Het waren zalige kerstdagen. Samen met haar, ze heette Gina, had hij met een paar takken en wat kleine lampjes de boel nog wat opgefleurd in zijn flatje. Daarna was ze thuis nog wat spullen gaan halen en terug gekomen om niet meer te vertrekken. Samen kookten ze een maaltje voor de dagen die kwamen, zij dekte de tafel met een laken dat hij in de kast had liggen maar zelf nooit zou gebruiken, en ze maakten er een feestje van. Ze kletste hem de oren van zijn hoofd, maar wat ze zei klonk als muziek. Muziek die hij al zo lang in zijn leven had gemist. Met zijn vrouw praatte hij wellicht nog net over de kinderen, of wat praktische zaken, maar nooit over gewone alledaagse weetjes. Gina was daar wel van. Ze vertelde hem over haar voormalige partner, die haar zo had beduveld. En dan vooral financieel. Over haar familie, waar nog een vleugje Italiaans bloed in te vinden was, vandaar haar naam, en over haar behoefte aan geborgenheid. Voor hij het wist had ze in zijn armen gelegen op de bank en was van het een het ander gekomen. Langzaam maar zeker hadden ze toegewerkt naar sterren en vuurwerk en dat bleek voor beiden een zeer ontspannende finale. Hij wist niet dat hij het nog in zich had. Zij maakte emoties bij hem los die hij in jaren niet had gekend. Wat een vrouw. Ze bleef die avond ook slapen. In zijn bed dat hij daarvoor maar even extra had opgemaakt. Ze nestelde zich tegen hem aan in het weinige dat ze aan had, en dat maakte dat de nacht net zo ontspannen plezierig verliep als de avond voorafgaand. Na een lekker ontbijtje samen had hij haar gevraagd wat ze verder wilde.

Moest ze niet naar haar familie, het was tenslotte Kerstmis? Nee, dat wilde ze niet. Ze wilde niet weg. Had het zo naar haar zin, wilde voor altijd bij hem blijven. Hij moest daar nog eens over nadenken. Was het niet gewend  dat er iemand op deze wijze van hem kon houden. Maar hij twijfelde geen moment toen ze hem vroeg mee te gaan naar haar flat om de tweede feestdag ook echt als zodanig te laten verlopen. Alleen vond hij het wat zielig voor zijn Grijsje. Helemaal alleen in die nieuwe flat van hem, dat werd wennen. Maar de poes leek te snappen wat hij van plan was. Hij verzorgde water en eten, maakte de bak schoon en stapte onder de douche. Intussen ruimde Gina haar spullen bij elkaar en zette koffie. Toen ze die op hadden waarbij ze elkaar qua blikken niet los lieten, stapten ze met wat tassen in de lift en verhuisden naar haar flatje een etage of twee hoger. Bij haar was de inrichting warm, vrouwelijk, en zij had wel een echte kerstboom staan. Zij liet hem even rondkijken en kuste hem toen uitgebreid op zijn mond. ‘Welkom in mijn huisje en in mijn leven. Maak het je gemakkelijk en wen er maar aan. Voorlopig ga ik nergens heen. Ik ben er voor jou’. En ze verdween in haar slaapkamer om ‘even wat op te ruimen’. Toen ze terugkwam had ze een zwart en kort jurkje aan dat haar zalige figuur extra deed uitkomen, zwarte  kousen en hoog gehakte schoenen. Nu wist hij het zeker, de Kerst kon echt niet meer stuk. Alleen jammer dat hij met zijn oude trui en jeans wel erg negatief af stak bij haar….