Agressie onder vliegtuigpassagiers lijkt een steeds groter probleem te worden. Vermoedelijk heeft dit deels te maken met drankmisbruik bij hen die het vliegtuig in stappen, maar er lijken nog wat andere factoren een rol te spelen. Vroeger was vliegen iets voor de rijkere medeburgers. Normale mensen hadden helemaal geen geld om te vliegen laat staan dat ze op dat moment zouden weten waar ze eigenlijk heen wilden. Al werd er wellicht veel gedroomd over al die reizen die de elite maakte, een hard werkende arbeider kwam daar niet aan toe. De passagiers die wel gingen werden enorm verwend. Sommige maatschappijen hadden koks en echte keukens aan boord en de service was op niveau van dat toenmalige vliegen. Kijk naar oude beelden en je ziet enorme luxe en lachende mensen. Terwijl het comfort binnen wellicht nog wel aardig was, qua vliegen zelf was het afzien. De meeste vliegtuigen hadden en relatief korte actieradius, er moest dus veel tussentijds geland en getankt worden, en de vlieghoogte zorgde voor veel ellende als zo’n kist dwars door slecht weer heen moest ploeteren.

De straalverkeersvliegtuigen veranderden al veel van dat beeld. Peperdure vliegtuigen die de luchtvaart in de jaren zestig diep in de rode cijfers deden tuimelen. Daarom ook democratiseerde de vliegerij en konden ook meer normale mensen een vluchtje wagen. Bij de komst van de ‘jumbojets’ werd dat nog beter. De maatschappijen konden nu soms wel drie verschillende klassen en niveaus van luxe aanbieden. Economy was weliswaar minder luxe, maar je kreeg nog steeds een hapje en een drankje en de stewardessen bleven mooi en vriendelijk. Het volk ging op vakantie met de vliegtuigen van toen en ontdekte zo dat de wereld rond was en verre bestemmingen bereikbaar. Tegenwoordig hebben we het vliegtuig in ons leven opgenomen als een soort alternatief voor de trein of de auto. Voor een paar tientjes vlieg je naar Rome of Istanboel.

Helaas is door de loop van de jaren heen de service richting passagiers door de lage tarieven omgekeerd evenredig slechter geworden. Niets is meer inclusief en je moet je tegenwoordig zelf inchecken via internet. De veiligheidssituatie vraagt om uren lang wachten en als je dan eindelijk in de vliegende tubes zit, ben je blij dat je past op de smalle keukenstoelen die men tegenwoordig als zitplekken monteert. Dat zorgt soms voor agressie. Passagiers gaan aan de drank tijdens de wachttijden, zijn al gefrustreerd door de eerder genoemde factoren, en als ze dan aan boord zitten moeten ze soms vertragingen op de kop toe nemen, en voor elke stap die ze zetten extra bijbetalen. Vliegen is niet meer voor de elite, elke Jan Doedel en zijn partner of gezin kunnen nu op stap en dat geldt voor elk land in de wereld. Uit onderzoek bleek wel dat het qua agressie wel uitmaakt welke routes er worden gevlogen. De lijnen naar en van Engeland zijn berucht. De Britten kennelijk lastpakken en drinkebroers. En de crewmembers die er mee te maken krijgen zijn niet te benijden. In die zin is de Brexit zo gek nog niet. Of zou dat tot nog meer frustraties gaan leiden bij de volksstammen die daar vandaan alsnog naar het door hen zo verguisde Europa afreizen om daar hun vakanties te vieren? Ik wens de bemanningen alvast sterkte. En ga vermoedelijk zelf voortaan maar met de auto op reis….(Afbeelding: Yellowbird/LPAC-collectie)