De K van Kopen….

Posted on by • Geplaatst in Algemeen • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 12 reacties

Ik ken sommige mensen die zijn zonder enige twijfel koopverslaafd. Ze kopen om het kopen, niet omdat ze iets echt nodig hebben. Dat is overigens iets wat anderen weer een gruwel is. Die beschreef ik al eens onder de G van Gierig. Maar die kooplustigen zijn precies het tegenovergestelde. Geld moet rollen en het genoegen van iets nieuws scoren is gelijkwaardig aan andere vormen van genot. Helaas duurt dat koopgenot vaak kort. Dat delen overigens al die genotsvormen met elkaar. Kijk maar eens naar een moment in je leven dat je echt naar iets verlangde. Je wilt het heel graag, je spaart of regelt op een of andere wijze dat je aan dat geliefde object kunt komen. Bezit je het dan, neemt het genoegen evenredig snel af. Handig om te weten en zeker reden genoeg om er dan geen leningen voor af te sluiten. Want schuld maken om iets te kopen wat eigenlijk buiten je bereik is, duurt qua gevolg vaak heel wat langer en zorgt ook voor allerlei vervelende bijverschijnselen.

Zo zijn die gratis (..) telefoons bij diverse aanbieders zelden gratis, integendeel, je financiert in feite het gebruik en blijkt achteraf bezien vaak datzelfde toestel dik te hebben betaald. Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, is het dat vaak ook. Ben ik zelf vrij van die gevoelens rond de ‘heb’? Nee hoor. Ook ik ken dat gevoel van verlangen naar…, al ben ik dan meer een spaarder en zeker geen lener. Soms kan ik echt uitkijken naar een nieuwe aanvulling op mijn collectie. Groot is de opwinding vooraf, of het nu een boek, model of wat ook betreft. Ik lees alles vooraf over het begeerde object, kijk nog eens en bestel of koop het dan als het beschikbaar blijkt. Bij ontvangst is de opwinding nog steeds groot. Maar ook ik ontdek dat na een tijdje dat nieuwe en opwindende er af is. Het wordt wel een zeer gewaardeerd onderdeel van de totale collectie.

Een paar jaar verder weet je hooguit nog hoe zeer je naar de aanschaf of het bezit verlangde. Maar die opwinding is weg. En dat geldt feitelijk voor alles waar wij mensen mee te maken krijgen. Misschien met uitzondering van levende have of partners. Omdat die meestal investeren in hun relatie met jou en jij omgekeerd met hen blijft dat als het goed is nog een soort van leuk en opwindend. Maar bij spullen is dat toch anders. Kijk maar eens naar jouw eigen leven en de spullen die je ooit zo zeer begeerde dat je er bij wijze van spreken ‘alles voor over had om het te kunnen kopen’. En wie me niet geloven wil. De Kringloopwinkels, matjes op rommelmarkten, Marktplaats.NL etc staan helemaal vol met spullen die ooit met die zelfde opwinding en lust werden aangeschaft. En waar mensen toch op enig moment tegen elk aannemelijk bod of zelfs gratis vanaf willen. Dat laatste vind ik nog steeds lastig. Ik hecht nogal aan die zaken en heb bij elk object wel een verhaal. En die laatste verstrek ik meestal gratis. Die hoef je dus niet te kopen. Zie maar naar dit blogje….

12 thoughts on “De K van Kopen….”

  2. Gelukkig geen last van, van kopen om het kopen en ook niet voor de heb. Dat leer je in de loop der jaren, dat het allemaal zo leuk lijkt maar na een poosje ben je er dan toch weer op uitgekeken. Zoals mijn schoonvader altijd zei: ‘het bezit van de zaak is het einde van het vermaak’. Kleding en schoenen; tja het moet vooral gemakkelijk zitten op onze omzwervingen dus spijkerbroek en sneakers. Waar we graag geld aan uitgeven is aan terrasjes en eten. En maar kijken hè naar wat er allemaal voorbij komt. En in een stad als Den Haag is dat heel veel en heel veel verschillend. Vooral op een terrasje in een straatje met oude panden en leuke winkeltjes, waar iedereen die uit de trein komt, voorbij loopt.
    Fijne dag Leo en goede vangst voor je collecties 😉

    Like

    Beantwoorden

  3. Oudje:
    ‘Het begeren is meer dan het hebben’ . Nog steeds waar.
    Koopziek ben ik niet, ben zelfs vrij zuinig. Wel een gemakkelijke koper, ik zal niet lang aarzelen bij iets wat ik wil hebben en als het betaalbaar is.

    Like

    Beantwoorden

  4. toen ik in Geleen woonde had ik een buurvrouw die geregeld zomaar voor ontspanning naar de stad ging om iets te kopen. Ze kwam dan altijd thuis met een zakje van de Hema, al was het maar een paar kousen of een klosje garen. maar het voldeed aan haar behoefte om iets te kopen.
    Bij mij kan zo’n impuls in de papieren lopen. In november 1999 kocht ik een geweven jas uit Finland, heel mooi in twee tinten blauw. Ik had geen jas nodig maar paaide mezelf met de prijs, ongelooflijk laag voor zo’n prachtstuk.
    Bij de kassa werd ik gewaar dat de prijs in de euro was gesteld. Bij wijze van gewenning. de prijs in guldens stond er onder, in kleinere cijfers. Hij kostte dus het dubbele. Maar ik draag hem nog steeds met plezier,

    Like

    Beantwoorden

    • Maakt niet uit hoe duur, als jij het mooi vindt is dat de prijs ruimschoots waard natuurlijk. En bij jassen is er wel een lange gebruiksduur inclusief natuurlijk. Ook ik gebruik jassen lang. Omdat ik dan de waarde van die dingen afzet tegen de draagduur. Kwestie van economisch rekenen….

      Like

      Beantwoorden

  5. Koopziek zijn is een dure hobby , ik heb er gelukkig geen last van en kan gerust met een goedgevulde beurs de stad ik duiken om met de nog steeds goedgevulde beurs terug te komen. na alleen gekocht te hebben waarvoor ik weg ging. Ik breng dus ook weinig naar de kringloop, soms wat legpuzzels omdat gewoon teveel ruimte vragen om ze allemaal te bewaren nadat ze gelegd zijn.

    Like

    Beantwoorden

  6. Ik koop alleen wat ik echt nodig heb en nu heb ik slechts nog één spijkerbroek die mag gezien worden. Dus moet ik zo vlug mogelijk naar een winkel waar ze die verkopen en liefst tegen weggeefprijs.

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.