Kom er maar eens om in onze zo geregelde wereld anno 2016, maar een jaar of 50 geleden ging het qua bijzonder zaken doen toch nog een stukje anders in ons land en zo kon het gebeuren dat er ondernemers opstonden die nog een avontuur aangingen. Terwijl ze in feite de wind tegen hadden maar zich daar niet door lieten leiden. Een van die lui was luchtvaartpionier John Block. Een man die bij Martinair vanaf het begin bij dat bedrijf deel uitmaakte van de directie, maar qua karakter niet zo goed paste bij de degelijke en strenge Martin Schroder. Block was een totaal ander type. En dus zocht hij naar mogelijkheden om een eigen charterbedrijf op te zetten. Vanwege alle tegenwerking vanuit zijn oude werkgever, maar ook de KLM en de regering, besloot hij in eerste instantie om op het Maastrichtse vliegveld Beek zijn vergunning aan te vragen.
Transavia zou de maatschappij gaan heten en voor de (on)duidelijkheid voegde Block daar ‘Limburg’ aan toe. Vliegtuigen waren toen nog genoeg te vinden. DC-3’s, DC-4- en DC- 6 toestellen stonden wereldwijd te kust en te keur te koop. Block financierde zijn onderneming via allerlei wegen, en wist ook langs diezelfde wegen uiteindelijk aan een vloot DC-6 toestellen te komen die al snel werden gespoten in het nieuwe kleurenschema van zijn onderneming. En zoals het hem als proactieve ‘baas’ van het spul betaamde verkocht hij al vluchten voor opdrachtgevers terwijl hij nog niet eens mocht vliegen. Maar op 14 november 1966 kwam die vergunning er dan toch en twee dagen later steeg de eerste DC-6 van Transavia op. Richting Italië met het Nederlands Danstheater gezelschap als passagiers.
Sindsdien is er veel gebeurd. Transavia werd een begrip op de chartermarkt, later op de vakantievluchtenmarkt en sinds een aantal jaren als low-budget-airline onder auspiciën van Air France-KLM waar het als een van de weinige divisies winst maakt. Transavia wordt al heel lang niet meer geleid door ondernemers als Block. Die verdween al snel toen Transavia een meer gestructureerde vorm aan nam met nieuwe aandeelhouders. De vloot veranderde. De oude propellervliegtuigen verdwenen en er kwamen Franse Caravelles in dienst. Er zijn vast nog mensen die zich herinneren dat je met de TROS met zo’n toestel naar Groningen kon vliegen om daar een uitzending van die omroep bij te wonen. Het hield de machines ook in de wintermaanden actief. Op enig moment, lang geleden, kocht Transavia splinternieuwe Boeing 737’s.
Een toestel dat nu, in zijn nieuwste vorm, nog steeds de ruggengraat vormt van het bedrijf. De kleuren van Transavia veranderden ook, net als haar rol in de luchtvaart. En anders dan je bij Martinair zag dat na vertrek van de oude garde werd ontmanteld door de aangestelde managers zonder visie of kennis van de markt, bleef Transavia succesvol actief. Nu dus al weer ruim 50 jaar. Toch iets om even bij stil te staan. Vandaar dit blogje… Heb je zelf ervaringen met Transavia door de jaren heen? Laat maar lezen hier. Ik vind dat zelf erg aardig. (Foto’s: Yellowbird, LPAC, internet, archief)
Een durfal, zo iemand gun je succes.
Mijn enige ervaring met Transavia was een vlucht naar Frankrijk v.v., ongeveer tien jaar geleden. Wat ik me vooral herinner was de 2 uur durende vertraging in Pau (zonder drankje als tegemoetkoming, hetgeen gemopper opleverde van medepassagiers) en het kwartier taxiën na de landing op Schiphol.
Ik weet niet of de maatschappij dit had kunnen voorkomen.
Gezien de prijs kon ik hem niet onder de prijsvechters scharen.
LikeLike
Tegenwoordig zijn ze dat wel geworden, en met succes. Ze hebben een zuster onder dezelfde naam in Frankrijk en die doet net als de Nederlandse divisie goede zaken. Vertragingen zijn wel een beetje verwant met hun vluchtuitvoering. Omdat ze zoveel bestemmingen doen met een relatief beperkte vloot vliegtuigen…
LikeLike
Waardevol dat het bedrijf zo goed is gaan lopen. Risico nemen is niet meer van deze tijd.
LikeLike
Nee, tegenwoordig is dat vrijwel uitgesloten…
LikeLike
Nee , mijn enige vliegervaringen waren met Martin air en verstand heb ik er al helemáál niet van. ik kom eigenlijk nooit verder dan “ze zien vliegen”.
LikeLike
Mits niet te letterlijk is dat ook een benadering…:)
LikeLike
Nou misschien zelfs wél een beetje letterlijk toch? Jij leest al lang genoeg bij me om dat te kunnen beoordelen;-)
LikeLike
lang geleden dat ik nog eens gevlogen heb en nee, het was niet met zo’n toestel.
LikeLike
Het ging me specifiek om Transavia…..:)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik meende in de jaren zeventig, in Beek wonende, altijd op te merken dat de Transavia-vliegtuigen meer herrie maakten dan de andere 🙂
LikeLike
Zij vlogen indertijd met Franse Caravelles en die waren aardig lawaaiig……
LikeLike