Zinnige en inhoudelijke aanvullingen. Ik ga me daar zeker eens in verdiepen…dankjewel.
LikeLike